Vademecum Interesting Plants: Maranta leuconeura var. kerchoveana

Maranta leuconeura var. kerchoveana jest niezwykle barwnym wariantem gatunku (varietas). A szczególnie wybitnie przoduje tutaj kultywar 'Variegata', gdzie na liściach 'przechodzące' nieregularnie pomiędzy sobą cztery kolory, w tych różnej wielkości plamki, kropki i i linie. Wynik mutacji genetycznej, takie 'czary mary' botaników, dzięki którym w pewnych miejscach tkanki rośliny nie wytwarzają chlorofilu. Inne odmiany również nie odstają jeśli idzie o walory zdobnicze, choć

Prayer plant.eng

Maranta leuconeura var. kerchoveana - Maranta (gatunek)

'Variegata'

w ich kolorystycznym miksie do trzech kolorów. Przy optymalnych warunkach uprawy, wysokość do 0.3, długość pędów 0.4 metra. Roślina doniczkowa o lekko przewieszających się pędach, dlatego idealnie nadaje się do wyeksponowania w podwieszanym pojemniku, albo w miejscu, gdzie barwne liście będą 'łapały' przefiltrowane światło dzienne. Ten doniczkowiec jest bardziej 'ruchliwy' niż większość innych naszych roślin ozdobnych, ponieważ jest zaliczany do tak zwanej grupy roślin modlitewnych. Aby przetrwać w naturalnych uwarunkowaniach, (maranta leuconeura pochodzi z tropikalnych lasów Brazylii),

w walce z innymi o dzienne światło, wykształciła bardziej ruchliwe, zauważalne 'gołym okiem' zachowania. Tam, gdy 'chwyta' promienie słoneczne, blaszki ustawiają się pod odpowiednim kątem, aby czerpanie energii było jak najbardziej optymalne. Na naszej szerokości geograficznej, gdy prowadzimy egzemplarz w mieszkaniu, nie będę te zachowania aż tak bardzo zauważalne, niemniej różnica ułożenia okazałych blaszek rano, a wieczorem będzie widoczna. W naturalnych warunkach, jako bylina kłączowa ten gatunek maranty rozprzestrzenia się poziomo. Dla nas to wiadomość taka, że pielęgnując ją w szerszym pojemniku, przy przesadzaniu będziemy mogli dokonać podziału rośliny macierzystej i w ten sposób pozyskać

Maranta leuconeura var. kerchoveana - Maranta (gatunek)

'Variegata'

egzemplarze z dobrze wykształconymi częściami korzeniowymi; inny sposób to ukorzenienie kilkunastocentymetrowej części pędu. Mamy do czynienia z rośliną, która jest wymagająca/kapryśna. Temperatury bez dużych dziennych wahań, powyżej 16°C, optymalne od 21°C do 25°C. W czasie upałów, maranta powinna zostać przeniesiona bardziej w głąb mieszkania. To doniczkowiec, który nie lubi przeciągów oraz przelewania. Na nadwyżki wody, reaguje chorobami grzybowymi (śliskie, nadgniwające liście i pędy). Dlatego podlewamy, gdy dobrze przesuszona wierzchnia warstwa podłoża. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin. Bogaty pokrój pięknie wybarwiających się liści wówczas, gdy w otoczeniu doniczkowca wysoka wilgotność powietrza. Można ustawić pojemnik na kamieniach, które do połowy zalewamy wodą, albo zawiesić w pobliżu kilka zwilżaczy wypełnionych wodą. Takie zabiegi przysłużą się nie tylko roślinom, ale również polepszeniu naszego samopoczucia.

Przesadzamy do większego o numer pojemnika z drożnym odpływem rok rocznie. Spodnią warstwę powinien stanowić drenaż, czyli kilka centymetrów keramzytu; następnie mieszanka ziemi do roślin doniczkowych z garścią owego 'rozluźniacza' i z garścią humusu (kompostu). Do zdrowego rozwoju rośliny te potrzebują dobrze 'podjeść. Zaczynamy dostarczać nawóz do miesiąca od przesadzenia; dostarczamy go według wskazówek na etykiecie (ilość, częstotliwość dostaw).

Maranta leuconeura var. kerchoveana - Maranta (gatunek)

'Variegata'

Najodpowiedniejszym będzie nawóz wieloskładnikowy przeznaczony dla roślin ozdobnych z liści uprawianych w mieszkaniach. W płynie, bądź w granulacie; gdzie ten ostatni charakteryzuje się dłuższym okresem uwalniania pożądanych związków.

Jeśli zaniedbamy egzemplarz, zacznie być wyłysiały, z patogenami, żółknący, gnijący - może nie wystarczyć wycięcie chorych części, (uszkodzone liście wraz z ogonkiem tniemy nisko przy bryle korzeniowej). Niezbędny okazuje się zabieg sprawdzenia bryły korzeniowej i jeśli ta zdrowa, przesadzenia jej do świeżego podłoża. Donica może być ta sama; ważne, aby umyta w ciepłej wodzie z płynem do mycia naczyń.

Główną całoroczną ozdobę stanowią kolorowe liście, jednak przy optymalnych warunkach uprawy może mieć miejsce kwitnienie. Cienkie niewiele ponad listą szatę wystające pędy w górnej części uwieńczone niewielkimi drobnymi kwiatuszkami. W zależności od odmiany, a także od pH podłoża, mogą być w kolorze: białym, różowym, bądź niebieskim. Po przekwitnięciu ozdób, pęd usuwamy przycinając go nisko. Zaoszczędzone w ten sposób energię i substancje odżywcze, roślina przeznaczy na wytwarzanie młodych części.