Kostliwka subcordata, cyprzyn - wywodzi się z bogatego rodzaju cordia, przyjmuje się, że liczy on od 250 do 400 gatunków. Na czym polega wyjątkowość subcordata? Wiecznie zielona roślina z niemal całorocznym okresem kwitnienia, (na szerokościach subtropików i tropików). Co to oznacza dla kolekcjonerów roślin egzotycznych?
 |
| Cordia subcordata - Kostliwka subcordata - Kou |
Możemy pielęgnować tę kwietną pięknotkę w uprawie pojemnikowej. Od Zimnych Ogrodników do końca września kwitnąca na zewnątrz, zaś po tym czasie pod dachem w jasnym pomieszczeniu, gdzie brak dużych wahań temperatury, a jej optymalne 'ramki' zimą to od 12 do 18°C. Dłuższe spadki poniżej 7°C, to narażenie plantu na zahamowanie rozwoju, co równa się
marnemu, albo 'żadnemu' kwitnieniu późną wiosną, latem i jesienią. W domowych pieleszach, możemy pozostawić krzewiasty pokrój, albo prowadzić w formie niewielkiego drzewka. W naturalnych warunkach, to do 10 metrów wysokości drzewo z okrągławą koroną, albo zwarty krzew, którego szerokość/wysokość do 5 metrów.Kostliwka subcordata, posiada zielone subtelnie sercowate liści; są one długoogonkowe, blaszki całobrzegie. Kolorowe ozdoby są zebrane w kwiatostany wierzchotkowe. Kwiaty obupłciowe. Kielich pojedynczego dzwonkowaty, powiększa się podczas owocowania. Płatki pomarańczowo żółtawe, zrośnięte w koronę dzwonkowatą. Na miejsce przekwitających kwitów zawiązują się niewielkie elipsoidalne owoce; w każdym zaś tworzą się cztery nasiona.
Rozmnażanie gatunku przez sadzonki pędowe, albo z wysiewu nasion. Obie techniki muszą zostać przeprowadzone w miejscu, gdzie przynajmniej przez pół roku jest słoneczna ekspozycja i panują temperatury powyżej 20°C. Podłoże przepuszczalne; mieszanka ziemi, 'rozluźniacza' i humusu. Spodnia warstwa w pojemniku z odpływem, kilka centymetrów kulek styropianowych, (żwirku, kamyków, keramzytu). Okres jesienno -
zimowo - wczesnowiosenny, to
 |
| Cordia subcordata - Kostliwka subcordata - Kou niezbyt duże, ale regularne dostawy wody. Technika podlewania 'na palca' - sucha
wierzchnia warstwa ziemi, czas na podlewanie. Woda odstała, miękka, w
temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin; jej
nadmiar nie powinien pozostawać w osłonce, ani na podstawku. Jeśli zraszanie, przy działającym ogrzewaniu, to przy użyciu rozpylacza o bardzo drobnych oczkach. Zraszamy rano, albo pod wieczór, (o tych porach w naturalnych warunkach na liściach osiada rosa). Latem, zwiększamy częstotliwość podlewania, ale nie ilość wody - nie można ryzykować zalaniem bryły korzeniowej. Przed wystawieniem na letnisko, należy się upewnić, że doniczka ma wystarczająco duży odpływ, aby w ziemi nie zastawała woda z deszczówki. Kilka tygodni przed przeniesieniem na słoneczny balkon, taras, podwórze - na przełomie lutego i marca, przycinamy pędy. Skracamy je o 1/3, co przysłuży się roślinie bardziej zwartym pokrojem, a dla nas wielomiesięczną radością z obfitego kwitnienia. Nawożenie rozpoczynamy tydzień, dwa po cięciu/przesadzaniu do świeżego niewyjałowionego podłoża. Używamy nawozu wieloskładnikowego do roślin wieloletnich kwitnących. Zasilamy do końca września. W sezonie, możemy posiłkować się rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, pokrzywy, czosnek). Regularnie usuwamy przesuszone, nieestetycznie wyglądające pędy i liście. W miarę możliwości 'uwalniajmy' roślinę od przekwitniętych kwiatostanów, wówczas ta zainwestuje substancje odżywcze w młode pędy i kolejne kwietne pąki. |
 |
| Cordia subcordata - Kostliwka subcordata - Kou |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kostliwka
https://en.wikipedia.org/wiki/Cordia_subcordata
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz