Śniedek wiechowaty, jest rośliną wieloletnią, osiągającą wysokość od 20 do 50 centymetrów. Wiosną z jednej bulwy wyrasta około 6 podłużnych, gładkich, lancetowatych, zielonych liści.
Ze względu na zmiany klimatyczne, swoje kwitnienie ta bylina rozpoczyna wcześniej, niż to bywało zazwyczaj, to jest już w końcówce czerwca i może ono trwać do końca września.
Pędzone sadzonki, które można zakupić w centrach ogrodniczych, czasami osypane są kwieciem już w połowie maja.
Chinkerinchee.eng
Ze względu na niewielką mrozoodporność (- 5 °C), logicznym wydaje się w naszych warunkach klimatycznych sadzenie bulw wiosną. Rozwiązaniem jest też sadzenie
ich w pojemnikach, które na zimę są przenoszone do jasnego pomieszczenia ( delikatnie podlewamy). Wówczas okres wegetacyjny roślin rozpoczyna się wcześniej, właśnie pod koniec maja.
Łodyga zaczyna się wznosić pośród liści, w tym czasie malutkimi kroczkami zaczyna dojrzewać kwiatostan.
Jak sama nazwa wskazuje, u tego gatunku śniedka, kwiatostan jest wiechowaty. Pojedynczy kwiat jest pięcio lub częściej sześcio płatkowy koloru bieli ( w różnych odcieniach, w zależności od odmiany).
Po przekwitnięciu, zaleca się usunięcie kwiatostanów, aby umożliwić cebuli większą swobodę pobierania, tego co jej niezbędne na czas odpoczynku i następnego okresu wegetacyjnego.
Liście również powoli zaczynają zasychać. Właśnie z tego powodu, zaleca się nasadzanie tych bulw pośród innymi roślinami ( te maskują nieatrakcyjny wygląd usychających liści).
Mając na uwadze dobro śniedka wiechowatego, wykopujemy cebule wraz z nowymi przybyszowymi , oczyszczamy i przetrzymujemy je przez chłodne miesiące w trocinach lub w piasku, gdzie temperatura w ciemnym pomieszczeniu minimum +8°C. Wiosną, możemy najpierw posadzić je do doniczek, aby w maju wsadzić w miejsce docelowe, albo bezpośrednio w miejsce nasadzenia pod koniec kwietnia. Optymalna temperatura, to 18 - 21°C. Jeśli będziemy opiekowali się tą bylina w miejscu, gdzie od 8 do 25°C, na pewno sobie świetnie poradzi - istotne jest to, abyśmy nie fundowali jej przeniesienia, gdzie wielostopniowa różnica, wówczas trzeba roślinę hartować.
Ziemia powinna być średnio żyzna, średnio wilgotna, o odczynie neutralnym lub lekko kwaśnym. W swoim naturalnym środowisku, to jest w południowej części Afryki, roślina ta rośnie w pobliżu wyższych roślin, więc czerpie energię słoneczną 'prześlizgującą się' pomiędzy innymi.
Nasadzenie w miejscu osłoniętym od wiatru, pół cienistym lub słonecznym, ale nie wystawionym na bezpośrednie działanie słońca w szczytowych godzinach ich pracy. Podlewamy w czasie suszy. Nie musimy nawozić, wystarczy, że będziemy sadzili w miejscu nawiezionym kompostem lub obornikiem.
Roślina ta nadaje się na kwiat cięty, może więc być zaproszona do domowej przestrzeni, aby zdobić i cieszyć nasze oczy.
Ze względu na zmiany klimatyczne, swoje kwitnienie ta bylina rozpoczyna wcześniej, niż to bywało zazwyczaj, to jest już w końcówce czerwca i może ono trwać do końca września.
Pędzone sadzonki, które można zakupić w centrach ogrodniczych, czasami osypane są kwieciem już w połowie maja.
Chinkerinchee.eng
 |
Ornithogalum thyrsoides - Śniedek wiechowaty - Zuidenwindlelie
'Snowflake' |
Ze względu na niewielką mrozoodporność (- 5 °C), logicznym wydaje się w naszych warunkach klimatycznych sadzenie bulw wiosną. Rozwiązaniem jest też sadzenie
ich w pojemnikach, które na zimę są przenoszone do jasnego pomieszczenia ( delikatnie podlewamy). Wówczas okres wegetacyjny roślin rozpoczyna się wcześniej, właśnie pod koniec maja.
Łodyga zaczyna się wznosić pośród liści, w tym czasie malutkimi kroczkami zaczyna dojrzewać kwiatostan.
Jak sama nazwa wskazuje, u tego gatunku śniedka, kwiatostan jest wiechowaty. Pojedynczy kwiat jest pięcio lub częściej sześcio płatkowy koloru bieli ( w różnych odcieniach, w zależności od odmiany).
 |
Ornithogalum thyrsoides - Śniedek wiechowaty - Zuidenwindlelie
'Snowflake' |
Po przekwitnięciu, zaleca się usunięcie kwiatostanów, aby umożliwić cebuli większą swobodę pobierania, tego co jej niezbędne na czas odpoczynku i następnego okresu wegetacyjnego.
Liście również powoli zaczynają zasychać. Właśnie z tego powodu, zaleca się nasadzanie tych bulw pośród innymi roślinami ( te maskują nieatrakcyjny wygląd usychających liści).
Mając na uwadze dobro śniedka wiechowatego, wykopujemy cebule wraz z nowymi przybyszowymi , oczyszczamy i przetrzymujemy je przez chłodne miesiące w trocinach lub w piasku, gdzie temperatura w ciemnym pomieszczeniu minimum +8°C. Wiosną, możemy najpierw posadzić je do doniczek, aby w maju wsadzić w miejsce docelowe, albo bezpośrednio w miejsce nasadzenia pod koniec kwietnia. Optymalna temperatura, to 18 - 21°C. Jeśli będziemy opiekowali się tą bylina w miejscu, gdzie od 8 do 25°C, na pewno sobie świetnie poradzi - istotne jest to, abyśmy nie fundowali jej przeniesienia, gdzie wielostopniowa różnica, wówczas trzeba roślinę hartować.
 |
Ornithogalum thyrsoides - Śniedek wiechowaty - Zuidenwindlelie
'Snowflake' |
Ziemia powinna być średnio żyzna, średnio wilgotna, o odczynie neutralnym lub lekko kwaśnym. W swoim naturalnym środowisku, to jest w południowej części Afryki, roślina ta rośnie w pobliżu wyższych roślin, więc czerpie energię słoneczną 'prześlizgującą się' pomiędzy innymi.
Nasadzenie w miejscu osłoniętym od wiatru, pół cienistym lub słonecznym, ale nie wystawionym na bezpośrednie działanie słońca w szczytowych godzinach ich pracy. Podlewamy w czasie suszy. Nie musimy nawozić, wystarczy, że będziemy sadzili w miejscu nawiezionym kompostem lub obornikiem.
Roślina ta nadaje się na kwiat cięty, może więc być zaproszona do domowej przestrzeni, aby zdobić i cieszyć nasze oczy.
 |
| Ornithogalum thyrsoides - Śniedek wiechowaty - Zuidenwindlelie |
 |
| Ornithogalum thyrsoides - Śniedek wiechowaty - Zuidenwindlelie |
 |
| Ornithogalum thyrsoides - Śniedek wiechowaty - Zuidenwindleli |
Ornithogalum - Śniedek (gatunki) - Vogelmelk (soorten) ( foto )
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Ornithogalum_thyrsoides
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz