Mięta imbirowa, to mieszaniec międzygatunkowy; jest wynikiem krzyżówki mięty polnej z miętą zieloną (mentha arvensis x mentha spicata). Zaś co do odmiany 'Ginger' i jej wybarwiających się listków, to już 'czary mary' ze strony botanicznych specjalistów, którzy dbają o to, aby co rusz w sprzedaży pojawiały się atrakcyjne, a dodatkowo również wielofunkcyjne rośliny. Ta hybryda, nie dość, że elegancko się prezentuje, wydziela subtelny imbirowy zapach, to również będzie użyteczna w kuchennych rewolucjach.
Mentha gracilis - Mięta imbirowa - Gembermunt 'Ginger' |
będzie wspomagał pracę układu trawiennego.
Używane w kuchni liście mięty imbirowej, mogą być świeże, albo suszone.
Warto wspomnieć o tym, że w czasie kwitnienia, na kwiatuszkach 'stołują się' owady, które również ochoczo zatrzymają się po smakowity pyłek i na innych gatunkach. To kolejna z korzyści.
Ze względu na swoje rozmiary, mieszaniec ten może być uprawiany bezpośrednio w gruncie (w ziołowym zakątku, czy jako ozdobny listny przerywnik pośród kwitnących roślin), albo prowadzony w donicach, (na balkonie, tarasie, na parapecie). Dorosły egzemplarz, przy optymalnych warunkach pogodowych, glebowych, osiąga wysokość pomiędzy 40, a 60 centymetrów. Mieszaniec nie jest zbyt ekspansywny, także pojemnik z odpływem do jego uprawy nie musi być bardzo szeroki.
Ekspozycja w tam zwanym 'jasnym cieniu'. Nie tam, gdzie jest zbyt duże zacienienie i nie tam, gdzie w południe latem operują najsilniej oddziałujące promienie
Mentha gracilis - Mięta imbirowa - Gembermunt 'Ginger' |
słoneczne. Podłoże przynajmniej średnio żyzne, przepuszczalne -
drenaż- to słowo klucz do wieloletniej uprawy tego plantu w naszej
ogrodowej przestrzeni.
Stopień wilgotności gleby stały
umiarkowany. Także, nie ominą nas wędrówki z konewką. Panuje brak
równowagi hydrologicznej. Latem, podlewamy rano, albo pod wieczór
(części roślin podlewane w 'słonecznych godzinach' mogłyby ulec
poparzeniom; zaś zimą dostarczamy wodę w bezmroźny dzień w godzinach
południowych. Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej,
jaka panuje w otoczeniu roślin.
Owszem, mięta imbirowa ze swymi słonecznymi wybarwieniami na zielonych
blaszkach, pełni jak najbardziej funkcję zdobniczą, jednak my ją
pielęgnujemy dla korzyści użytkowych, więc zasilanie takimi środkami, po
których możemy spożywać części mięty bez ryzyka zatrucia. W sezonie
sprawdzą się wieloskładnikowe 'dokarmiacze' do warzyw, rozcieńczone
gnojówki z wodą (z żywokostu, pokrzyw, z czosnku). Zaś w pierwszej
połowie wiosny, można obkopać pobliże miętowego kłącza kilkunastoma
niezbyt głębokimi dołkami, po czym wypełnić je mieszanką świeżej
niewyjałowionej ziemi z kompostem. Pozyskanie młodzików, z wiosennego podziału.
Warto po zakończeniu
kwitnienia w sierpniu, ściąć ją nisko (zostawić 7 do 10 centymetrów od
ziemi). Gdy zależy nam na młodych listkach, nie dopuszczamy do kwitnienia - sadzonkę przycinamy regularnie przez cały sezon. Przy zastosowaniu we właściwy sposób zabiegów pielęgnacyjnych, roślina ta dość dobrze znosi warunki zimowe.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_%C3%97_gracilis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99ta
https://nl.wikipedia.org/wiki/Munt_(geslacht)
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_%C3%97_gracilis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99ta
https://nl.wikipedia.org/wiki/Munt_(geslacht)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz