Vademecum Interesting Plants: Salvia hybrid - Szałwia hybrydowa, S.mieszaniec

Jedna z szałwii, jest hybrydą z serii salgoon, inna Rockin ®. Od pozostałych gatunków i ich odmian, rozróżnić hybrydy można po odchodzących od głównego wielu pędach bocznych, które również są długie. Ich szczytowe części, to piękne, wyraźnie kontrastujące z tłem liści nasycone kolorem kwiatostany,(bordowe, niebieskie, fioletowe). Roślina miododajna, która doda urody nie tylko naturalistycznym ogrodowym zakątkom i łączkom. Można tę bylinę prowadzić również w uprawie pojemnikowej.

Salvia - Szałwia - Salie

Salvia (hybrid) - Szałwia hybrydowa - Salie hybride

Seria salgoon ''Strawberry lake'

Szałwia hybrydowa, podobnie jak wiele innych szałwii, nie jest wymagająca w temacie uprawy, pod warunkiem, że od samego początku zajmiemy się nią we właściwy sposób. Ze względu na 'wybujałe' pędy, które latem i jesienią przy silniejszych powiewach wiatrów mogą zacząć się pokładać, zaleca się stosowanie podpór bylinowych, ('niewidoczne', umocowane na wysokości 30 do 40 centymetrów od ziemi, dające całości stabilność).

Byliny o luźnym pokroju, bogato krzewiące się. Docelowa wysokość, w zależności od odmiany, to pomiędzy 60, a 90 centymetrów. W ogrodzie, zalecane nasadzenia grupowe, (przynajmniej trzy sadzonki). Wówczas pewny efekt 'wow'. Przyjazna w ziołowym
zakątku; może wytyczać granicę, wypełniać jedno z niższych pięter w bylinowej rabacie.

Lokując tę odmianę w pojemniku z odpływem, można go wyeksponować jako soliter, albo 'usadzić' wespół zespół z innymi bylinami, (ozdobnymi z kwiatostanów, albo z liści).

Kwitnienie, może się rozpocząć już w połowie czerwca i z różną intensywnością, nieprzerwanie trwać do pierwszych jesiennych przymrozków. Jeśli jednak, nie będziemy regularnie usuwali pędów z przekwitniętymi ozdobami, wówczas pod koniec lipca, skracamy o 1/3 'fryzurkę' byliny, a ona po kilkunastu dniach, na nowo zacznie obsypywać się kwiatami. Przy tym drugim podejściu, kwiecia będzie mniej, niemniej, pod koniec lata i przez jesień, te cudeńka będą wnosiły się i ... wnosiły do otoczenia sporo przystrojenia. (Lepszy efekt przy regularnym usuwaniu zbędnych części).

Salvia (hybrid) - Szałwia hybrydowa - Salie hybride
Rockin ® 'Deep purple'

Roślina charakteryzująca się wysoką odpornością na miejskie zanieczyszczenia; zniesie kilkudniowe susze i obsypana kopczykiem ziemi, bądź liśćmi, przetrzyma minusowe temperatury (USDA 7a). Pojemniki niedostosowane do warunków zimowych, pod koniec października przenosimy do chłodnego pomieszczenia z dostępem do dziennego światła, Przed przeniesieniem, przeprowadzamy cięcie - skracamy plant o 1/3 wysokości. Nie zapominamy o podlewaniu (robimy to, gdy wierzchnia warstwa jest dobrze przesuszona). Wiosną, znowu tniemy, tym razem, aby wspomóc krzewienie, mniej więcej o 2/3 długości. Ziemię w donicy, przy wspomaganiu nawozami, możemy wymieniać co dwa lata.

Ekspozycja jasna, ale wystawa południowa odpada. Słowo klucz w temacie wieloletniej uprawy w ogrodzie - drenaż. Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne o pH w kierunku zasadowego. Szałwia jest tolerancyjna jeśli chodzi o pH, jednak przy tym wskazanym, będzie rozwijała się najbardziej witalnie. Również poradzi sobie bez nawożenia, ale w okresie wegetacyjnym, szczególnie od maja do końca lipca, wskazane jest dostarczanie substancji odżywczych. Podlewamy ją rozcieńczonym nawozem do ogrodowych roślin kwitnących , raz na dwa tygodnie. Albo rozcieńczonymi z wodą gnojówkami ( z żywokostu, z pokrzyw, z czosnku). W czasie suszy nie zapominajmy o podlewaniu. Jeśli nie podlejemy, roślina zwolni z kwitnieniem, a nawet całkowicie zahamuje. Bezśnieżna zima i roślina w gruncie? Także przespacerujmy się do niej z konewką. Podlejmy w bezmroźny dzień, w godzinach południowych. Woda powinna posiadać zbliżoną temperaturę do tej, jaka panuje w otoczeniu plantów.

W ogrodzie przed zimą, bez względu na to, czy to młode, czy starsze egzemplarze, należy je dodatkowo zabezpieczyć. Podobnie jak u doniczkowców, i tutaj pędy skracamy pod koniec października (mniej więcej o 1/3), a ich dół, podsypujemy kopczykiem ziemi, który rozsuwamy wiosną. Przycinanie jesienne, to plus taki, że zamiast na i tak zbędne części, plant zaoszczędzone w ten sposób substancje odżywcze spożytkuje w trudnych zimowych warunkach. W połowie kwietnia, także przycinamy , aby powiększyć pokrój rośliny. W sezonie wegetacyjnym, wskazane ściółkowanie. Dzięki temu, odpada nam odchwaszczanie, a druga korzyść taka, że zostaje ograniczone wyparowywanie wody.