Vademecum Interesting Plants: Abelia x grandiflora

Abelia wielkokwiatowa, teraz już nie tylko w zbiorach kolekcjonerskich. Ten krzew liściasty, przez biznes ogrodniczy został 'podrasowany' i w tej chwili na rynku mamy możliwość zakupu odmian z listkami w miksie różu-brązu-zieleni, limonka-zieleń, czy czerwień-zieleń. Do tego, w temacie funkcji zdobniczej, 'dorzućmy' bogate kwitnienie wonnymi kwiatuszkami, wabiącymi skrzydlatych ogrodowych przyjaciół, które również się wybarwiają (z jaśniejszych kolorów w róże).
Glossy abelia.eng

Abelia x grandiflora - Abelia wielkokwiatowa

                                      Gatunek i jego odmiany, nadal są nowinką, smaczkiem w ogrodowych przestrzeniach, czy też przy nasadzeniach w donicach z odpływem dostosowanych do warunków zimowych (balkon, taras, podwórze). Docelowa wysokość poszczególnych egzemplarzy w zależności od odmiany, to wysokości pomiędzy 80, a 180 centymetrów. Jest jest wybór spory wybór w
aranżacjach * tworzenie nieformalnych żywopłotów, * wyznaczanie granic, * nasadzenia w połączeniu z innymi krzewami, być może w piętrowych strukturach, *czy po prostu pojedynczy egzemplarz w donicy, zdobiący 'na okrągło', któryś z zacisznych zakątków, blisko domu, mieszkania.
                                 Pokrój bardzo kompaktowy, dodatkowo na jego obfitsze krzewienie można wpłynąć wykonując wiosenne przycinanie (marzec - kwiecień). Rok rocznie będziemy mieli wpływ na to, czy chcemy krzew prowadzić symetrycznie, czy pozostawić w nieładzie ... ale kontrolowanym.
Gatunek dobrze znoszący przycinanie. Pamiętajmy jednak, w czasie jednej wiosny, nie powinniśmy przyciąć więcej niż 1/3 wysokości. To co na górze, ściśle wiąże się z tym, co pod ziemią - jeśli obumrze część bryły korzeniowej, wdadzą się choroby grzybiczne i tylko kwestia kilku miesięcy do tego, aby roślina nam wypadła.
                              Radzi sobie całkiem dzielnie z miejskimi zanieczyszczeniami. Kwitnienie, które rozpoczyna się pod koniec sierpnia, może trwać aż do pierwszych przymrozków (oczywiście, w drugiej połowie jesieni jest o wiele słabsze). Zahamowanie kwitnienia, albo bardzo słabe, gdy nie zadbamy o potrzeby abelii. U gatunku, listki w kolorze głębokiej zieleni, jesienią elegancko przebarwiają się w barwach czerwieni i brązu.

Abelia x grandiflora - Abelia wielkokwiatowa

                                         Miejsce słoneczne, ale nie tak, gdzie latem najostrzej operujące promienie słoneczne; osłonięte od przeciągów. Średnio żyzne podłoże, albo próchniczne. Przepuszczalne, o odczynie pH neutralnym, lub delikatnie zakwaszonym. Bardzo ważny jest drenaż, krzew przetrzyma kilka dni upałów (jedynie czasowo zahamuje kwitnienie), ale ze zbyt dużą ilością wody sobie nie poradzi, (szczególnie w jesienne i zimowe miesiące). Stąd, wybieramy takie miejsce, które nie będzie zalewowym. Wilgotność podłoża stała, umiarkowana. W czasie suszy, warto podlewać (rano lub pod wieczór).
Przy glebie próchnicznej, nawożenie nie jest konieczne. Wystarczy co wiosnę przekopać okolicę plantu kompostem (humusem, przekompostowanym krowiakiem) i co kilka tygodni podlać rozcieńczoną z wodą gnojówka (z żywokostu, z pokrzyw, ze skrzypu). Przy glebach słabszych, posiłkujmy się od kwietnia do połowy września nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym dla bylin i krzewów kwitnących (w granulacie - wtedy wolniejsze uwalnianie 'właściwości' wspomagających, stosujemy według wskazówek na etykiecie).
                                         Rozmnażanie przez odkłady, albo pobór sadzonek zielnych - czerwiec, lipiec. Przez zimę powinny znajdować się w chłodnym pomieszczeniu, z dostępem do dziennego światła (temperatury nie niższe niż 8°C). Podlewanie niezbyt obfite, tyle co, by nie przesuszyć bryły korzeniowej. Temperatura wody zawsze w zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Aby 'stopy ' ( korzenie) nie naciągnęły chłodem, warto donice ustawić na styropianie, taborecie. Od wiosny stopniowo zwiększamy podlewanie, zaczynamy nawozić. Przesadzamy do gruntu, czy do pojemników na zewnątrz, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków.
   Dorosłe egzemplarze, przed chłodem i mrozem, dodatkowo zabezpieczamy obsypując wokół dodatkową warstwą ziemi. Przy bezśnieżnych zimach, nie zapominamy o dodatkowych dostawach wody. Podlewamy w bezmroźny dzień w godzinach południowych wodą o temperaturze przybliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin.
Wiosną, rozsuwamy nadwyżkę ziemi, ściółkujemy (zmniejszone wyparowywanie wody, odpada odchwaszczanie).