Vademecum Interesting Plants: Parthenocissus quinquefolia - Winobluszcz pięciolistkowy

                                         Winobluszcz pięciolistkowy, nie bez powodu, można go nazwać rośliną pogranicza. Pnąc się po parkanach, murach, wyznacza sąsiedzkie granice, przejścia pomiędzy ogrodowymi pokojami, a także scala te zielone zakątki, sprawiając, że wędrowanie po nich jest jedną płynną, pełną koloru podróżą. Może także być prowadzony po płocie, czy w mniej okazałym wydaniu, pielęgnowany w pojemniku.
                                          To wysokie pnącze, które w sprzyjających warunkach może osiągnąć około 20 metrów, jest powszechnie spotykane w naszych przydomowych i w ogrodowych przestrzeniach.
                                            Virginia creeper.eng

Parthenocissus quinquefolia - Winobluszcz pięciolistkowy - Vijfbladige wingerd

Jest tak zapewne, ponieważ swym zwartym pokrojem i cudnymi jesiennymi przebarwieniami, na wiele miesięcy bardzo dekoracyjnie zagospodarowuje wytyczone miejsca. I nie jest kłopotliwy w uprawie, (przy założeniu, że już od samego początku, ta pielęgnacja będzie prowadzona we właściwy
sposób).
Główną ozdobą są pięciolistkowe liście. Pojawiają się na pędach wiosną, wówczas są w kolorze jasno zielonym, a od spodu szarozielone. Latem, przechodzą w głębszą zieleń, a jesienią na dwa tygodnie przed opadnięciem, zabarwiają się na żółto i pomarańczowo z pięknym czerwono brązowym finiszem.
Podobny kolor, to jest czerwony, mają młode pędy. Z węzłów wyrastają wąsy, dzięki którym roślina czepia się podpór (muru, płotu, ściany) i pnie ku górze.
Pozostałe ozdoby, żółto zielone kwiaty i niewielkie jagody, nie spełniają szczególnie funkcji dekoracyjnej, są zbyt mało widoczne.
Rozmnażanie tego gatunku winobluszczu, jest proste. Wiosenny wysiew nasion, bądź jesienne pobranie sadzonek z pociętych jednorocznych części pędów. Można potraktować je ukorzeniaczem, wtedy przyspieszymy cały proces. Długość odcinków nie większa niż 20 centymetrów, do donicy z przepuszczalnym, średnio żyznym podłożem, sadzimy po dwa, trzy fragmenty. Do czasu przesadzenia w miejsce docelowe, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków, pielęgnujemy młodziki pod dachem, w pomieszczeniu z dostępem światła dziennego, gdzie temperatura nie będzie niższa niż 5 °C. Podlewamy, gdy wierzchnia warstwa gleby jest bardzo dobrze przesuszona, nie pozostawiamy wody na spodku (czy też w osłonce), używamy tylko takiej, która temperaturą jest zbliżona do tej, jaka panuje wokół młodych egzemplarzy.