Wawrzyn szlachetny, naturalnie rośnie w basenie Morza Śródziemnego i w części Azji Zachodniej. Dawno, dawno temu wokół morza łączącego Europę, Afrykę i Azję rosłu lasy laurowe. Współcześnie są tam niewielkie skupiska krzewów lub drzew tego gatunku, dorastających nawet do 10 metrów wysokości. My, w naszym klimacie częściej pielęgnujemy formy krzewiaste
Bay laurel.eng
tej rośliny, niż drzewa.Jednak przy właściwym przycięciu formującym, możemy mieć u siebie niewielkie laurowe drzewko (1.5 - 2 metry wysokości).
Ten krzew liściasty, nie charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością. Wytrzyma krótki okres, gdy temperatura - 10 °C. Jednak mając na uwadze zdrowie i elegancki pokrój rośliny, nie powinniśmy jej narażać na przebywanie w miejscu, gdzie temperatura niższa od 5°C. Najbardziej optymalna temperatura zimową porą, to pomiędzy 5, a 10°C, gdzie jasne pomieszczenie i dodatkowo donica, drewniana skrzynia, garnek - pojemnik w którym rośnie laur nie stoi bezpośrednio na posadzce (taboret, palety styropianowe, szafka, deski). Podlewamy o wiele mniej obficie niż latem, ale nie doprowadzamy do przesuszenie bryły korzeniowej.
Wynosimy na zewnątrz laur, gdy mamy pewność, że nie wrócą wiosenne przymrozki. Wskazany okres przynajmniej tygodniowego hartowania. Z początkiem wiosny zaczynamy więcej podlewać ( częściej, a nie raz, a za dużo). Nie zapominajmy o dodatkowym dostarczaniu wody w czasie suszy. Po wyniesieniu na letnisko ( nie musimy, ale możemy wyeksponować roślinę na balkonie, tarasie), zaczynamy także nawozić. Jeśli używamy liści w kuchennych rewolucjach, nawoźmy środkami organicznymi do warzyw. Dodatkowe nawożenie zafundujemy wawrzynowi, przesadzając go, co dwa, trzy sezony do nowego, większego pojemnika.
Roślina ta lubi przepuszczalne, żyzne podłoże. Najlepsza mieszanka, to ziemia ogrodowa zmieszana z torfem i piaskiem (60:30:10), dodatkowo warto zabezpieczyć laur, wsypując na dno 5-10 centymetrów keramzytu lub drobnych kamyków.
Na początku wiosny może opaść kilka liści, to naturalne, nie powinniśmy się doszukiwać w roślinie żadnych chorób. Pod koniec marca, do końca kwietnia, w pachwinach zielonych, lancetowatych, pofalowanych delikatnie na brzegach liści, wyrastają biało-żółte lub żółte kwiaty ( w zależności od odmiany). Kwiaty są drobne, nie stanowią głównej ozdoby. Po ich przekwitnięciu zawiązują się niewielkie ciemne jagody, które mogą być przetworzone na olej laurowy - płyn bardzo doceniany przez zielarzy oraz osoby tworzące naturalne kosmetyki.
Laur lubi ciepło i jasne miejsca, ale nie takie, gdzie słońce w szczytowych godzinach zbyt intensywnie traktuje roślinę. Najlepsze światło dzienne rozproszone. Może stać pośród innych roślin, nawet podobnego wzrostu.
Laur możemy rozmnożyć poprzez wysiew nasion lub pobierając latem z tegorocznych pędów sadzonki zielne.
Całoroczną ozdobą wawrzynu szlachetnego są ,powszechnie nam znane, liście. Lekko błyszczące, skórzane i wonne. Można je zrywać z krzewu ( drzewka ) przez 12 miesięcy. Nadają się do użycia bezpośrednio po zerwaniu, jaki ususzone. Gdy samodzielnie będziemy je suszyli, nie róbmy tego, wystawiając je bezpośrednio na słońce; ponieważ tracą wówczas najbardziej odżywcze substancje oraz dodatkowo ich koloryt staje się bardzo nieatrakcyjny. Suszone, mają tendencję do zwijania, wówczas ułóżmy je w jeden plik i przewiążmy sznureczkiem lub użyjmy gumki. Dobrocie z bobkowego drzewka możemy przechowywać, zamknięte szczelnie, nawet do dwóch lat. Gdy otworzymy paczuszkę, używajmy metodycznie. Jeśli części suszu nie dopilnowaliśmy i jest mocno poskręcany, zmielny go i używajmy ze słoiczka, podobnie jak pieprz, czy majeranek.
Liście bobkowe to bogactwo witaminy A, kwasu pantotenowego, kwasu askorbinowego, niacyny, ryboflawiny oraz pirydoksyny. Dzięki nim, nasze układy: pokarmowy, krążenia i nerwowy - korzystniej funkcjonują. Możemy te aromatyczne dobro używać do gotowania, pieczenia, robiąc przetwory na zimę. Świeże listki, użyte, na przykład do zaparzenia naparu, to również źródło witaminy C, która w połączeniu z pozostałym dobrodziejstwem z tej rośliny, staje się antyoksydantem, uwalniając z organizmu niekorzystne wolne rodniki.
Poza walorami smakowymi, jako dodatek do kuchennych działań, właściwości antyseptyczne i łagodzące oleju laurowego, są do dziś bardzo cenione w ziołolecznictwie.Leczeniu skaleczeń ( zmiękcza zaschniętą powierzchnię rany i przyspiesza gojenie), robienie okładów łagodzących obrzęki, mikstura łagodząca biegunkę - to tylko niektóre zdrowotne aspekty, gdy wykorzystujemy tę szlachetną roślinę.
Również przemysł kosmetyczny, z coraz większym rozmachem zaczyna wykorzystywać tę roślinę, jako jeden ze składników kremów, balsamów, odżywek do skóry, toników, szamponów.
Laurowy wieniec, od dawien dawna istnieje w ludzkiej świadomości, jako nagroda, wyróżnienie dla zwycięscy. Już mitologiczni bohaterowie, zwycięscy wojen, igrzysk - nagradzani byli tymi wawrzynowymi ozdobami. Potem robiono wieńce dla kończących wyższe, szacowne uczelnie, dla pisarzy, żołnierzy wracających jako zwycięscy z wojen, dla sportowców zajmujących pierwsze miejsca.
Współczesną 'kontynuacją' symbolicznego, laurowego wyróżniania, jest używanie wobec zwycięscy miana laureat.
Wawrzyn szlachetny, nie jest szczególnie wymagającą rośliną w uprawie. Pamiętajmy o podlewaniu, nawożeniu, przycinaniu sanitarnym i ochronie przed mrozem. A na pewno będziemy mieli satysfakcję ze zdrowego egzemplarza, który swoimi aromatycznymi listkami będzie cieszył oczy i nosy, a także korzystnie wpłynie na kolejny zmysł, podkreślając smak naszych ulubionych smakołyków.
Bay laurel.eng
 |
| Laurus nobilis - Wawrzyn szlachetny, laur - Laurier |
tej rośliny, niż drzewa.Jednak przy właściwym przycięciu formującym, możemy mieć u siebie niewielkie laurowe drzewko (1.5 - 2 metry wysokości).
Ten krzew liściasty, nie charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością. Wytrzyma krótki okres, gdy temperatura - 10 °C. Jednak mając na uwadze zdrowie i elegancki pokrój rośliny, nie powinniśmy jej narażać na przebywanie w miejscu, gdzie temperatura niższa od 5°C. Najbardziej optymalna temperatura zimową porą, to pomiędzy 5, a 10°C, gdzie jasne pomieszczenie i dodatkowo donica, drewniana skrzynia, garnek - pojemnik w którym rośnie laur nie stoi bezpośrednio na posadzce (taboret, palety styropianowe, szafka, deski). Podlewamy o wiele mniej obficie niż latem, ale nie doprowadzamy do przesuszenie bryły korzeniowej.
Wynosimy na zewnątrz laur, gdy mamy pewność, że nie wrócą wiosenne przymrozki. Wskazany okres przynajmniej tygodniowego hartowania. Z początkiem wiosny zaczynamy więcej podlewać ( częściej, a nie raz, a za dużo). Nie zapominajmy o dodatkowym dostarczaniu wody w czasie suszy. Po wyniesieniu na letnisko ( nie musimy, ale możemy wyeksponować roślinę na balkonie, tarasie), zaczynamy także nawozić. Jeśli używamy liści w kuchennych rewolucjach, nawoźmy środkami organicznymi do warzyw. Dodatkowe nawożenie zafundujemy wawrzynowi, przesadzając go, co dwa, trzy sezony do nowego, większego pojemnika.
Roślina ta lubi przepuszczalne, żyzne podłoże. Najlepsza mieszanka, to ziemia ogrodowa zmieszana z torfem i piaskiem (60:30:10), dodatkowo warto zabezpieczyć laur, wsypując na dno 5-10 centymetrów keramzytu lub drobnych kamyków.
Na początku wiosny może opaść kilka liści, to naturalne, nie powinniśmy się doszukiwać w roślinie żadnych chorób. Pod koniec marca, do końca kwietnia, w pachwinach zielonych, lancetowatych, pofalowanych delikatnie na brzegach liści, wyrastają biało-żółte lub żółte kwiaty ( w zależności od odmiany). Kwiaty są drobne, nie stanowią głównej ozdoby. Po ich przekwitnięciu zawiązują się niewielkie ciemne jagody, które mogą być przetworzone na olej laurowy - płyn bardzo doceniany przez zielarzy oraz osoby tworzące naturalne kosmetyki.
 |
| Laurus nobilis - Wawrzyn szlachetny, laur - Laurier |
Laur lubi ciepło i jasne miejsca, ale nie takie, gdzie słońce w szczytowych godzinach zbyt intensywnie traktuje roślinę. Najlepsze światło dzienne rozproszone. Może stać pośród innych roślin, nawet podobnego wzrostu.
Laur możemy rozmnożyć poprzez wysiew nasion lub pobierając latem z tegorocznych pędów sadzonki zielne.
Całoroczną ozdobą wawrzynu szlachetnego są ,powszechnie nam znane, liście. Lekko błyszczące, skórzane i wonne. Można je zrywać z krzewu ( drzewka ) przez 12 miesięcy. Nadają się do użycia bezpośrednio po zerwaniu, jaki ususzone. Gdy samodzielnie będziemy je suszyli, nie róbmy tego, wystawiając je bezpośrednio na słońce; ponieważ tracą wówczas najbardziej odżywcze substancje oraz dodatkowo ich koloryt staje się bardzo nieatrakcyjny. Suszone, mają tendencję do zwijania, wówczas ułóżmy je w jeden plik i przewiążmy sznureczkiem lub użyjmy gumki. Dobrocie z bobkowego drzewka możemy przechowywać, zamknięte szczelnie, nawet do dwóch lat. Gdy otworzymy paczuszkę, używajmy metodycznie. Jeśli części suszu nie dopilnowaliśmy i jest mocno poskręcany, zmielny go i używajmy ze słoiczka, podobnie jak pieprz, czy majeranek.
 |
| Laurus nobilis - Wawrzyn szlachetny, laur - Laurier |
Liście bobkowe to bogactwo witaminy A, kwasu pantotenowego, kwasu askorbinowego, niacyny, ryboflawiny oraz pirydoksyny. Dzięki nim, nasze układy: pokarmowy, krążenia i nerwowy - korzystniej funkcjonują. Możemy te aromatyczne dobro używać do gotowania, pieczenia, robiąc przetwory na zimę. Świeże listki, użyte, na przykład do zaparzenia naparu, to również źródło witaminy C, która w połączeniu z pozostałym dobrodziejstwem z tej rośliny, staje się antyoksydantem, uwalniając z organizmu niekorzystne wolne rodniki.
Poza walorami smakowymi, jako dodatek do kuchennych działań, właściwości antyseptyczne i łagodzące oleju laurowego, są do dziś bardzo cenione w ziołolecznictwie.Leczeniu skaleczeń ( zmiękcza zaschniętą powierzchnię rany i przyspiesza gojenie), robienie okładów łagodzących obrzęki, mikstura łagodząca biegunkę - to tylko niektóre zdrowotne aspekty, gdy wykorzystujemy tę szlachetną roślinę.
Również przemysł kosmetyczny, z coraz większym rozmachem zaczyna wykorzystywać tę roślinę, jako jeden ze składników kremów, balsamów, odżywek do skóry, toników, szamponów.
 |
| Laurus nobilis - Wawrzyn szlachetny, laur - Laurier |
Laurowy wieniec, od dawien dawna istnieje w ludzkiej świadomości, jako nagroda, wyróżnienie dla zwycięscy. Już mitologiczni bohaterowie, zwycięscy wojen, igrzysk - nagradzani byli tymi wawrzynowymi ozdobami. Potem robiono wieńce dla kończących wyższe, szacowne uczelnie, dla pisarzy, żołnierzy wracających jako zwycięscy z wojen, dla sportowców zajmujących pierwsze miejsca.
Współczesną 'kontynuacją' symbolicznego, laurowego wyróżniania, jest używanie wobec zwycięscy miana laureat.
Wawrzyn szlachetny, nie jest szczególnie wymagającą rośliną w uprawie. Pamiętajmy o podlewaniu, nawożeniu, przycinaniu sanitarnym i ochronie przed mrozem. A na pewno będziemy mieli satysfakcję ze zdrowego egzemplarza, który swoimi aromatycznymi listkami będzie cieszył oczy i nosy, a także korzystnie wpłynie na kolejny zmysł, podkreślając smak naszych ulubionych smakołyków.
.jpg "laur,Laurier,bay laurel,Liście laurowe,Laur uprawa,laurel tree,simply laurel,Drzewo laurowe,Bobkowe drzewo,Wawrzyn szlachetny uprawa,Laurus nobilis,bay,Grecian laurel,Wawrzyn szlachetny,") |
| Laurus nobilis - Wawrzyn szlachetny, laur - Laurier |
.jpg "laur,Laurier,bay laurel,Liście laurowe,Laur uprawa,laurel tree,simply laurel,Drzewo laurowe,Bobkowe drzewo,Wawrzyn szlachetny uprawa,Laurus nobilis,bay,Grecian laurel,Wawrzyn szlachetny,") |
| Laurus nobilis - Wawrzyn szlachetny, laur - Laurier |
Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wawrzyn_szlachetny
https://nl.wikipedia.org/wiki/Laurier
https://en.wikipedia.org/wiki/Laurus_nobilis
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz