piątek, 11 lutego 2022

Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)

                             Wierzba smukłoszyjkowa, to jest ten czas, gdy jej czerwonoróżowe bazie wzbogacają ogród w kolor (luty, marzec). Pośród zimowych szarości, to bardzo pożądane; nasza przydomowa przestrzeń zyskuje dzięki niej oryginalność, bardzo atrakcyjną odsłonę. Na naturalnych siedliskach

                                                          Rose-gold pussy willow.eng

Salix - Wierzba - Wilg  
Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'

(Japonia, Korea, Chiny), w zależności od uwarunkowań gatunek osiąga od 1.5 do 6 metrów wysokości, gdzie zimą rozkwit złoto różowawych bazi. Na naszej szerokości geograficznej dostępne są odmiany o mniejszych 'gabarytach' (do 1.5 metra wysokości przy metrze szerokości), dzięki czemu krzew ten można

prowadzić nawet w niewielkich ogrodach, albo w pojemniku na podwórzu, czy na patio. W srzedaży są także dostępne wierzby smukłoszyjkowe szczepione na pniu (docelowa wysokość do 3 metrów), te ze wskazaniem do nasadzeń bezpośrednio w gruncie jako solitery. W formie krzewiastej nasadzenia pojedyncze, w grupie, bądź w kompozycji z innymi gatunkami wierzb, które wczesną wiosną zaczynają kwitnienie. U wierzby smokłoszyjkowej, od lutego do początków kwietnia, w zależności od odmiany, 'oblepione' złotymi, kruczoczarnymi (odmiana 'Kurome'), albo czerwono różowymi baziami (odmiana 'Mount aso'), pędy będą wyraźnie się odznaczały i na tle zimozielonych, i wolnej od innych roślin przestrzeni. Bazie to darmowa stołówka dla pierwszych oblatywaczy. Trudne warunki pogodowe, ale 'gdzieś z przypadku' mali skrzydlaci ogrodowi przyjaciele się pojawiają. Atrakcyjne kwiatostany można ciąć i wykorzystać do przyozdobienia mieszkalnych, czy restauracyjnych przestrzeni (florystyka, do bukietów, do wiosennych stroików, do kompozycji z innymi roślinami). 

Z początkiem wiosny, z pąków rozwijają się liście; są zielone, lancetowate, pokryte są od spodu srebrzystoszarym kutnerem. Ta szata spełnia funkcję zdobniczą do jesieni, wtedy liście brązowieją i opadają. Należy je zgrabić, uprzątnąć; nadają się do kompostownika.

Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'
 
                                   Wierzba smukłoszyjkowa, została okryta w pobliżu czynnego wulkanu Aso, to 'wiele mówi' o jej rewelacyjnych umiejętnościach  dostosowania się do trudnych uwarunkowań, jednak my mając ją w swoich ogrodowych przestrzeniach, nie trzymamy jej po to, aby walczyła o przetrwanie, a po to, aby zachwycająco zdobiła. Ten krzew liścisty/drzewko  pienne, nie będą wymagały dużych nakładów pracy, jeśli od samego początku zajmiemy się roślinami zgodnie z ich potrzebami. Najkorzystniejsze warunki do wzrostu, to zasobne podłoże i jego średni, bądź lekko wyższy poziom wilgotności; jasna miejscówka. Pobliże zbiornika wodnego wskazane; wyższy poziom wilgotności powietrza, to będzie 'to' (staw, oczko wodne, kanał, miejskie tereny zalewowe, rzeczka). 'Wierzba, więc przycinać, czy nie?'  Wierzba smukłoszyjkowa, nie wymaga rok rocznie przycinania.  Warto ją 'ciachnąć' raz w maju, gdy dopiero co wsadzona do podłoża. Wtedy skrócone o 1/3 pędy, zagęszczą się. Potem ograniczamy się jedynie do cięcia sanitarnego, (usuwamy przesuszone, połamane, przemarznięte, nieestetycznie wyglądające pędy). Możemy też po 4, 5 latach rok rocznie zacząć usuwać wiosną po jednym, czy po dwa z najstarszych pędów, (subtelne cięcie odmładzające). U tego gatunku, nie wykonujemy radykalnych cięć, ponieważ nie byłby w stanie zadowalająco się  odbudować.  
Ekspozycja, gdzie  jest jasno, ale bez silnie oddziałujących promieni słonecznych. Roślina, nie nadaje się na wystawę południową. Jeśli mamy sporą zieloną przestrzeń, wybierzmy taką lokalizację, w której zachodzące słońce będzie 'podświetlało' listną szatę. Młode sadzonki najlepiej sadzić do gruntu kwiecień - maj.Wówczas rośliny mają więcej czasu na zaaklimatyzowanie i warunki zimowe nie będą dla nich już tak bardzo trudne. Starsze krzewy, 'z ugruntowaną pozycją', bez problemu radzą sobie nawet
 
Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'
z bardzo trudnymi zimowym, młodsze jedno-, dwuletnie warto przed nadejściem zimy podsypać kilkucentymetrowym kopczykiem ziemi; ten wiosną nietrudno będzie rozsunąć. Zalecane ściółkowanie; zahamowanie wyparowywania wody, odpada nam odchwaszczanie.  
                        Przed posadzeniem, wsypmy na dno dołka miks ziemi z kompostem; młode drzewko (forma pienna), być może będzie potrzebowało wsparcia, dlatego nie wahajmy się zastosować czasowej podpory. Gleby  ubogie w substancje odżywcze, zawsze można wzbogacić, dostarczając od kwietnia do lipca nawóz wieloskładnikowych dla krzewów ozodbnych. Później przy okazji podlewania innych i na te 'chlapnąć rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, pokrzywy, czosnek). Czy też jesienią i wiosną przekopywać pobliże mieszanką kompostu i świeżej niewyjałowionej ziemi; kilka kilkanaście niezbyt głębokich dołków wypełnionych tym 'dokarmiaczem', bez kaleczenia części podziemnej wierzb.
Jak wiadomo, ma miejsce brak równowagi hydrologicznej, dlatego o krzew/drzewko należy zadbać i wędrować w jego stronę z konewką. Dodatkowe dostawy wody, szczególnie ważne, przez pierwsze dwa upalne lata i przy bezśnieżnych zimach, gdy gleba ulega przesuszeniom. Latem podlewamy rano, albo pod wieczór, (wówczas nie narazimy liści na poparzenia słoneczne). Zimą, dostawa wody w bezmroźny dzień, w godzinach południowych, (gdy nie ma śniegu). Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin.

Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'
                          Wierzba smukłoszyjkowa, rozmnażanie. Moim zdaniem, najprostszą techniką pozyskania młodzików, jest robienie odkładów (formy krzewiaste). Po zakończeniu kwitnienia, skracamy najniżej ułożone dwa, czy trzy pędy o 1/3 długości i dociskamy je do ziemi, do połowy obsypujemy ziemią; w następnym roku w kwietniu oddzielamy je od rośliny macierzystej. Inny sposób, późną jesienią lub zimą, przed nastaniem mrozów, odcinamy ostrym sekatorem tegoroczny, zdrewniały pęd, przycinamy z obu stron, następnie zanurzamy go z 10 centymetrów w wodzie (zgodnie z kierunkiem wzrostu)  i pozostawiamy w chłodnym jasnym miejscu, gdzie temperatura zimą pomiędzy 4, a 12°C. Dbamy, aby w słoiku nie brakowało wody; pierwsze małe korzonki - lokujemy w donicy z odpływem, gdzie zasobne przepuszczalne podłoże. Regularnie, niezbyt obficie podlewamy. Sadzenie do gruntu w maju, wtedy też i w kolejnym roku o tej samej porze, skracanie pędów o 1/3, aby zagęścić pokrój. 
                         Przy uprawie pojemnikowej, zadbajmy o to, aby pojemnik z drożnym odpływem, (aby nie zatrzymywały się nadwyżki deszczówki), był z odpowiedniego tworzywa - to znaczy taka donica, aby mogła w trudnych zimowych warunkach pozostawać na zewnątrz, aby bryła korzeniowa nie przemarzała.  Na spodzie warstwa 'rozluźniacza', kilka centymetrów kulek styropianowych, żwirku, kamyków' następnie zimie z kompostem i z owym 'rozluźniaczem'. Przesadzanie do świeżej mieszanki w maju co dwa, bądź trzy  lata, (wierzby 'lubią sobie podjeść i się opić'). Rok, gdy nie przesadzaliśmy, wtedy warto jesienią wybrać wierzchnią warstwę ziemi i w to miejsce wsypać mieszankę świeżej z kompostem.
 
Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'
 
 
 
 

Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'
 
 
 
 

Salix gracilistyla - Wierzba smukłoszyjkowa - Wilg (soort)
'Mount aso'

 
 
 
Salix - Wierzba (gatunki) - Wilg (soorten) ( foto )     
 
 
 
Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wierzba
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wilg
https://en.wikipedia.org/wiki/Salix_gracilistyla 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz