Portulacaria afra, w rodzimych stronach (RPA), jest uważana za roślinę 'nie do zdarcia'. Jako krzew, osiągający tam wysokość pomiędzy 2,a 4 metry i podobną szerokość, może znieść naprawdę wiele. Susze, pustynne gorączki, piaskowe burze, ogień. W naszej strefie klimatycznej, sukulent ten jest prowadzony w uprawie pojemnikowej. Choć na afrykańskich szerokościach, 'nie złamią' go z rzadka pojawiające się przymrozki, to my, dbając o niego na zewnątrz, nie jesteśmy w stanie zapewnić mu przez cały rok temperatury na plusie.
Elephant bush.eng
Jako 'doniczkowiec', (portulakaria afrykańska) nie osiąga tak imponujących kilkumetrowych rozmiarów; jednak w optymalnych warunkach, może cieszyć oczy zwartym pokrojem, gdzie dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 30, a 50 centymetrów. Oczywiście,
bardzo ważny dla nas jest aspekt dekoracyjny, także nie pozostawiajmy mięsistych listków, samym sobie. Sukulent, sukulentem, ale to nie zmienia faktu, że organizm żywy.
Na rynku ogrodniczym (a uściślając, 'internetowym'), jest możliwość zakupu kilkunastu odmian. Różnią się one pomiędzy sobą wielkością i kolorem listków (mogą być ciemno zielone, jaki złotożółte); a także formą. Co do pokroju, może być on zwarty, albo taki, które będzie najbardziej 'podręczny' do kształtowania bonsai.
Nie spodziewajmy się aż tak bogatego kwitnienia, jakie ma miejsce u roślin rosnących bezpośrednio w gruncie w cieplejszych strefach klimatycznych; niemniej będzie czym cieszyć oczy. Kwiaty rozkwitają od listopada do końca marca, są dość trwałe.
Aby utrzymać ładny kształt rośliny, mieć gęsto 'oblepione' pędy zielonymi soczystymi listkami i doczekać się gwiazdkowatych różowych kwiatuszków, od samego początku przestrzegajmy kilku podstawowych zasad uprawy.
Portulacaria afra, szturmem zdobywa serca i to nie tylko te należące do kolekcjonerów sukulentów. Doskonale wpisuje się tam, gdzie styl vintage, tradycyjny, nowoczesny, skandynawski. Mieszkanie, biuro, a w czasie letniska - tarasowy stół - wszystkie te miejsca, dzięki niej zyskają na dekoracyjności.
Ekspozycja słoneczna, wystawa południowa jak najbardziej wskazana. Jednak, gdy latem promienie słoneczne są zbyt silne, warto odstawić doniczkę o kilkadziesiąt centymetrów w głąb mieszkania, czy w 'jasny cień' na tarasie. To wytrzymały plant, jednak my go nie wypróbowujemy, a pielęgnujemy po to, aby pięknie rósł i zdobił.
Niestety, przez zaniedbania, albo wobec faktu, że roślina nam się zestarzała, pędy zaczną łysieć z listków. Proces ten, nasila się zimą. Dlatego, aby w swoim otoczeniu cieszyć oczy atrakcyjnie wyglądającą żywą ozdobą, należy w odpowiednim czasie pobierać części pędów. Oderwane od macierzystej rośliny, niech przez dwa trzy dni obeschną - wtedy zwiększamy ich szansę na dobre ukorzenienie i zdrowy rozwój.
Temperatura otoczenia nie powinna być niższa od 10°C, optymalna to pomiędzy 17, a 23°C. Po przyniesieniu rośliny do domu, należy zając się jej przesadzeniem do o numer większej doniczki, z drenażem i z odpowiednim podłożem. (Portulakaria afrykańska), bardzo źle znosi nadwyżki wody, więc pierwsza warstwa w pojemniku (który może być bez odpływu, ale wówczas szczególniej pilnujemy, aby nie zalać), to trzy do pięciu centymetrów kamyków (żwirku, keramzytu), a następnie specjalne podłoże dla kaktusów i sukulentów. Jeśli jednak nie mamy do takiego dostępu, zróbmy mieszankę piasku, żwirku, perlitu i ziemi w proporcjach 3:3:2:2. W ten sposób, zminimalizujemy zagrożenie zalewania, a jednocześnie, zapewnimy przepuszczalność podłoża.
Cała rzecz w tym, aby nie fundować sukulentowi, radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko (dla ozdoby tarasu), zróbmy to gdy na dworze powyżej 18°C, ustawmy w miejscu osłoniętym od deszczów.
Od czerwca do końca marca podlewamy roślinę co 12 do 15 dni. "Opije się", wchłonie dostarczony
płyn i będzie z niego czerpała do kolejnej dostawy. Układ korzeniowy, jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny. Od końca marca do połowy czerwca, zachowujemy częstotliwość dostaw wody, ale ograniczamy je o 1/3. Daje sukulentowi czas, aby się zregenerował.
Zawsze, do podlewania używamy wodę o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu. Nie lejemy po pędach, nie zostawiamy wody na podstawku (czy w osłonce). Zważmy na to, że przetrzymując plant w chłodniejszym pomieszczeniu, dostarczanej wody powinno być mniej, niż tam, gdzie dzień w dzień pracuje ogrzewanie.
Jeśli, niestety, dojdzie do sytuacji, gdy nasza roślina zachoruje z przelania i 'gołym okiem' będziemy widzieć wiotkość i brązowe obszary pędów, wówczas jedynym ratunkiem jest ukorzenienie zdrowych odrostów (wówczas pielęgnowanych w ciepłym pomieszczeniu), albo ostre cięcie. Przy przeprowadzaniu tego sanitarnego zabiegu, pozbywamy się wszystkich chorych części, tnąc niżej niż tylko zainfekowane segmenty. Zagrożenia trzeba pozbyć się na dobre, więc także nie połaszczmy się na te pędy, które 'tylko trochę' wyglądają na niezdrowe, powinniśmy mieć pewność, że nowe sadzonki z rośliny macierzystej są bez choroby grzybicznej.
Zasilamy od połowy czerwca do do końca listopada, nawozem z przeznaczeniem dla kaktusów i sukulentów, (według wskazówek na etykiecie).
Co jakiś czas, na przykład, raz na miesiąc, można patyczkiem nakłuwać ziemię przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić (portulakarii), jej między więźli, niewielkich korzonków. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to zawsze zaprocentuje zdrowym, niezakłócanym wzrostem i bogatszym kwitnieniem.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spekboom
https://en.wikipedia.org/wiki/Portulacaria_afra
Elephant bush.eng
 |
| Portulacaria afra - (Portulakaria afrykańska) - Spekboom |
Jako 'doniczkowiec', (portulakaria afrykańska) nie osiąga tak imponujących kilkumetrowych rozmiarów; jednak w optymalnych warunkach, może cieszyć oczy zwartym pokrojem, gdzie dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 30, a 50 centymetrów. Oczywiście,
bardzo ważny dla nas jest aspekt dekoracyjny, także nie pozostawiajmy mięsistych listków, samym sobie. Sukulent, sukulentem, ale to nie zmienia faktu, że organizm żywy.
Na rynku ogrodniczym (a uściślając, 'internetowym'), jest możliwość zakupu kilkunastu odmian. Różnią się one pomiędzy sobą wielkością i kolorem listków (mogą być ciemno zielone, jaki złotożółte); a także formą. Co do pokroju, może być on zwarty, albo taki, które będzie najbardziej 'podręczny' do kształtowania bonsai.
Nie spodziewajmy się aż tak bogatego kwitnienia, jakie ma miejsce u roślin rosnących bezpośrednio w gruncie w cieplejszych strefach klimatycznych; niemniej będzie czym cieszyć oczy. Kwiaty rozkwitają od listopada do końca marca, są dość trwałe.
Aby utrzymać ładny kształt rośliny, mieć gęsto 'oblepione' pędy zielonymi soczystymi listkami i doczekać się gwiazdkowatych różowych kwiatuszków, od samego początku przestrzegajmy kilku podstawowych zasad uprawy.
Portulacaria afra, szturmem zdobywa serca i to nie tylko te należące do kolekcjonerów sukulentów. Doskonale wpisuje się tam, gdzie styl vintage, tradycyjny, nowoczesny, skandynawski. Mieszkanie, biuro, a w czasie letniska - tarasowy stół - wszystkie te miejsca, dzięki niej zyskają na dekoracyjności.
Ekspozycja słoneczna, wystawa południowa jak najbardziej wskazana. Jednak, gdy latem promienie słoneczne są zbyt silne, warto odstawić doniczkę o kilkadziesiąt centymetrów w głąb mieszkania, czy w 'jasny cień' na tarasie. To wytrzymały plant, jednak my go nie wypróbowujemy, a pielęgnujemy po to, aby pięknie rósł i zdobił.
 |
| Portulacaria afra - (Portulakaria afrykańska) - Spekboom |
Niestety, przez zaniedbania, albo wobec faktu, że roślina nam się zestarzała, pędy zaczną łysieć z listków. Proces ten, nasila się zimą. Dlatego, aby w swoim otoczeniu cieszyć oczy atrakcyjnie wyglądającą żywą ozdobą, należy w odpowiednim czasie pobierać części pędów. Oderwane od macierzystej rośliny, niech przez dwa trzy dni obeschną - wtedy zwiększamy ich szansę na dobre ukorzenienie i zdrowy rozwój.
Temperatura otoczenia nie powinna być niższa od 10°C, optymalna to pomiędzy 17, a 23°C. Po przyniesieniu rośliny do domu, należy zając się jej przesadzeniem do o numer większej doniczki, z drenażem i z odpowiednim podłożem. (Portulakaria afrykańska), bardzo źle znosi nadwyżki wody, więc pierwsza warstwa w pojemniku (który może być bez odpływu, ale wówczas szczególniej pilnujemy, aby nie zalać), to trzy do pięciu centymetrów kamyków (żwirku, keramzytu), a następnie specjalne podłoże dla kaktusów i sukulentów. Jeśli jednak nie mamy do takiego dostępu, zróbmy mieszankę piasku, żwirku, perlitu i ziemi w proporcjach 3:3:2:2. W ten sposób, zminimalizujemy zagrożenie zalewania, a jednocześnie, zapewnimy przepuszczalność podłoża.
Cała rzecz w tym, aby nie fundować sukulentowi, radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko (dla ozdoby tarasu), zróbmy to gdy na dworze powyżej 18°C, ustawmy w miejscu osłoniętym od deszczów.
Od czerwca do końca marca podlewamy roślinę co 12 do 15 dni. "Opije się", wchłonie dostarczony
 |
Portulacaria afra - (Portulakaria afrykańska) - Spekboom
'Variegata' |
płyn i będzie z niego czerpała do kolejnej dostawy. Układ korzeniowy, jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny. Od końca marca do połowy czerwca, zachowujemy częstotliwość dostaw wody, ale ograniczamy je o 1/3. Daje sukulentowi czas, aby się zregenerował.
Zawsze, do podlewania używamy wodę o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu. Nie lejemy po pędach, nie zostawiamy wody na podstawku (czy w osłonce). Zważmy na to, że przetrzymując plant w chłodniejszym pomieszczeniu, dostarczanej wody powinno być mniej, niż tam, gdzie dzień w dzień pracuje ogrzewanie.
Jeśli, niestety, dojdzie do sytuacji, gdy nasza roślina zachoruje z przelania i 'gołym okiem' będziemy widzieć wiotkość i brązowe obszary pędów, wówczas jedynym ratunkiem jest ukorzenienie zdrowych odrostów (wówczas pielęgnowanych w ciepłym pomieszczeniu), albo ostre cięcie. Przy przeprowadzaniu tego sanitarnego zabiegu, pozbywamy się wszystkich chorych części, tnąc niżej niż tylko zainfekowane segmenty. Zagrożenia trzeba pozbyć się na dobre, więc także nie połaszczmy się na te pędy, które 'tylko trochę' wyglądają na niezdrowe, powinniśmy mieć pewność, że nowe sadzonki z rośliny macierzystej są bez choroby grzybicznej.
Zasilamy od połowy czerwca do do końca listopada, nawozem z przeznaczeniem dla kaktusów i sukulentów, (według wskazówek na etykiecie).
Co jakiś czas, na przykład, raz na miesiąc, można patyczkiem nakłuwać ziemię przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić (portulakarii), jej między więźli, niewielkich korzonków. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to zawsze zaprocentuje zdrowym, niezakłócanym wzrostem i bogatszym kwitnieniem.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spekboom
https://en.wikipedia.org/wiki/Portulacaria_afra