Krossandra lejkowata, kapryśna i wymagająca dużego nakładu pracy? Czy raczej, przy zapewnieniu podstawowych potrzeb, wieloletnia, bardzo dekoracyjna ozdoba? Ilu posiadaczy, zapewne tyle opinii. Rzecz w tym, aby w początkowej uprawie tej rośliny, nie powielać błędów poprzedników, a uczyć na tym doświadczeniu i 'wyprowadzić' elegancką zieloną ozdobę o bogatym pokroju.
Firecracker flower.eng
Macierzyste tereny, na których rośnie crossandra, to Sri Lanka. Panują tam wyłącznie dodatnie temperatury i wysoka wilgotność powietrza. Aktualnie, na rynek ogrodniczy
zostały wprowadzone odmiany bardziej dostosowane do naszych europejskich warunków klimatycznych, niemniej nadal jest to plant prowadzony w uprawie pojemnikowej.
Całoroczną ozdobą gatunku są jego ciemnozielone, błyszczące liście, od spodu jaśniejsze. Są ułożone parami, nerwacja pierzasta; kształt ich może być jajowaty, albo zaokrąglony z wyraźnie szpiczastym zakończeniem.
Ogromnym atutem jest to, że gdy rozpoczyna się kwitnienie energetycznymi ozdobami, trwa ono nieprzerwanie przez wiele miesięcy. Rozpoczyna się w kwietniu, a kończy we wrześniu. Druga bardzo pozytywna informacja, pojedynczy kwiat utrzymuje się nawet do trzech tygodnie. Mieszkalna, biurowa ozdoba jak marzenie. U gatunku żółte, u odmian pomarańczowe, albo w innym słonecznym odcieniu; kwiat jest umiejscowiony na kłosie za pomocą długiej rurki; jego korona; przypominająca rozpostarty wachlarz, posiada 5 płatków. Słoneczne akcenty rozwijają się od dołu. Więc kiedy przekwitną szczytowe kwiaty, naszym oczom odsłoni się dekoracyjny kłos. Na jakiś czas, możemy je pozostawić, będą pełniły funkcję zdobniczą, jednak mając na uwadze wieloletnią uprawę, warto te części usunąć, aby roślina rozdysponowała swoje zasoby na bardziej pożyteczne dla niej części.
Tyle walorów, koloru. Więc dlaczego krossandra lejkowata jest tak słabo znana?
Poszła fama, że po sezonie, roślina gubi liście. Nie ma za mokro, nie ma za sucho, ze światłem też dobrze ... a jednak tego procesu nie da się zahamować. Następnie pędy do pewnej wysokości drewnieją (do 35 - 45 centymetrów), więc łyso i mało dekoracyjnie. Otóż, taka jest natura tej rośliny. Mając wiedzę, że liście opadną, a chcąc być posiadaczami eleganckiej rośliny, po prostu , powiększmy pokrój na następny sezon, regularnie po kwitnieniu tnąc (około 2/3 wysokości); albo poprowadźmy crossandrę w postaci drzewka (bardziej pracochłonne działania w dwóch pierwszych sezonach, ale późniejszy efekt zachwycający). Oczywiście, 'crossandrowemu drzewku, w kolejnych sezonach po kwitnieniu, także przycinamy czuprynkę. W formie krzewiastej ta roślina doniczkowa dorasta do 50 centymetrów, w formie piennej nawet do metra.
Przy niektórych dorosłych egzemplarzach, zdrewniały pęd, może okazać się zbyt słaby, aby utrzymać bogatą koronę liści i kwiatów, dlatego, aby uniknąć złamania, warto posiłkować się podpórką.
Gdy już poznaliśmy kilka sekretów natury crossandry, czas na więcej informacji o jej uprawie.
Ekspozycja optymalna, to tak zwany, 'jasny cień'. Nieduża odległość od okna tak, aby silnie operujące promienie słoneczne nie paliły, nie wysuszały. Cień także niewskazany, zahamowanie kwitnienia. Miejsce osłonięte od przeciągów.
Pojemnik z odpływem, ustawiany na kamykach, które wypełniają podstawek, a tam woda (krossandra lejkowata uwielbia wilgotne powietrze w swoim otoczeniu). Pierwsza warstwa podłoża , to kilka centymetrów żwirku (bądź keramzytu, czy kamyków), następnie ziemia dla roślin doniczkowych przemieszana z garścią humusu i z kilkoma żwirku. Bardzo ważna jest przepuszczalność. Podłoże średnio żyzne, o odczynie pH delikatnie zakwaszonym. Przesadzamy co roku, wiosną, do niewiele większej doniczki (rozluźniamy palcami bryłę, wybieramy delikatnie patykiem część starej ziemi).
Nawożenie. Wspomaganie substancjami odżywczymi i minerałami, zawsze mile widziane; więc stosujemy nawóz w płynie, przeznaczony do roślin pokojowych kwitnących. Robimy to od połowy marca do końca sierpnia, według wskazówek na etykiecie.
Plant, nie toleruje temperatur minusowych. W sezonie odpowiada mu temperatura pomiędzy 18, a 25°C. Na czas spoczynku, od października, do połowy marca, możemy go przenieść do pomieszczenia z dostępem do światła dziennego, gdzie temperatura nie spada poniżej 15°C. Wówczas zmniejszamy podlewanie, chodzi o to, aby nie doprowadzić do przesuszenia bryły korzeniowej. Stopniowo, od połowy marca wracamy do bardziej obfitego podlewania.
W sezonie w temacie podlewania, bądźmy rozważni. Lepiej mniej, niż doprowadzić do zalania i pojawienia zgnilizny bryły korzeniowej.
Podlewamy metodą 'na palca', to znaczy, gdy wierzchnia warstwa będzie dobrze przesuszona. Na spodku woda, ale doniczka ułożona na kamykach (chodzi o podniesienie wilgotności w otoczeniu rośliny, a nie ciągłe 'pojenie jej'.
Dostarczana woda, jak w przypadku większości roślin doniczkowych uprawianych w domu, musi mieć temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w otoczeniu. Najlepsza deszczówka, jeśli 'kranówka', to odstała.
Szczególnie w czasie upałów, czy w zimowe dni, gdy pracujące kaloryfery, wysuszają powietrze w otoczeniu; dobrze jest zawiesić w pobliżu rośliny nawilżacze. To działanie przysłuży się nie tylko krossandrze lejkowatej, ale i naszemu dobremu samopoczuciu.
Jeśli decydujemy się na zraszanie, używajmy rozpylacza z bardzo drobnym sitkiem, tak aby 'po', nie pozostawały białe nieestetyczne plamy na, przecież bardzo dekoracyjnych, eleganckich listkach.
Firecracker flower.eng
 |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra lejkowata - Rosientje |
Macierzyste tereny, na których rośnie crossandra, to Sri Lanka. Panują tam wyłącznie dodatnie temperatury i wysoka wilgotność powietrza. Aktualnie, na rynek ogrodniczy
zostały wprowadzone odmiany bardziej dostosowane do naszych europejskich warunków klimatycznych, niemniej nadal jest to plant prowadzony w uprawie pojemnikowej.
Całoroczną ozdobą gatunku są jego ciemnozielone, błyszczące liście, od spodu jaśniejsze. Są ułożone parami, nerwacja pierzasta; kształt ich może być jajowaty, albo zaokrąglony z wyraźnie szpiczastym zakończeniem.
Ogromnym atutem jest to, że gdy rozpoczyna się kwitnienie energetycznymi ozdobami, trwa ono nieprzerwanie przez wiele miesięcy. Rozpoczyna się w kwietniu, a kończy we wrześniu. Druga bardzo pozytywna informacja, pojedynczy kwiat utrzymuje się nawet do trzech tygodnie. Mieszkalna, biurowa ozdoba jak marzenie. U gatunku żółte, u odmian pomarańczowe, albo w innym słonecznym odcieniu; kwiat jest umiejscowiony na kłosie za pomocą długiej rurki; jego korona; przypominająca rozpostarty wachlarz, posiada 5 płatków. Słoneczne akcenty rozwijają się od dołu. Więc kiedy przekwitną szczytowe kwiaty, naszym oczom odsłoni się dekoracyjny kłos. Na jakiś czas, możemy je pozostawić, będą pełniły funkcję zdobniczą, jednak mając na uwadze wieloletnią uprawę, warto te części usunąć, aby roślina rozdysponowała swoje zasoby na bardziej pożyteczne dla niej części.
Tyle walorów, koloru. Więc dlaczego krossandra lejkowata jest tak słabo znana?
 |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra l. - Rosientje |
Poszła fama, że po sezonie, roślina gubi liście. Nie ma za mokro, nie ma za sucho, ze światłem też dobrze ... a jednak tego procesu nie da się zahamować. Następnie pędy do pewnej wysokości drewnieją (do 35 - 45 centymetrów), więc łyso i mało dekoracyjnie. Otóż, taka jest natura tej rośliny. Mając wiedzę, że liście opadną, a chcąc być posiadaczami eleganckiej rośliny, po prostu , powiększmy pokrój na następny sezon, regularnie po kwitnieniu tnąc (około 2/3 wysokości); albo poprowadźmy crossandrę w postaci drzewka (bardziej pracochłonne działania w dwóch pierwszych sezonach, ale późniejszy efekt zachwycający). Oczywiście, 'crossandrowemu drzewku, w kolejnych sezonach po kwitnieniu, także przycinamy czuprynkę. W formie krzewiastej ta roślina doniczkowa dorasta do 50 centymetrów, w formie piennej nawet do metra.
Przy niektórych dorosłych egzemplarzach, zdrewniały pęd, może okazać się zbyt słaby, aby utrzymać bogatą koronę liści i kwiatów, dlatego, aby uniknąć złamania, warto posiłkować się podpórką.
Gdy już poznaliśmy kilka sekretów natury crossandry, czas na więcej informacji o jej uprawie.
Ekspozycja optymalna, to tak zwany, 'jasny cień'. Nieduża odległość od okna tak, aby silnie operujące promienie słoneczne nie paliły, nie wysuszały. Cień także niewskazany, zahamowanie kwitnienia. Miejsce osłonięte od przeciągów.
Pojemnik z odpływem, ustawiany na kamykach, które wypełniają podstawek, a tam woda (krossandra lejkowata uwielbia wilgotne powietrze w swoim otoczeniu). Pierwsza warstwa podłoża , to kilka centymetrów żwirku (bądź keramzytu, czy kamyków), następnie ziemia dla roślin doniczkowych przemieszana z garścią humusu i z kilkoma żwirku. Bardzo ważna jest przepuszczalność. Podłoże średnio żyzne, o odczynie pH delikatnie zakwaszonym. Przesadzamy co roku, wiosną, do niewiele większej doniczki (rozluźniamy palcami bryłę, wybieramy delikatnie patykiem część starej ziemi).
 |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra l. - Rosientje |
Nawożenie. Wspomaganie substancjami odżywczymi i minerałami, zawsze mile widziane; więc stosujemy nawóz w płynie, przeznaczony do roślin pokojowych kwitnących. Robimy to od połowy marca do końca sierpnia, według wskazówek na etykiecie.
Plant, nie toleruje temperatur minusowych. W sezonie odpowiada mu temperatura pomiędzy 18, a 25°C. Na czas spoczynku, od października, do połowy marca, możemy go przenieść do pomieszczenia z dostępem do światła dziennego, gdzie temperatura nie spada poniżej 15°C. Wówczas zmniejszamy podlewanie, chodzi o to, aby nie doprowadzić do przesuszenia bryły korzeniowej. Stopniowo, od połowy marca wracamy do bardziej obfitego podlewania.
W sezonie w temacie podlewania, bądźmy rozważni. Lepiej mniej, niż doprowadzić do zalania i pojawienia zgnilizny bryły korzeniowej.
Podlewamy metodą 'na palca', to znaczy, gdy wierzchnia warstwa będzie dobrze przesuszona. Na spodku woda, ale doniczka ułożona na kamykach (chodzi o podniesienie wilgotności w otoczeniu rośliny, a nie ciągłe 'pojenie jej'.
Dostarczana woda, jak w przypadku większości roślin doniczkowych uprawianych w domu, musi mieć temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w otoczeniu. Najlepsza deszczówka, jeśli 'kranówka', to odstała.
Szczególnie w czasie upałów, czy w zimowe dni, gdy pracujące kaloryfery, wysuszają powietrze w otoczeniu; dobrze jest zawiesić w pobliżu rośliny nawilżacze. To działanie przysłuży się nie tylko krossandrze lejkowatej, ale i naszemu dobremu samopoczuciu.
Jeśli decydujemy się na zraszanie, używajmy rozpylacza z bardzo drobnym sitkiem, tak aby 'po', nie pozostawały białe nieestetyczne plamy na, przecież bardzo dekoracyjnych, eleganckich listkach.
 |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra lejkowata - Rosientje |
 |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra l. - Rosientje |
 |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra l. - Rosientje |
.jpg) |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra l. - Rosientje |
.jpg "Firecracker flower,kwiat pomarańczowy,Crossandra lejkowata,Rośliny doniczkowe,Rosientje,Krossandra lejkowata uprawa,Crossandra infundibuliformis,Crossandra,Krossandra lejkowata,") |
| Crossandra infundibuliformis - Krossandra lejkowata, Crossandra l. - Rosientje |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Crossandra_infundibuliformis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Crossandra_infundibuliformis
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Crossandra_infundibuliformis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Crossandra_infundibuliformis
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz