Świerk biały, w swoim naturalnym środowisku, to jest w środkowej w północnej części Ameryki Północnej, osiąga spektakularne rozmiary ( czasami 40 metrów wysokości) i dożywa równie imponujących lat, nawet 300. Do Anglii przywieziono sadzonki pod koniec XVIII wieku, zaś na grunt europejski trafiły ponad pół wieku później.
Nie udało się powtórzyć sukcesu, w temacie wzrostu, ale nie rzecz w tym. Ten gatunek świerku, na dobre wpisał się w świat lasów i ogrodów. Nie trzeba dysponować ogromnym areałem, aby posadzić w swojej zielonej przestrzeni, którąś z wielu karłowych odmian tego drzewa.
White spruce.eng
Przyjęło się, że ten świerk może rosnąć na bardzo ubogich glebach, czy takich, które nie sprzyjają zapuszczaniu głęboko korzeni. Fakt, to silna roślina, która nie poddaje się, gdy wiele innych ginie, ale zapraszając ją do swojej przestrzeni, mądrze będzie jej zapewnić niezbędne warunki do zdrowego rozwoju. Tam, gdzie skaliste podłoże, system korzeniowy
jest płytki, w naszym ogrodzie raczej nie będzie takich twardych przeszkód, więc wybierzmy miejsce z glebą przepuszczalną, średnio żyzną, również o średniej wilgotności. Może to być miejsce słoneczne lub w półcieniu. Nie narażając drzewek na bezpośrednie działanie słońca w godzinach szczytu, znacznie wpłyniemy na urodę jego pokroju i oczywiście, na jego kondycję. Przeliczmy, ile w przyszłości roślina będzie potrzebowała przestrzeni do życia i zapewnijmy jej ten metraż.
Z wiekiem tępe, niewielkie igły stają się jaśniejsze ( to wyjaśnia, dlaczego gatunek tego drzewa określono nazwą biały). Obecnie, rynek ogrodniczy jest bogaty w wiele odmian świerka kanadyjskiego. Oto kilka przykładów kultywarów karłowatych:
* Picea glauca 'Alberta Globe' ( kulisty, kopulasty pokrój; przyrost 3-4 centymetry rocznie , wysokość od 20 do 50 centymetrów).
* Picea glauca 'Echiniformis' ( kulisty, kopulasty pokrój; przyrost 2 centymetry rocznie, wysokość maksymalna pomiędzy 50, a 70 centymetrami; kolor zielono niebieski lub srebrno niebieski).
* Picea glauca 'Laurin' ( stożkowy, zwarty pokrój; przyrost 2 centymetry rocznie, maksymalna wysokość 60 do 100 centymetrów).
* Picea glauca 'Conica' ( stożkowy, zwarty pokrój; przyrost od 3 do 10 centymetrów rocznie; dorosły egzemplarz w sprzyjającym środowisku może osiągnąć wysokość około 3 do 3.5 metra).
Wszystkie cztery wymienione odmiany są mrozoodporne, ale zaleca się, szczególnie młode sadzonki chronić przed wysokimi minusowymi temperaturami ( owijając je na zimę warstwą siatki oczkowanej). To odmiany świerka białego o stosunkowo powolnym wzroście, więc nie sadźmy ich na bardzo otwartych przestrzeniach. Jeśli tego nie zrobimy, zimowe mroźne wiatry i ciężki śnieg, mogą na tyle uszkodzić egzemplarze, że nie wrócą do swej atrakcyjnej formy (o ile w ogóle przetrwają).
Świerk biały można rozmnażać na kilka sposobów. Poprzez szczepienie, wysiew nasion, robienie odkładów, czy pobranie sadzonek w sierpniu i we wrześniu. W naturze, świerkowi białemu w rozmnożeniu 'pomaga' wiatr. Nasionko jest wyposażone w specjalne skrzydełko, dzięki któremu potomstwo jest niesione od rośliny macierzystej nawet na 400 metrów odległości.
Oczywiście, jeśli ktoś chce popróbować się w pozyskiwaniu młodych drzewek, powinien uzbroić się w cierpliwość. Dochowanie się kilkunastocentymetrowej odmiany karłowej, to nie jest jeden sezon. W centrach ogrodniczych oraz profesjonalnych szkółkach drzew i krzewów, mamy wybór zakupu już gotowych, zahartowanych sadzonek.
Przycinanie sanitarne, gdy zauważymy po zimie przemarznięte, połamane gałązki ( lub po upalnym lecie, 'opalone' na skwarkę). Wczesną wiosną, także, na przykład odmianę 'Conica' jest dobrze 'wyczesać'. Zaopatrzmy się w elastyczne ogrodnicze granie i z pewną dozą delikatności, ale i rzeczowością przeciągnijmy kilkukrotnie,aby spadły zmarznięte tępe igiełki. Przycinanie formujące, zdecydowanie kwestia bardzo indywidualna. Oczywiście możemy 'praktykować', ale miejmy na uwadze, że większość odmian ma bardzo niewielki przyrost roczny. Jeśli 'nie wyjdzie' nam zaplanowany wcześniej kształt, np. kula - to sprawa wyrównania przeciągnie się na kilka sezonów. Róbmy to więc z dużym wyczuciem.
I może nabierzemy apetytu na zakup więcej niż jednej rośliny. Świerki białe, jako drzewa zimozielone, doskonale nadają się do nasadzeń pojedynczych lub w grupach. Mogą stać się naturalnymi niskimi ( lub wyższymi) żywopłotami, wypełniać część skalniaka, czy uzupełniać bylinowe ogrodowe kompozycje. W niewielkim ogrodzie i w ogromnym parku - doceniane za to jak dekoracyjnie, a jednocześnie skromnie i naturalnie tworzą zieloną przestrzeń wokół nas.
Nie udało się powtórzyć sukcesu, w temacie wzrostu, ale nie rzecz w tym. Ten gatunek świerku, na dobre wpisał się w świat lasów i ogrodów. Nie trzeba dysponować ogromnym areałem, aby posadzić w swojej zielonej przestrzeni, którąś z wielu karłowych odmian tego drzewa.
White spruce.eng
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' |
Przyjęło się, że ten świerk może rosnąć na bardzo ubogich glebach, czy takich, które nie sprzyjają zapuszczaniu głęboko korzeni. Fakt, to silna roślina, która nie poddaje się, gdy wiele innych ginie, ale zapraszając ją do swojej przestrzeni, mądrze będzie jej zapewnić niezbędne warunki do zdrowego rozwoju. Tam, gdzie skaliste podłoże, system korzeniowy
jest płytki, w naszym ogrodzie raczej nie będzie takich twardych przeszkód, więc wybierzmy miejsce z glebą przepuszczalną, średnio żyzną, również o średniej wilgotności. Może to być miejsce słoneczne lub w półcieniu. Nie narażając drzewek na bezpośrednie działanie słońca w godzinach szczytu, znacznie wpłyniemy na urodę jego pokroju i oczywiście, na jego kondycję. Przeliczmy, ile w przyszłości roślina będzie potrzebowała przestrzeni do życia i zapewnijmy jej ten metraż.
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' |
Z wiekiem tępe, niewielkie igły stają się jaśniejsze ( to wyjaśnia, dlaczego gatunek tego drzewa określono nazwą biały). Obecnie, rynek ogrodniczy jest bogaty w wiele odmian świerka kanadyjskiego. Oto kilka przykładów kultywarów karłowatych:
* Picea glauca 'Alberta Globe' ( kulisty, kopulasty pokrój; przyrost 3-4 centymetry rocznie , wysokość od 20 do 50 centymetrów).
* Picea glauca 'Echiniformis' ( kulisty, kopulasty pokrój; przyrost 2 centymetry rocznie, wysokość maksymalna pomiędzy 50, a 70 centymetrami; kolor zielono niebieski lub srebrno niebieski).
* Picea glauca 'Laurin' ( stożkowy, zwarty pokrój; przyrost 2 centymetry rocznie, maksymalna wysokość 60 do 100 centymetrów).
* Picea glauca 'Conica' ( stożkowy, zwarty pokrój; przyrost od 3 do 10 centymetrów rocznie; dorosły egzemplarz w sprzyjającym środowisku może osiągnąć wysokość około 3 do 3.5 metra).
 | |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' oraz |
Wszystkie cztery wymienione odmiany są mrozoodporne, ale zaleca się, szczególnie młode sadzonki chronić przed wysokimi minusowymi temperaturami ( owijając je na zimę warstwą siatki oczkowanej). To odmiany świerka białego o stosunkowo powolnym wzroście, więc nie sadźmy ich na bardzo otwartych przestrzeniach. Jeśli tego nie zrobimy, zimowe mroźne wiatry i ciężki śnieg, mogą na tyle uszkodzić egzemplarze, że nie wrócą do swej atrakcyjnej formy (o ile w ogóle przetrwają).
Świerk biały można rozmnażać na kilka sposobów. Poprzez szczepienie, wysiew nasion, robienie odkładów, czy pobranie sadzonek w sierpniu i we wrześniu. W naturze, świerkowi białemu w rozmnożeniu 'pomaga' wiatr. Nasionko jest wyposażone w specjalne skrzydełko, dzięki któremu potomstwo jest niesione od rośliny macierzystej nawet na 400 metrów odległości.
Oczywiście, jeśli ktoś chce popróbować się w pozyskiwaniu młodych drzewek, powinien uzbroić się w cierpliwość. Dochowanie się kilkunastocentymetrowej odmiany karłowej, to nie jest jeden sezon. W centrach ogrodniczych oraz profesjonalnych szkółkach drzew i krzewów, mamy wybór zakupu już gotowych, zahartowanych sadzonek.
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' |
Przycinanie sanitarne, gdy zauważymy po zimie przemarznięte, połamane gałązki ( lub po upalnym lecie, 'opalone' na skwarkę). Wczesną wiosną, także, na przykład odmianę 'Conica' jest dobrze 'wyczesać'. Zaopatrzmy się w elastyczne ogrodnicze granie i z pewną dozą delikatności, ale i rzeczowością przeciągnijmy kilkukrotnie,aby spadły zmarznięte tępe igiełki. Przycinanie formujące, zdecydowanie kwestia bardzo indywidualna. Oczywiście możemy 'praktykować', ale miejmy na uwadze, że większość odmian ma bardzo niewielki przyrost roczny. Jeśli 'nie wyjdzie' nam zaplanowany wcześniej kształt, np. kula - to sprawa wyrównania przeciągnie się na kilka sezonów. Róbmy to więc z dużym wyczuciem.
I może nabierzemy apetytu na zakup więcej niż jednej rośliny. Świerki białe, jako drzewa zimozielone, doskonale nadają się do nasadzeń pojedynczych lub w grupach. Mogą stać się naturalnymi niskimi ( lub wyższymi) żywopłotami, wypełniać część skalniaka, czy uzupełniać bylinowe ogrodowe kompozycje. W niewielkim ogrodzie i w ogromnym parku - doceniane za to jak dekoracyjnie, a jednocześnie skromnie i naturalnie tworzą zieloną przestrzeń wokół nas.
 | |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' oraz Buxus - Bukszpan ( foto ) | |
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' |
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica' |
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica |
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica |
 |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
'Conica |
.jpg) |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
' |
.jpg) |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar
' |
Picea - Świerk (gatunki) - Spar (soorten) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awierk_bia%C5%82y
https://en.wikipedia.org/wiki/Picea_glauca
https://nl.wikipedia.org/wiki/Witte_spar
Cor Verboom. Coniferen. Tirion, 1995
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz