Hebe ochracea, nazywana mniej formalnie hebe orchowatą, to nietuzinkowa roślina. Już przy pierwszym zetknięciu, zaskakująca, wzbudzająca zainteresowanie. Któż mógłby skojarzyć, że to jest jeden z uprawianych gatunków hebe? Ale tak właśnie, to jest w fantastycznym świecie przyrody. Gdzie, z pozoru niemożliwe, a jednak naprawdę fakt.
Hebe ochracea.eng
Czy tylko zwieść mógł nas efektowny wygląd żółto-złotych, utrzymujących się całorocznie liści? Czy nie mieliśmy skojarzenia, że to może jakiś kultywar cyprysika? Otóż to, roślinna niewiadoma (oczywiście, do pewnego stopnia, jej tajemniczą naturę rozpoznano). Ile opisów i informacji, tyle sprzecznych. 'Że mrozoodporna', 'że przemarznie nawet przy -5°C', 'że najlepiej radzi sobie na suchych glebach', 'że niezbędna jest stała umiarkowana wilgotność' ... A więc ...
Najpierw o samej roślinie. To bylina, której wysokość dorosłego
egzemplarza wynosi od 30 do 50 centymetrów, przy regularnym przycinaniu, o szerokości 80 centymetrów. Efektownie wyglądające pędy i listki, przypominają swoją budową skórę ryby. W tych bogato rozrastających się nadziemnych częściach, łuski zachodzą na siebie bardzo ściśle.
Pod koniec maja, na szczytach rozgałęziających się pędów, zaczynają kwitnąć białe ozdoby. Trwać to może do połowy lipca. Kwiaty są zebrane po kilka, tak jak to leży w naturze hebe. Pojedynczy kwiatuszek jest czteropłatkowy, również z jasnymi pylnikami.
Po przekwitnięciu, wskazane jest przycięcie o około 1/4 całej rośliny. Nie musimy tego robić, jednak 'za' są aż dwa ważne powody. Po pierwsze, po przez coroczne cięcie pielęgnacyjno-sanitarne, roślina nie będzie się nam nieestetycznie wydłużała, a bez słabych, połamanych pędów, zachowywać będzie dobre zdrowie. A po drugie, dla niektórych ważniejsze, niż 'po pierwsze'. w następnym sezonie będziemy mieli bardziej zwarty pokrój i bogatsze kwitnienie.
Jak więc uprawiać tę roślinę, aby osiągnąć spektakularny rezultat? Nasz klimat, nie jest tym wymarzonym, (bylina pochodzi z wyspiarskiego państwa, Nowej Zelandii), więc młode sadzonki, powinniśmy uprawiać w pojemnikach, a dopiero po około trzech sezonach, gdy także nadchodzi najwyższy czas na ich przesadzanie, możemy, ale nie musimy, pokusić się o posadzenie bezpośrednio do gruntu. Obecnie, gatunek ten, zdecydowanie należy do kolekcjonerskich, niż powszechnie dostępnych i spotykanych, stąd zalecana ostrożność i te dwa, trzy sezony (na pewno) oddanie się pielęgnacji tego gatunku hebe w donicach,a później według wyczucia i rozsądku.
Do uprawy tego plantu wykorzystujemy podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, o odczynie pH kwaśnym. Pojemnik z odpływem, pierwsza warstwa drenaż z keramzytu, czy drobnych kamyków. Podlewamy rozsądnie, najlepiej metodą 'na palca'. Gdy dobrze przesuszona wierzchnia warstwa, wtedy działamy. W czasie suszy, nie zapominamy o dostarczeniu dodatkowej ilości życiodajnego płynu ( nie lejmy bezpośrednio po pędach i kwiatach). Nawozimy w okresie wegetacyjnym, już od początku maja do końca sierpnia. Nawóz w płynie do ogrodowych roślin kwitnących , raz w miesiącu (według wskazań na etykiecie).
Miejsce ekspozycji na letnisku powinno być jasne, ale nie wystawione na najbardziej palące słońce. Osłonięte, przed chłodami jesiennych wiatrów; najlepiej przy ścianie, czy w otulinie innych roślinnych ozdób.
Przyjmuje się, że mamy do czynienia z rośliną mrozoodporną (wytrzymała do -15°C), jednak zaleca się młode egzemplarze przenosić do jasnego pomieszczenia, już pod koniec października. W czterech kątach, hebe orchowata powinna mieć jasno, jednak nie być ustawioną bezpośrednio przy oknie, oraz temperaturę pomiędzy 5°C, a 12°C. Zimą, podlewamy mniej obficie, tak, aby nie dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej. Gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków, hartujemy i przenosimy na dwór.
Po trzech sezonach, przy optymalnej pielęgnacji (wliczając w to przycinanie), ten gatunek hebe, urośnie do 30, może nawet 40 centymetrów.
Wiosna, to najlepszy czas na zrobienie odkładów ziemnych, gdy odetniemy je z początkiem września od rośliny macierzystej, będziemy mieli nowe, zdrowe egzemplarze. 1/3 niezbyt średniej długości pędu, obsypujemy ziemią, pilnujemy, aby do tego miejsca nie dotarła susza .
Z czasem pędy od dołu drewnieją, te łysinki nie zawsze są z charakterem i estetyczne. Możemy je maskować (runianka japońska, barwinek ), ale właśnie jest także możliwośc stworzenia nowych, młodych, równomiernie krzewiących się reprezentantów.
Jeśli odważymy się na przesadzanie do gruntu, zdajmy sobie sprawę, że bez naszej pomocy, roślina przez zimę nie przetrwa. Tak jest z większością gatunków hebe, trzeba o nie dbać, ocieplać i nie dopuszczać do tego, aby doszło do zbytniego przesuszenia, czy zalania bryły korzeniowej.
Gdy przycinanie fryzurki w połowie lata, roślina zregeneruje się na tyle, aby górne części przygotować na zimowanie, co do dolnych, wierzchnią warstwę zabezpieczmy korą , albo dodatkową warstwą ziemi, tworząc kilkucentymetrowy kopczyk. Ziemia świeża niewyjałowiona, na wiosnę delikatnie rozsunięta, będzie stanowiła dodatkowe źródło substancji odżywczych.
Wiemy już, roślina w gruncie, wymaga na czas jesieni i zimy, zabezpieczenia.
Z wierzchu, zawsze możemy nadbudować foliowy daszek, czy użyć agrowłókniny do 'opatulenia', ale tutaj przede wszystkim należy pomyśleć o użytecznym drenażu. Nawet jeśli, także wokół byliny jest przepuszczalne podłoże, powinniśmy wykopać dwa dołki, o około 80 centymetrów głębokości każdy, wypełnić je w 70% tłuczniem ( gruzem, kamykami, żwirem), nakryć materiałem, przez który nie przesypie się ziemia. Uzupełnić 30% glebą. W tej sytuacji, rozwiązaniem jest także posadzenie hebe na łagodnie zniżającej się skarpie, albo w podwyższonym ogrodzie skalnym.
To pewne, że mamy do czynienia z rośliną rzadko spotykaną, oryginalną pod względem wyglądu. Wbrew pozorom, jej pielęgnacja, nie należy do wymagających, uciążliwych. Wystarczy od samego początku postępować z nią tak, aby zdrowo się rozwijała, cieszyła rozrastającym pokrojem i z każdym rokiem bogatszym kwitnieniem. Krok po kroku i już lada moment, może każdy z nas we własnym ogrodzie, na tarasie, czy na balkonie, obserwować jak rozwija się i wzrasta w siłę ta pięknotka.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Hebe_ochracea
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hebe_(geslacht)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hebe_(ro%C5%9Blina)
http://vip-colors.blogspot.nl/2017/03/vinca-minor-barwinek-pospolity-kleine.html
http://vip-colors.blogspot.nl/2017/03/pachysandra-terminalis-runianka.html
Hebe ochracea.eng
 |
|
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
Czy tylko zwieść mógł nas efektowny wygląd żółto-złotych, utrzymujących się całorocznie liści? Czy nie mieliśmy skojarzenia, że to może jakiś kultywar cyprysika? Otóż to, roślinna niewiadoma (oczywiście, do pewnego stopnia, jej tajemniczą naturę rozpoznano). Ile opisów i informacji, tyle sprzecznych. 'Że mrozoodporna', 'że przemarznie nawet przy -5°C', 'że najlepiej radzi sobie na suchych glebach', 'że niezbędna jest stała umiarkowana wilgotność' ... A więc ...
Najpierw o samej roślinie. To bylina, której wysokość dorosłego
egzemplarza wynosi od 30 do 50 centymetrów, przy regularnym przycinaniu, o szerokości 80 centymetrów. Efektownie wyglądające pędy i listki, przypominają swoją budową skórę ryby. W tych bogato rozrastających się nadziemnych częściach, łuski zachodzą na siebie bardzo ściśle.
Pod koniec maja, na szczytach rozgałęziających się pędów, zaczynają kwitnąć białe ozdoby. Trwać to może do połowy lipca. Kwiaty są zebrane po kilka, tak jak to leży w naturze hebe. Pojedynczy kwiatuszek jest czteropłatkowy, również z jasnymi pylnikami.
Po przekwitnięciu, wskazane jest przycięcie o około 1/4 całej rośliny. Nie musimy tego robić, jednak 'za' są aż dwa ważne powody. Po pierwsze, po przez coroczne cięcie pielęgnacyjno-sanitarne, roślina nie będzie się nam nieestetycznie wydłużała, a bez słabych, połamanych pędów, zachowywać będzie dobre zdrowie. A po drugie, dla niektórych ważniejsze, niż 'po pierwsze'. w następnym sezonie będziemy mieli bardziej zwarty pokrój i bogatsze kwitnienie.
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
Jak więc uprawiać tę roślinę, aby osiągnąć spektakularny rezultat? Nasz klimat, nie jest tym wymarzonym, (bylina pochodzi z wyspiarskiego państwa, Nowej Zelandii), więc młode sadzonki, powinniśmy uprawiać w pojemnikach, a dopiero po około trzech sezonach, gdy także nadchodzi najwyższy czas na ich przesadzanie, możemy, ale nie musimy, pokusić się o posadzenie bezpośrednio do gruntu. Obecnie, gatunek ten, zdecydowanie należy do kolekcjonerskich, niż powszechnie dostępnych i spotykanych, stąd zalecana ostrożność i te dwa, trzy sezony (na pewno) oddanie się pielęgnacji tego gatunku hebe w donicach,a później według wyczucia i rozsądku.
Do uprawy tego plantu wykorzystujemy podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, o odczynie pH kwaśnym. Pojemnik z odpływem, pierwsza warstwa drenaż z keramzytu, czy drobnych kamyków. Podlewamy rozsądnie, najlepiej metodą 'na palca'. Gdy dobrze przesuszona wierzchnia warstwa, wtedy działamy. W czasie suszy, nie zapominamy o dostarczeniu dodatkowej ilości życiodajnego płynu ( nie lejmy bezpośrednio po pędach i kwiatach). Nawozimy w okresie wegetacyjnym, już od początku maja do końca sierpnia. Nawóz w płynie do ogrodowych roślin kwitnących , raz w miesiącu (według wskazań na etykiecie).
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
Miejsce ekspozycji na letnisku powinno być jasne, ale nie wystawione na najbardziej palące słońce. Osłonięte, przed chłodami jesiennych wiatrów; najlepiej przy ścianie, czy w otulinie innych roślinnych ozdób.
Przyjmuje się, że mamy do czynienia z rośliną mrozoodporną (wytrzymała do -15°C), jednak zaleca się młode egzemplarze przenosić do jasnego pomieszczenia, już pod koniec października. W czterech kątach, hebe orchowata powinna mieć jasno, jednak nie być ustawioną bezpośrednio przy oknie, oraz temperaturę pomiędzy 5°C, a 12°C. Zimą, podlewamy mniej obficie, tak, aby nie dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej. Gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków, hartujemy i przenosimy na dwór.
Po trzech sezonach, przy optymalnej pielęgnacji (wliczając w to przycinanie), ten gatunek hebe, urośnie do 30, może nawet 40 centymetrów.
Wiosna, to najlepszy czas na zrobienie odkładów ziemnych, gdy odetniemy je z początkiem września od rośliny macierzystej, będziemy mieli nowe, zdrowe egzemplarze. 1/3 niezbyt średniej długości pędu, obsypujemy ziemią, pilnujemy, aby do tego miejsca nie dotarła susza .
Z czasem pędy od dołu drewnieją, te łysinki nie zawsze są z charakterem i estetyczne. Możemy je maskować (runianka japońska, barwinek ), ale właśnie jest także możliwośc stworzenia nowych, młodych, równomiernie krzewiących się reprezentantów.
Jeśli odważymy się na przesadzanie do gruntu, zdajmy sobie sprawę, że bez naszej pomocy, roślina przez zimę nie przetrwa. Tak jest z większością gatunków hebe, trzeba o nie dbać, ocieplać i nie dopuszczać do tego, aby doszło do zbytniego przesuszenia, czy zalania bryły korzeniowej.
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
Gdy przycinanie fryzurki w połowie lata, roślina zregeneruje się na tyle, aby górne części przygotować na zimowanie, co do dolnych, wierzchnią warstwę zabezpieczmy korą , albo dodatkową warstwą ziemi, tworząc kilkucentymetrowy kopczyk. Ziemia świeża niewyjałowiona, na wiosnę delikatnie rozsunięta, będzie stanowiła dodatkowe źródło substancji odżywczych.
Wiemy już, roślina w gruncie, wymaga na czas jesieni i zimy, zabezpieczenia.
Z wierzchu, zawsze możemy nadbudować foliowy daszek, czy użyć agrowłókniny do 'opatulenia', ale tutaj przede wszystkim należy pomyśleć o użytecznym drenażu. Nawet jeśli, także wokół byliny jest przepuszczalne podłoże, powinniśmy wykopać dwa dołki, o około 80 centymetrów głębokości każdy, wypełnić je w 70% tłuczniem ( gruzem, kamykami, żwirem), nakryć materiałem, przez który nie przesypie się ziemia. Uzupełnić 30% glebą. W tej sytuacji, rozwiązaniem jest także posadzenie hebe na łagodnie zniżającej się skarpie, albo w podwyższonym ogrodzie skalnym.
To pewne, że mamy do czynienia z rośliną rzadko spotykaną, oryginalną pod względem wyglądu. Wbrew pozorom, jej pielęgnacja, nie należy do wymagających, uciążliwych. Wystarczy od samego początku postępować z nią tak, aby zdrowo się rozwijała, cieszyła rozrastającym pokrojem i z każdym rokiem bogatszym kwitnieniem. Krok po kroku i już lada moment, może każdy z nas we własnym ogrodzie, na tarasie, czy na balkonie, obserwować jak rozwija się i wzrasta w siłę ta pięknotka.
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
 |
Hebe ochracea - (Hebe ochrowata) - Struikveronica
'James Stirling'
|
Hebe andersonii - (Hebe), Hebe Andersona - Struikveronica ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Hebe_ochracea
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hebe_(geslacht)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hebe_(ro%C5%9Blina)
http://vip-colors.blogspot.nl/2017/03/vinca-minor-barwinek-pospolity-kleine.html
http://vip-colors.blogspot.nl/2017/03/pachysandra-terminalis-runianka.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz