Vademecum Interesting Plants: Berberis julianae - Berberys Julianny, (b.Juliany)

Berberys Julianny, to częściowo zimozielony krzew ozdobny, który dzięki swej naturalności 'wkomponuje się' w przydomowych ogrodach, w przestrzeniach naturalistycznych i kompleksów miejskich. Urozmaicone walory zdobnicze w przeciągu roku (wiosenne słoneczne kwitnienie, jesienią skrzące się granatem owocki, soczysta zieleń listnej szaty). Przy tym, krzew ten w maju i w czerwcu obdarowuje ogrodowych oblatywaczy smakowitościami (roślina miododajna), a późną jesienią

Wintergreen barberry.eng

Berberis julianae - Berberys Julianny - Zuurbes

i wczesną wiosną owocami wykarmi ptaszki. Jeśli chodzi o owoce pod kątem spożywania przez ludzi, nie należy tego robić. Nasze enzymy trawienne nie są przyzwyczajone do tej materii, a co za tym idzie spożycie owocków tego gatunku może skutkować zatruciem, wymiotami. Jak najbardziej dżemy, marmolady i nalewki z owoców berberysu pospolitego; (gdzie zawsze obróbka termiczna).

Krzew berberysu Julianny, w odpowiednich warunkach uprawy przy średnim tempie wzrostu osiąga do 1.5 metra wysokości i około 80% tej wartości szerokości. Liście młode soczyście zielone, latem nabierają głębi; epileptyczne. W Zachodniej Europie zimozielone, w Polsce częściowo. Te liście, które jesienią opadną, przed lekko czerwienieją. Kwiaty żółte zebrane w groniaste kwiatostany. Na pędach wiosną jasne, z czasem nabierające szarości ciernie. Pokrój tego berberysu umiarkowanie zwarty; do nasadzeń pojedynczych, albo jako żywopłotowa ozdoba wyłącznie z gatunku, czy jako jeden z wielu różnych krzewów. Przy nasadzeniach szpalerowych, jak i solitery wymagają raz w roku przycięcia. Zabieg ten korzystnie wpływa na krzewienie się; bogatszy pokrój - obfitsze słoneczne kwitnienie. Po zakończeniu kwitnienia wszystkie pędy skracamy o 1/4 ich długości. Rozdrobnione części nadają się do kompostownika. Zabiegi przy berberysie wykonujemy w rękawiczkach ochronnych.

Berberis julianae - Berberys Julianny - Zuurbes

Przy odpowiedniej uprawie, berberys Julianny wymaga bardzo niewielkich nakładów pracy. Odporny na czasowe przesuszenia, na zanieczyszczenia miejskie, doskonale wypełnia średnie/wyższe piętra w kompozycjach z roślinami wymagających podobnych warunków uprawy. Przed posadzeniem sadzonki, wygospodarujmy dla rośliny odpowiednią przestrzeń do witalnego rozwoju. Wybór miejsca do nasadzeń jest bardzo istotny, nie tylko ze względu na docelową wysokość/szerokość gatunku, ale również poprzez uwzględnienie jego potrzeb związanych z warunkami świetlnymi - lubi jasne przyjazne miejscówki, czyli odpadają zaciemnione ogrodowe kąty, nie nada się także wystawa południowa.

Sadzonki berberysu Julianny można pobierać latem. Najlepiej ukorzeniać je w doniczce z ziemią lub piaskiem, którą należy ustawić w półcieniu i regularnie podlewać (nie przelewamy/nie przesuszamy). Lokowanie zakupionych sadzonek do podłoża na przełomie kwietnia i maja, albo we wrześniu (w tym tych własnoręcznie 'wykonanych'); wiosenne uziemienie to więcej czasu, aby roślina dobrze ukorzeniła się i przygotowała do nadchodzących trudnych zimowych uwarunkowań. Młodziki w listopadzie obsypujemy dodatkowym kilkucentymetrowym kopczykiem ziemi, który wiosną bez trudu będzie można rozgarnąć. Starszym egzemplarzom wystarczy ściółka. Gatunek toleruje podłoże o pH neutralnym w kierunku delikatnie zakwaszonego, więc na ściółkę zdaje egzamin przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa). Szyszki, tak jak inne części drzew iglastych zakwaszają glebę,

Berberis julianae - Berberys Julianny - Zuurbes

a wiec doskonale nadają się do tworzenia ochronnej warstwy; (rozkładają się dłużej niż kora, czyli mniejszy nakład pracy). Od wiosny do początku listopada usuwamy części postarzałe, przemarznięte, przesuszone; wygrabiamy spod krzewu nadgniwające liście. Rośliny te najbardziej widowiskowo zaprezentują się na glebach drożnych, gdzie duża zasobność substancji odżywczych. Gleby uboższe w substancje odżywcze, 'dokarmiamy'. Korzystajmy z nawozów wieloskładnikowych przeznaczonych dla kwitnących krzewów liściastych, (dawkowanie, ilość według wskazówek na etykiecie). Jeśli prowadzimy ekologiczną zieloną przestrzeń, wtedy warto wykorzystać którąś z naturalnych metod nawożenia. Kompostem, rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, czosnek, pokrzywy), zasilamy do końca września.

Kluczem w uprawie tego gatunku berberysu jest słowo DRENAŻ. Brak zastającej wody, brak przemarznięć brył korzeniowych późną jesienią i zimą, Roślinom tym również sprzyja wyższa wilgotność powietrza, także jeśli w pobliżu jakiś zbiornik wodny, przełoży się to na ich dłuższe i obfitsze kwitnienie. Panuje brak równowagi hydrologicznej w glebie, dlatego latem w czasie upałów i w bezśnieżne zimy, nie obędzie się bez dodatkowych wędrówek z konewką. Zimą, wodę w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin dostarczamy w bezmroźny dzień w południe; latem rano, albo pod wieczór.