Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

                              Wilczomlecz pstry,  nazywany również wilczomleczem złocistym - to wyjątkowo słoneczna 'podsadkowa' odsłona. Piękny pokaz ma miejsce każdej wiosny, do tego roślina niezbyt wymagająca pod względem uprawy, (przy założeniu, że od samego początku zapewnimy jej odpowiednie warunki); także nic nie stoi na przeszkodzie, aby zaprosić ją do swego ogrodu.

                                                             Cushion spurge.eng

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Jako dzikusa, gatunek możemy spotkać na obrzeżach łąk i pastwisk. Bylinę, wcześniej można było spotkać przede wszystkim w dolinach rzek, jednak dzięki 'pomocy' człowieka, zawędrowała na przydroża, tereny ruderalne, w zarośla, w pobliże dziko rosnących krzewów, na wały rzeczne, wzdłuż linii kolejowych. Niby taka popularna, a jednak tak rzadko spotykana, a jeśli już
to na Wyżynie Śląskiej. Lubi gleby średnio żyzne ze stałym umiarkowanym stopniem wilgotności. Słoneczka 'ciągną' do kąpieli słonecznych, także jasna ekspozycja, jak najbardziej wskazana. Uroda tej byliny
sprawiła, że botanicy tworzą jej odmiany ogrodowe, gdzie nieco większe podsadki, w bardziej intensywnym kolorze, a pokrój rośliny bardziej zagęszczony.  U gatunku pędy wznoszą się na wysokość 20 do 40 centymetrów, zaś u odmian może to być nawet 90. Także, daje to nam pole wyboru, gdzie i w jakiej kompozycji 'uziemić' bylinę. Czy będzie to monotematyczne nasadzenie, (przynajmniej grupa 4 sztuk, gdzie rozstęp do 40-50 centymetrów), a może jedno ze średnich, bądź wyższych pięter bylinowej rabaty. Ogrody przydomowe, łączki, kompleksy zieleni miejskiej, wszystkie te miejsca mogą wiele zyskać na obecności słoneczek. Również skrzydlaci przyjaciele - roślina miododajna - będę regularnie się stołowani na takich ślicznych talerzykach, a przy okazji pofruną również do innych wiosennych kwiatów w naszej zielonej przestrzeni.
                            Wczesną wiosną, z podziemnej części wyrasta kilka grubych łodyg. Im lepsze warunki glebowe dla kłącza, tym atrakcyjniejszy i gęstszy pokrój części nadziemnych. Ulistnienie skrętoległe. Liście podłużnie lancetowate, tępe i całobrzegie. W górnej części łodygi liście mają sercowatą nasadę. Podsadki w górnej części żółte, zmieniające z czasem barwę na pomarańczową.

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Mają jajowaty kształt i zwężoną nasadę. Wszystkie liście delikatnie owłosione. To właśnie słoneczne podsadki biorą 'na barki' ponad 90% walorów zdobniczych. Kwiaty niewielkie, zebrane w 3–5 ramienną wierzchotkę. Są rozdzielnopłciowe, zebrane w cyjatium i silnie zredukowane. Kwiat męski ma tylko jeden pręcik, a kwiat żeński jeden słupek. Znajdują się razem na  dnie kwiatowym i otoczone są poprzecznie jajowatymi miodnikami.
                                   Wilczomlecz ten, po 'ciepłej' zimie, może już zakwitnąć w połowie kwietnia. Jednak najczęściej podsadkowe złoto cieszy oczy przez maj do połowy czerwca. Na miejsce przekwitających kwiatuszków, zawiązują się torebki pokryte czerwonymi brodawkami lub kosmkami, bez włosków. Pojedyncza pęka klapami wysypując brązowe, jajowate nasiona o długości do 2,5 milimetra i o pomarszczonej powierzchni.
                               Jak już wiemy z wcześniejszych informacji, wilczomlecz pstry nie jest rośliną trudną w pielęgnacji. Nasadzenie kłącza, czy wysiew nasion w przepuszczalnym, przynajmniej średnio żyznym podłożu. Wysiew nasion - wskazanie, aby robić to jesienią, nasiona muszą przejść okres stratyfikacji. Zaś podział macierzystego egzemplarza i pozyskanie młodzików, po zakończeniu kwitnienia i po przycięciu. Tak właśnie, gdy przysadki stracą swe walory dekoracyjne, pędy tniemy na wysokość 15 centymetrów od ziemi. To zagęści pokrój i w następnym sezonie będzie więcej eleganckich podsadek. Przy zabiegach z tą rośliną należy używać rękawiczek ochronnych -  wilczomlecz, a więc sok mleczny, który może wywoływać podrażnienia, wymioty.
Rozwojowi tego gatunku wilczomlecza, sprzyja gleba zasobna wapienna, ekspozycja słoneczna , stała umiarkowana wilgotność podłoża.Jeśli w naszym ogrodzie ziemia jest nieco zakwaszona, wtedy przed posadzeniem/wysianiem, w dołek zetrzyjmy kilka kawałków kredy, w następnym latach startą kredę rozsypujmy wokół spulchnionej odchwaszczonej ziemi wokół byliny.
Panuje brak równowagi hydrologicznej, także w czasie upałów i przy bezśnieżnych zimach, musimy do rośliny zawędrować z konewką. Późną wiosną, latem podlewamy rano,albo pod wieczór, zaś zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej,jaka panuje w otoczeniu rośliny. Gdy dobry drenaż, kłącza dobrze znoszą zimowe warunki, (niezastająca woda nie doprowadza do przemarznięć i do zgnilizny).

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

 

 

 

 

 

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

 

 

 

 

Euphorbia epithymoides - Wilczomlecz pstry - Kleurige wolfsmelk

 

Euphorbia - Wilczomlecz (gatunki) - Wolfsmelk (soorten) ( foto )

Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Euphorbia_epithymoides
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomlecz_pstry
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kleurige_wolfsmelk