Vademecum Interesting Plants: Tetradium daniellii - Ewodia hupejska, e. koreańska

Ewodia hupejska, to bez wątpienia, na naszej szerokości geograficznej, nie lada roślinna gratka. Powód główny, dlaczego spotykamy ją rzadko, to młode przyrosty, które dość słabo radzą sobie z temperaturami poniżej - 12°C. A u gatunku, wysokości dojrzałego egzemplarza, to już konkretne wymiary, dochodzące nawet do 30 metrów wysokości , więc trudno taki okaz byłoby pielęgnować przez zimę w szklarni. Ale, ale z pomocą spieszy nam sztab botaników; pracują na zwiększeniem mrozoodporności rośliny i na rynek ogrodniczy trafiają pierwsze odmiany, które

Bee-bee tree.eng

Tetradium daniellii - Ewodia hupejska, e. koreańska - Bijenbomen

dzięki swym niewielkim rozmiarom, latem mogą być na letnisku, a zimą trafiać pod dach, do jasnego chłodnego pomieszczenia. Uprawa pojemnikowa, zawsze to jest jakieś rozwiązanie. Przecież, nie byłaby to dla nas pierwszyzna, ileż innych egzotycznych roślinnych Pięknotek, już dzięki temu
rozwiązaniu, upiększa swoją urodą nasze domowe i biurowe przestrzenie.
                                Tetradium daniellii, poza funkcją zdobniczą, słynie z delikatnego przyjemnego zapachu (wystarczy rozetrzeć listek) i przede wszystkim z wysokiej miododajności. A co za tym idzie, plant jak najbardziej wskazany dla pszczelarzy. 'Żywi' skrzydlatych przyjaciół w porze kwitnienia, od czerwca, nawet do połowy sierpnia. Kwiaty zebrane w baldachogrona, drobne, jasne. Pierwsze kwitnienie i owocowanie, po pierwszych czterech, pięciu latach. Na miejsce przekwitniętych ozdób, zawiązują się owoce. W ich ilości, siła dekoracyjności, są widoczne z dużej odległości. Kolor tych zdobników, czerwono różowy, czerwono fioletowy. Każde pojedyncze z tych dóbr, zawiera dwa ciemne, błyszczące nasiona. Owoce, utrzymują się jeszcze, gdy zdążą opaść już liście, nawet do końca listopada.
                             Przyrosty roczne są dość spore, ale mając niewielki ogród, gdy od samego początku uprawy, wprowadzimy także zabieg przycinania formującego, w naszej przestrzeni może zaistnieć egzemplarz, który będzie niewysoki, a jego parasolowata korona zachwycająca.
                            Przez cały sezon, zdobią przeciwlegle ułożone, o jajowatym kształcie, lśniące zielone liście. Zachowują ciemnozieloną barwę, niemal przez cały okres wegetacyjny (dopiero przed samym opadnięciem, delikatnie żółkną), a dzięki swym słusznym rozmiarom, tworzą zwarty pokrój.

Tetradium daniellii - Ewodia hupejska, e. koreańska - Bijenbomen

Wiosenny wysiew nasion w inspekcie, do gruntu przesadzamy, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków. Jeśli kupujemy sadzonkę w szkółce ogrodniczej, to tylko w takiej, która cieszy się dobrą opinią.
Wskazanie do nasadzeń jako soliter. Jednak w miejscu osłoniętym, w otulinie innych roślin, gdzie silne wiatry, jesienne deszcze, zacinający śnież, nie wyrządzą drzewku szkód.
Ekspozycja słoneczna, najkorzystniejszy, tak zwany 'jasny cień'. Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, o odczynie pH neutralnym, bądź delikatnie zakwaszonym. Gleby zbite, czy te, gdzie po deszczu zastaje dłużej woda, nie sprawdzą się.
Stała, średnia wilgotność gleby. W czasie suszy, czy przy bezśnieżnych zimach, nie zapominamy o podlewaniu (dotyczy pierwszych pięciu sezonów, starsze egzemplarze, będą sobie radziły). Latem, podlewamy z rana, albo pod wieczór; zimą w bezmroźne godziny południowe. Nie lejemy po częściach nadziemnych, używamy wody w temperaturze zbliżonej do tej, która panuje w otoczeniu drzewka.

Tetradium daniellii - Ewodia hupejska, e. koreańska - Bijenbomen

Nawozimy wiosną. Wokół okręgu korony drzewka, drzewa, wykopujemy kilkanaście dołków, które wypełniamy kompostem.
O tej porze roku, także przeprowadzamy cięcie sanitarne (usuwamy przemarznięte, przesuszone, połamane, chore części pędów).
Młode egzemplarze, przed nadejściem zimy, okrywamy drobno oczkowaną siatką (zapewni wentylację, a jednocześnie ochroni młode pędy przed przemarznięciem). Pień obsypujemy kilkunastocentymetrowym kopczykiem ziemi. Od wiosny, do późnej jesieni, zalecane ściółkowanie.
Przy uprawie pojemnikowej, podłoże wymieniamy co dwa sezony, wiosną. Pojemnik z odpływem, dostosowany masą, tak, aby utrzymywać w równowadze drzewko. Gdy temperatury spadną do około 12°C, przenosimy pod dach. Zmniejszamy podlewanie o 1/3, ale nie częstotliwość, dostarczamy płyn, gdy wierzchnia warstwa przesuszona.
Wiosną, wynosząc na dwór, hartujemy. Decydując się na posadzenie w miejsce docelowe, zróbmy to po połowie wiosny, gdy gleba będzie cieplejsza.