Hoja piękna, delikatna, a przy choć niewielkim zaniedbaniu, czy radykalniejszej zmianie warunków bytowania, zdolna do całkowitego zahamowania kwitnienia. Niemniej, jak najbardziej warta uwagi i w ogólnym rozrachunku, przy zastosowaniu do podstawowych zasad uprawy, nietrudna do prowadzenia.
Prosto można ją odróżnić od innego, popularniejszego gatunku - hoi różowej. Dorosły egzemplarz tego, ma krótsze pędy (30, 40 centymetrowe), a jego błyszczące listki są cieńsze i zdecydowanie smuklejsze. Długość pnącza, w porównaniu z innymi gatunkami, nie należy do imponujących, ale zwarty elegancki pokrój przewieszających się pędów i delikatne 'woskowe'
kwietne baldachogrona, stworzą w naszej mieszkalnej bądź w biurowej przestrzeni, żywe dzieło sztuki. Szczególnie, gdy zostanie one wyeksponowane w podwieszonym ozdobnym pojemniku. Hoja piękna, to roślina, która doskonale odnajdzie się tak, gdzie pomieszczenie urządzone przytulnie, w stylu nowoczesnym, vintage, czy w rustykalnym.
Baldachogrono wyrasta z kątów liści, zazwyczaj na 2/3 długości pędów, licząc od wierzchołków. Przewiesza się w dół, zgodnie z naturą rośliny. Przy optymalnych warunkach uprawy, kwitnienie może trwać większość okresu wegetacyjnego. Pojedynczy kwiat w jasnej tonacji, mięsisty, z różowym, bądź z czerwonym przykoronkiem. Kwiaty, wydzielają przyjemny 'waniliowy' zapach.
Pielęgnacja, tylko nieznaczenie różni się od tej, jaką stosujemy wobec innych z rodziny toinowatych. Chodzi przede wszystkim, o zapewnienie jej zacisza, w którym listkom nie wyrządzą szkody zbyt silne promienie słoneczne, a bryła korzeniowa nie będzie zalewana zbyt duża ilością wody. Rzadko przesadzamy, nie zmieniamy miejsca ekspozycji.
Jeśli po dwóch sezonach, nadejdzie czas na zmianę podłoża - stare delikatnie patyczkiem usuwamy spomiędzy korzeni; robimy to w połowie marca. Wówczas, damy plantowi czas, aby zaakceptował nową sytuację i wszedł w nowy sezon wegetacyjny na wysokich obrotach. Bardziej inwazyjne zabiegi, nie powinny być wykonywane w tym samym czasie.
Donica z odpływem, o numer większa od poprzedniej. Podłoże o pH neutralnym, w kierunku delikatnie zakwaszonego. Pierwsza warstwa, to drenaż z około 5 centymetrów kamyków (keramzytu, żwirku). Następnie, aby stworzyć przepuszczalne podłoże, mieszamy ziemię ogrodową z humusem (kompostem, torfem) i z perlitem (garścią kamyków, żwirku). Delikatnie obsypujemy stare podłoże i lokujemy nasze cacko w nowym domku.
Przez cały rok, najkorzystniej, aby w pomieszczeniu była temperatura nie niższa niż 12℃. W stanie spoczynku, korzystnie gdy pomiędzy 14, a 16℃, w sezonie wegetacyjnym, nawet powyżej 25℃, jednak wciąż bez bezpośredniego kontaktu z silnie operującymi promieniami słonecznymi. Niższa temperatura zimą (bez ogrzewania), automatycznie, zmniejszone dostawy wody o 1/2, ale nie częstotliwość jej dostarczania.
Przez cały rok, używajmy wody miękkiej - przegotowanej, albo deszczówki. W temperaturze przybliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu naszego doniczkowca. Podlewamy 'metodą na palca', dobrze przesuszona wierzchnia warstwa gleby, podlewanie. Nie pozostawiamy wody zastałej na spodku, czy w osłonce. Starajmy się nie lać nią po pędach, czy po kwiatach.
Od kwietnia do końca sierpnia, nawozimy hoję nawozem wieloskładnikowym, przeznaczonym dla roślin kwitnących prowadzonych w uprawie pojemnikowej. W zależności od środka, na etykiecie będą informacje, dzięki którym będziemy wiedzieli z jaką częstotliwością przeprowadzać ten zabieg.
Części zestarzałe, chore, nieetycznie wyglądające, usuwamy regularnie, przez cały rok.
Materiał na nowe egzemplarze, możemy pobrać na kilka sposobów. Przy przesadzaniu, dokonać podziału bryły korzeniowej, albo pomiędzy majem, a połową lipca, pobrać i ukorzenić sadzonki zielne (pędowe, wierzchołkowe). Można także, z momentem ruszenia okresu wegetacyjnego, w odpowiednio szerokiej donicy, zrobić odkład.
Zadbane, pozbawione kurzu listki, będą lśniące i pełne witalności. Czy to w warunkach domowych, czy na letnisku, raz, używając za każdym razem czystej gąbeczki (letnia woda), przecieramy liść od wewnątrz do zewnątrz, a dwa nigdy nie przeprowadzamy kąpieli w pełnym słońcu. Następnie, ustawiamy roślinę w cienistym miejscu, aby po kilku godzinach jej liściaste ozdoby, nabrały na powrót błysku i bardziej wyrazistego koloru; przenosimy na miejsce stałe.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hoja_pi%C4%99kna
 |
| Hoya bella - Hoja piękna |
Prosto można ją odróżnić od innego, popularniejszego gatunku - hoi różowej. Dorosły egzemplarz tego, ma krótsze pędy (30, 40 centymetrowe), a jego błyszczące listki są cieńsze i zdecydowanie smuklejsze. Długość pnącza, w porównaniu z innymi gatunkami, nie należy do imponujących, ale zwarty elegancki pokrój przewieszających się pędów i delikatne 'woskowe'
kwietne baldachogrona, stworzą w naszej mieszkalnej bądź w biurowej przestrzeni, żywe dzieło sztuki. Szczególnie, gdy zostanie one wyeksponowane w podwieszonym ozdobnym pojemniku. Hoja piękna, to roślina, która doskonale odnajdzie się tak, gdzie pomieszczenie urządzone przytulnie, w stylu nowoczesnym, vintage, czy w rustykalnym.
Baldachogrono wyrasta z kątów liści, zazwyczaj na 2/3 długości pędów, licząc od wierzchołków. Przewiesza się w dół, zgodnie z naturą rośliny. Przy optymalnych warunkach uprawy, kwitnienie może trwać większość okresu wegetacyjnego. Pojedynczy kwiat w jasnej tonacji, mięsisty, z różowym, bądź z czerwonym przykoronkiem. Kwiaty, wydzielają przyjemny 'waniliowy' zapach.
Pielęgnacja, tylko nieznaczenie różni się od tej, jaką stosujemy wobec innych z rodziny toinowatych. Chodzi przede wszystkim, o zapewnienie jej zacisza, w którym listkom nie wyrządzą szkody zbyt silne promienie słoneczne, a bryła korzeniowa nie będzie zalewana zbyt duża ilością wody. Rzadko przesadzamy, nie zmieniamy miejsca ekspozycji.
Jeśli po dwóch sezonach, nadejdzie czas na zmianę podłoża - stare delikatnie patyczkiem usuwamy spomiędzy korzeni; robimy to w połowie marca. Wówczas, damy plantowi czas, aby zaakceptował nową sytuację i wszedł w nowy sezon wegetacyjny na wysokich obrotach. Bardziej inwazyjne zabiegi, nie powinny być wykonywane w tym samym czasie.
 |
| Hoya bella - Hoja piękna |
Donica z odpływem, o numer większa od poprzedniej. Podłoże o pH neutralnym, w kierunku delikatnie zakwaszonego. Pierwsza warstwa, to drenaż z około 5 centymetrów kamyków (keramzytu, żwirku). Następnie, aby stworzyć przepuszczalne podłoże, mieszamy ziemię ogrodową z humusem (kompostem, torfem) i z perlitem (garścią kamyków, żwirku). Delikatnie obsypujemy stare podłoże i lokujemy nasze cacko w nowym domku.
Przez cały rok, najkorzystniej, aby w pomieszczeniu była temperatura nie niższa niż 12℃. W stanie spoczynku, korzystnie gdy pomiędzy 14, a 16℃, w sezonie wegetacyjnym, nawet powyżej 25℃, jednak wciąż bez bezpośredniego kontaktu z silnie operującymi promieniami słonecznymi. Niższa temperatura zimą (bez ogrzewania), automatycznie, zmniejszone dostawy wody o 1/2, ale nie częstotliwość jej dostarczania.
Przez cały rok, używajmy wody miękkiej - przegotowanej, albo deszczówki. W temperaturze przybliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu naszego doniczkowca. Podlewamy 'metodą na palca', dobrze przesuszona wierzchnia warstwa gleby, podlewanie. Nie pozostawiamy wody zastałej na spodku, czy w osłonce. Starajmy się nie lać nią po pędach, czy po kwiatach.
Od kwietnia do końca sierpnia, nawozimy hoję nawozem wieloskładnikowym, przeznaczonym dla roślin kwitnących prowadzonych w uprawie pojemnikowej. W zależności od środka, na etykiecie będą informacje, dzięki którym będziemy wiedzieli z jaką częstotliwością przeprowadzać ten zabieg.
Części zestarzałe, chore, nieetycznie wyglądające, usuwamy regularnie, przez cały rok.
Materiał na nowe egzemplarze, możemy pobrać na kilka sposobów. Przy przesadzaniu, dokonać podziału bryły korzeniowej, albo pomiędzy majem, a połową lipca, pobrać i ukorzenić sadzonki zielne (pędowe, wierzchołkowe). Można także, z momentem ruszenia okresu wegetacyjnego, w odpowiednio szerokiej donicy, zrobić odkład.
Zadbane, pozbawione kurzu listki, będą lśniące i pełne witalności. Czy to w warunkach domowych, czy na letnisku, raz, używając za każdym razem czystej gąbeczki (letnia woda), przecieramy liść od wewnątrz do zewnątrz, a dwa nigdy nie przeprowadzamy kąpieli w pełnym słońcu. Następnie, ustawiamy roślinę w cienistym miejscu, aby po kilku godzinach jej liściaste ozdoby, nabrały na powrót błysku i bardziej wyrazistego koloru; przenosimy na miejsce stałe.
Hoya (soorten) - Hoja (gatunki) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hoja_pi%C4%99kna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz