Jodła numidyjska,jest kolejną iglastą pięknością z rodzaju abies. Naturalnie rośnie w północnej części kontynentu afrykańskiego, w Algierii, gdzie osiąga imponujące rozmiary do 25 metrów wysokości. To skąd pochodzi, wyjaśnia także, dlaczego używa się dla niej również nazwy
- jodła algierska.
Odpowiednio wyeksponowane, to iglaste drzewo nada naszej zielonej przestrzeni szyku i elegancji. Doskonale będzie się komponowało z innymi roślinami (tłem roślin iglastych,
Algerian fir.eng
bądź innych iglaków). Nadaje się do przed ogrodu, do średnich i dużych ogrodów. Roczny przyrost, około 25 centymetrów. Po 10 latach, 2.5 metra, docelowa wysokość pomiędzy 3.5 a 5 m.
Luźny stożkowaty pokrój. Średnica u dorosłego egzemplarza, wynosi około
1.5 metra. Całoroczną, główną ozdobę, stanowią długie, wąskie, błyszczące igły o zielonym zabarwieniu, które w słonecznych kąpielach może nabierać srebrzysto niebieskich odcieni.Na ich wierzchniej stronie, znajdują się mini mini aparaty szparkowe w jasno zielonej barwie.
Szyszki, początkowo barwy niebiesko zielonej, przechodzącej przez fiolet bądź róż w brąz. Są widoczne, gdyż mają długość około 20 centymetrów, kolejne pokolenie tworzy się w uskrzydlonych nasionach.
Uprawa tej rośliny, nie należy do szczególnie kłopotliwych, ale też nie możemy je po wsadzeniu pozostawić samej sobie. Rozsądny początek, dobra 'miejscówka', sprzyjające warunki klimatyczne, dodatkowe zabezpieczenie młodych egzemplarzy przed nadejściem zimy - i nic, tylko patrzeć jak nasz iglak zdrowo zwiększa swój pokrój.
Ekspozycja słoneczna, ale jednak jeśli mamy do wyboru miejsce, gdzie w godzinach południowych nie operują promienie słoneczne, wybierzmy je. Gleba średnio ciężka, charakteryzująca się średnią przewiewnością i również umiarkowaną przepuszczalnością. Takie podłoże, dobrze się nagrzewa i długo 'trzyma' ciepło. Średnio żyzne, żyzne, o odczynie pH delikatnie zakwaszonym.
Nawozimy w dwóch turach - wiosną i w pierwszej połowie jesieni. Do końca czerwca, dostarczamy jodle nawóz wieloskładnikowy dostosowany do wspomagania iglaków (według wskazówek na etykiecie). Z początkiem jesieni, dostarczając odpowiednie substancje odżywcze, przygotujemy naszego iglaka do zimy. Wówczas stosujemy nawóz jesienny dla iglaków (bogaty w: potas, fosfor,magnez, żelazo). Kolejnej wiosny, dla urozmaicenia, możemy w linii okręgu najbardziej wychylających się pędów, wykopać kilkanaście dołków i wypełnić je kompostem (krowiakiem, humusem).
Jodła numidyjska, lubi stałą średnią wilgotność podłoża. Także w czasie suszy, nie zapominamy i o niej. Podlewając, z rana, albo pod wieczór, nie lejmy wodą po nadziemnych częściach. W sezonie zaleca się ściółkowanie (odpada odchwaszczanie, zostaje zmniejszona transpiracja). Dorosłe drzewo, przez kilka dni, poradzi sobie i z temperaturami nieco większymi niż -20°C, jednak 'młodziaki', należy dodatkowo zabezpieczyć. W tym celu, usypujemy wokół pnia kopczyk ziemi, około 20 centymetrowy. Możemy też narzucić na niego świerkowe gałęzie. 'Ciepło w nogi, raźniej w niesprzyjających pogodowych warunkach'. Jeśli chodzi o unikanie mroźnych wiatrów i zacinającej śnieżnej chlapy, na pewno korzystnym rozwiązaniem jest wybranie miejsca, w którym drzewko choć z jednej strony będzie osłonięte (ściana, parkan, otulina z innych roślin).
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Abies_numidica
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jod%C5%82a_numidyjska
- jodła algierska.
Odpowiednio wyeksponowane, to iglaste drzewo nada naszej zielonej przestrzeni szyku i elegancji. Doskonale będzie się komponowało z innymi roślinami (tłem roślin iglastych,
Algerian fir.eng
 |
| Abies numidica - Jodła numidyjska, j.algierska - Algerijnse zilverspar |
bądź innych iglaków). Nadaje się do przed ogrodu, do średnich i dużych ogrodów. Roczny przyrost, około 25 centymetrów. Po 10 latach, 2.5 metra, docelowa wysokość pomiędzy 3.5 a 5 m.
Luźny stożkowaty pokrój. Średnica u dorosłego egzemplarza, wynosi około
1.5 metra. Całoroczną, główną ozdobę, stanowią długie, wąskie, błyszczące igły o zielonym zabarwieniu, które w słonecznych kąpielach może nabierać srebrzysto niebieskich odcieni.Na ich wierzchniej stronie, znajdują się mini mini aparaty szparkowe w jasno zielonej barwie.
Szyszki, początkowo barwy niebiesko zielonej, przechodzącej przez fiolet bądź róż w brąz. Są widoczne, gdyż mają długość około 20 centymetrów, kolejne pokolenie tworzy się w uskrzydlonych nasionach.
Uprawa tej rośliny, nie należy do szczególnie kłopotliwych, ale też nie możemy je po wsadzeniu pozostawić samej sobie. Rozsądny początek, dobra 'miejscówka', sprzyjające warunki klimatyczne, dodatkowe zabezpieczenie młodych egzemplarzy przed nadejściem zimy - i nic, tylko patrzeć jak nasz iglak zdrowo zwiększa swój pokrój.
Ekspozycja słoneczna, ale jednak jeśli mamy do wyboru miejsce, gdzie w godzinach południowych nie operują promienie słoneczne, wybierzmy je. Gleba średnio ciężka, charakteryzująca się średnią przewiewnością i również umiarkowaną przepuszczalnością. Takie podłoże, dobrze się nagrzewa i długo 'trzyma' ciepło. Średnio żyzne, żyzne, o odczynie pH delikatnie zakwaszonym.
 |
| Abies numidica - Jodła numidyjska - Algerijnse zilverspar |
Nawozimy w dwóch turach - wiosną i w pierwszej połowie jesieni. Do końca czerwca, dostarczamy jodle nawóz wieloskładnikowy dostosowany do wspomagania iglaków (według wskazówek na etykiecie). Z początkiem jesieni, dostarczając odpowiednie substancje odżywcze, przygotujemy naszego iglaka do zimy. Wówczas stosujemy nawóz jesienny dla iglaków (bogaty w: potas, fosfor,magnez, żelazo). Kolejnej wiosny, dla urozmaicenia, możemy w linii okręgu najbardziej wychylających się pędów, wykopać kilkanaście dołków i wypełnić je kompostem (krowiakiem, humusem).
Jodła numidyjska, lubi stałą średnią wilgotność podłoża. Także w czasie suszy, nie zapominamy i o niej. Podlewając, z rana, albo pod wieczór, nie lejmy wodą po nadziemnych częściach. W sezonie zaleca się ściółkowanie (odpada odchwaszczanie, zostaje zmniejszona transpiracja). Dorosłe drzewo, przez kilka dni, poradzi sobie i z temperaturami nieco większymi niż -20°C, jednak 'młodziaki', należy dodatkowo zabezpieczyć. W tym celu, usypujemy wokół pnia kopczyk ziemi, około 20 centymetrowy. Możemy też narzucić na niego świerkowe gałęzie. 'Ciepło w nogi, raźniej w niesprzyjających pogodowych warunkach'. Jeśli chodzi o unikanie mroźnych wiatrów i zacinającej śnieżnej chlapy, na pewno korzystnym rozwiązaniem jest wybranie miejsca, w którym drzewko choć z jednej strony będzie osłonięte (ściana, parkan, otulina z innych roślin).
 |
| Abies numidica - Jodła numidyjska - Algerijnse zilverspar |
 |
| Abies numidica - Jodła numidyjska, j.algierska - Algerijnse zilverspar |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Abies_numidica
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jod%C5%82a_numidyjska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz