poniedziałek, 25 marca 2019

Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły - (Bostonvaren)

Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły
 
                                                Nefrolepis wyniosły, nefrolepis wysoki, nerczyłusk wyniosły, czy po prostu -  paprotka. Z rzędu paprotkowców, jest jednym z częściej spotykanych w domowych i w biurowych przestrzeniach. Całoroczna zielona odsłona, to mocny argument za tym, aby wybrać
właśnie ten plant. Obecnie, na rynku ogrodniczym jest duży wybór jego kultywarów, więc każdy może znaleźć coś dla siebie.


                                                             Sword fern.eng

Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły - N.e.nl
'Emina'


U gatunku, niewielkie nerkowate listki ułożone są pojedynczo pierzaste.U kultywarów i u większości mutantów, podwójnie pierzaste. Pędy, w naturalnym środowisku w strefie subtropikalnej, osiągają długość i do 180 centymetrów. Przy uprawie pojemnikowej, możemy liczyć się z długością, co najwyżej, 90 centymetrów. Zwarty gęsty pokrój bogato ulistnionych pędów, sprawia, że paprotka
prezentuje się 'na bogato'. Spomiędzy kłącza, u niektórych odmian, mogą zacząć wyrastać korzenie powietrzne, którymi roślina wspomaga się, aby lepiej oddychać. Jeśli, według nas, szpecą, nie należy ich całkowicie usuwać, wystarczy przyciąć na długość 15 centymetrów. Wówczas, tą drogą kompromisu, nie zaburzymy procesów życiowych rośliny, a i dla nas jej odsłona stanie się ładniejszą.
                                   Cieniste zakątki możemy udekorować nefrolepisem wyniosłym, podwieszając go, albo ustawiając w miejscu, gdzie będzie miał zapewnioną odpowiednią przestrzeń do rozwoju. Ciasne, zbyt nasłonecznione, czy zbyt zaciemnione miejscówki, zdecydowanie odpadają.
                                     Rzadko już spotyka się wśród tych paprotek takie, które wytwarzają zarodnie. Jeśli nasza roślina je wytwarza, zarodniki można wykorzystać do powołania młodych egzemplarzy. Zarodnie wysiewamy bezpośrednio na lekko wilgotną  ziemię, pojemnik zakrywamy szczelnie folią i ustawiamy w słonecznym ciepłym miejscu. Po kilku dniach, powinny być już pierwsze wschody. Dwu, trzy centymetrowe maleństwa, rozdzielamy od 'rodzinki' i pikujemy po trzy do oddzielnych niewielkich pojemników, wówczas powinny już dalszą drogę wzrostu osiągać w zacienionym miejscu.  Innym sposobem pozyskania 'młodego pokolenia', jest wiosenny podział kłącza dorosłego egzemplarza (najpraktyczniej dokonać go, przy corocznym przesadzaniu do większego o numer, dwa, pojemnika). Gdy będziemy robili to jesienią, musimy się liczyć z tym, że plant częściowo wyłysieje i ogołocone pędy na tle pozostałych ulistnionych będą wyglądały nieestetycznie. 


Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły  
'Emina'


                                            Pielęgnacja tej rośliny, nie będzie należała do szczególnie trudnych, pod warunkiem, że od już samego początku, będziemy wiedzieli jak się nią zajmować. Wówczas, stanie się wieloletnią, bardzo dekoracyjną ozdobą w naszym otoczeniu. Na macierzystych terenach, 'chwyta' światło spomiędzy wyższych roślinnych pięter, w jej otoczeniu panują dodatnie temperatury i wysoka wilgotność powietrza.                           
                                      Tak więc, zapraszając do siebie nefrolepisa wyniosłego, najpierw sprawdźmy jak się ma sprawa z jego bryłą korzeniową. Jeśli jest zbyt zbita, delikatnie od spodu rozruszajmy ją palcami i przesadźmy do nowej, o numer , dwa większej doniczki. Pojemnik z odpływem, nie musi być wysoki, za to dobrze, gdy szerszy (patrząc pod kątem, rozrastającego się kłącza).
                                       Na spód pojemnika, wsypujemy trzy, cztery centymetry żwirku (warstwa drenażu). Następnie ziemię ogrodową, którą przemieszamy wcześniej z organicznym kompostem (najmniej wyszukana opcja). Podłoże próchniczne, średnio żyzne, więc jeśli jest sposobność, dokonajmy zakupu gotowej mieszanki dla paproci w sklepie ogrodniczym; albo też ziemię kompostową przemieszajmy z niewielką ilością humusu. Odczyn pH o niewielkim zakwaszeniu.
                                           Podlewanie paprotki - tyle ile mitów, tyle i prawd. Najbardziej pożądana, wysoka wilgotność powietrza (60%). Czyli, zimą, bliskość działających kaloryferów wykluczona. Korzystnie wpłynie ustawienie doniczki na podstawku wypełnionym kamieniami, gdzie do połowy zanurzone będą w wodzie. Kilka wypełnionych nawilżaczy, 'wykona dobrą robotę' i dla nas, i dla rośliny. Posiadacze akwarium, niech skorzystają na tym fakcie i nerczyłusk wyniosły ulokują w jego bliskości.


Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły
       
             
                                   Jeśli decydujemy się na zraszanie, to tylko w wypadku, gdy dysponujemy rozpylaczem z bardzo drobnymi oczkami; to ma być mgiełka, a nie wielkie krople opadające na dekoracyjne liście. Woda do podlewania, miękka; deszczówka, bądź przegotowana; zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.Bez zalewania korzeni, należy zachować stałą średnią wilgotności podłoża. Zaraz, gdy wyschną plamy na powierzchni podłoża, dostarczamy niewielką, świeżą dostawę płynu (sprawdźmy palcem). Po jakimś czasie poznamy naturę naszej paprotkowatej Pięknotki i będziemy dokładnie wiedzieli, w jakim czasie i w jakiej ilości dostarczać jej życiodajny płyn.  Dopuszczenie do przesuszenia bryły korzeniowej (nieregularne podlewanie ,ze zbyt suchym powietrzem w otoczeniu), to skazanie rośliny na pewny niebyt.Nie zostawiamy wody na podstawku, chyba, że zastosujemy technikę z 'mokrymi kamieniami'.
                                      Przy corocznym przesadzaniu w nowe, niewyjałowione podłoże, nie musimy nawozić. Jeśli jednak, mamy życzenie 'dokarmiać' nefrolepis wyniosły, róbmy to raz w miesiącu, nawozem mineralnym w płynie stworzonym specjalnie dla potrzeb rodziny paprotkowatych (ilość, według wskazań na etykiecie).   Temperatura otoczenia tej rośliny, nie powinna spadać poniżej 15°C, górna granica, to nawet ponad 25°C, oczywiście  w sprzyjającym zacienionym miejscu i przy odpowiednim poziomie wilgotności otoczenia. Z początkiem listopada, do końca stycznia, gdy plant wchodzi w stan spoczynku, możemy przenieść go do pomieszczenia, gdzie nie ma ogrzewania, a temperatura właśnie oscyluje przy tej najniższej granicy, czyli około 15°C. Gdy niższa temperatura, nie zmieniamy częstotliwości, ale ilość podlewania (na mniej obfite).  Choć żywotność kolejnego sezonu wegetacyjnego paprotki rozpoczyna już z początkiem lutego, z przesadzaniem do świeżego podłoża, a być może i z podziałem bryły, powstrzymajmy się do końca marca.                           Zabieg oczyszczania z części starzejących się, nieestetycznie wyglądających, przeprowadzamy przez cały rok.


Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły  
'Emina'





Nephrolepis exaltata - Nefrolepis wyniosły






Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Nephrolepis_exaltata
https://pl.wikipedia.org/wiki/Nefrolepis_wynios%C5%82y
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nephrolepis_exaltata
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz