Śniedek wątpliwy, jego macierzyste tereny, to kontynent afrykański. Nie tylko nazwa zastanawia, skąd ten przymiotnik, a także tematyka pielęgnacji tej rośliny. Choć należy do rodzaju śniedka, to wybitnie zaznacza swoją indywidualność, nie tylko oryginalnym kolorem kwiatów, co właśnie niektórymi zabiegami, związanymi z jego uprawą.
Bethlehem star.eng
Liście głębokiej zieleni, na brzegach otoczone niewielką przezroczystą membraną z niewielkich włosków. W sezonie zaczynają kwitnąć energetyczne, bardzo dekoracyjne ozdoby. U szczytu łodygi, zawiązuje się pęczek kwiatostanu. Przy optymalnym warunkach uprawy, możemy się spodziewać nawet do 24 kwiatów na jednym pędzie, a z cebuli wyrosnąć mogą takie trzy. Pojedynczy, tak jak to
jest znane u rodzaju śniedka, posiada sześć płatków korony. Najczęściej mamy możliwość zakupu cebul, czy odchowanych egzemplarzy, gdzie kolor pomarańczowy. Jednak trzeba pamiętać, że jeśli chodzi o śniedka wątpliwego, są poza, oranżem, inne barwne, rzadziej spotykane możliwości : żółtozielone, żółte, czerwone.
Ze względu na czas, w jakim odbywa się kwitnienie (może to być pomiędzy grudniem, a marcem), tego śniedka nazywa się także betlejemską gwiazdą.
Przejdźmy więc etapy rozwoju rośliny, a także towarzyszących jej zabiegów pielęgnacyjnych od momentu rozpoczęcia okresu wegetacyjnego.
Cebule sadzimy na początku listopada (dobry czas także do końca marca, z tym, że kwitnienie w kolejnych miesiącach), do przepuszczalnego, średnio zasobnego podłoża. Bardzo dobrym dla tego gatunku śniedka, okazuje się podłoże, które także stosujemy dla kaktusów i sukulentów. Jeśli nie możemy takiego zakupić,
wówczas stwórzmy we własnym zakresie: pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3.
Miejsce ekspozycji powinno być jasne. Światło rozproszone, to optymalne spełnienie oczekiwań rośliny. Pierwsze półtora miesiąca, wskazane, aby donica nie znajdowała się w pomieszczeniu, gdzie temperatura od 12 do 16°C. Następnie, przenosimy do cieplejszego pomieszczenia, albo wszystko biegnie naturalnym torem, gdyż w otoczeniu robi się cieplej ze względu na wiosenną porę roku (gdy bulwy sadzimy później).
Podlewamy wodą w temperaturze zbliżonej do tej, ,jaka panuje w otoczeniu śniedka. Wierzchnia warstwa podłoża powinna być przesuszona. Nie zostawiamy wody w osłonce, czy na spodku.
Wszystko to dotyczy okresu wegetacyjnego.
Najpierw pojawiają się liście, następnie pędy, an szczycie których zawiążą się kwiatostanowe pęki. Okres kwitnienia trwa nawet do sześciu tygodni.
W momencie, gdy widzimy, że kwiatostany wyraźnie straciły na swojej atrakcyjności, przycinamy pędy na wysokości 2/3 i nadal, z tym, że mniej obficie podlewamy roślinę przez kolejne trzy do czterech tygodni. W tym czasie liście zaczną żółknąć i zasychać.
Nie będzie to wyglądało atrakcyjnie, ale taka właśnie śniedek przygotowuje się do spoczynku. Gdy liście będą wiotczejące, przesuszone, tniemy je nisko przy podłożu. Przenosimy doniczkę do pomieszczenia, w którym nie operuje ostre światło dzienne, zaprzestajemy całkowicie podlewania. W połowie października na nowo zaczynamy nawadniać, najpierw mniej, a potem, taką samą ilością wody i z częstotliwością, jakie były w poprzednim sezonie wegetacyjnym. Wierzchnią warstwę ziemi możemy wymienić na nową niewyjałowioną. Aby spulchnić ziemię, przy samych brzegach doniczki robimy patykiem dziurki. Nie zranimy bulwy, a napowietrzymy podłoże.
Przed rozpoczęciem trzeciego sezonu, wskazane je przesadzenie. Ta bulwiasta bylina przecież także potrzebuje przestrzeni do rozwoju. To także będzie dobry czas na pobranie młodych egzemplarzy.
W wielu źródłach, dotyczących uprawy śniedka wątpliwego, można wyczytać, że jest on rośliną mrozoodporną. Czy tak jest ? Zniósłby kilka dni, gdyby temperatura otoczenia wynosiła -5°C. Czy jednak, nawet przy dodatkowych zabezpieczeniach, będziemy mieli pewność, że kolejnej zimy nie będzie większych minusowych temperatur niż - 5°C. Właśnie. Poza tym, rośliny narażone na zmarznięcie, mało obficie kwitną, a nam przecież chodzi o uzyskanie tej pomarańczowej kwietnej energii.
Sadzenie tego gatunku śniedka , z założeniem, że jego uprawa będzie na zewnątrz, też ma swoją rację bytu - ale należy liczyć się z tym, że donice na zimę wędrują do chłodnego, jasnego pomieszczenia i , że okres kwitnienia będzie zdecydowanie później niż u tych egzemplarzy, którym całym rok sprzyja temperatura otoczenia powyżej 12°C.
Bez wątpienia, mamy tutaj z energetyczną kwietną pięknotką. Szczególnie, że kwitnie w chłodne miesiące, to bijące od niego ciepło, podwójnie doceniane. A, że 'przesypia na sucho' część roku, to też wielkie utrudnienie w jego pielęgnacji nie jest, wiedzą na pewno to ci, którzy także potrafią docenić walory, na przykład gloksynii (syningia ogrodowa) ,
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ornithogalum_dubium
http://vip-colors.blogspot.nl/2017/04/gloxinia-speciosa-syningia-ogrodowa.html
Bethlehem star.eng
 |
| Ornithogalum dubium - Śniedek wątpliwy - Oranje vogelmelk |
Liście głębokiej zieleni, na brzegach otoczone niewielką przezroczystą membraną z niewielkich włosków. W sezonie zaczynają kwitnąć energetyczne, bardzo dekoracyjne ozdoby. U szczytu łodygi, zawiązuje się pęczek kwiatostanu. Przy optymalnym warunkach uprawy, możemy się spodziewać nawet do 24 kwiatów na jednym pędzie, a z cebuli wyrosnąć mogą takie trzy. Pojedynczy, tak jak to
jest znane u rodzaju śniedka, posiada sześć płatków korony. Najczęściej mamy możliwość zakupu cebul, czy odchowanych egzemplarzy, gdzie kolor pomarańczowy. Jednak trzeba pamiętać, że jeśli chodzi o śniedka wątpliwego, są poza, oranżem, inne barwne, rzadziej spotykane możliwości : żółtozielone, żółte, czerwone.
Ze względu na czas, w jakim odbywa się kwitnienie (może to być pomiędzy grudniem, a marcem), tego śniedka nazywa się także betlejemską gwiazdą.
Przejdźmy więc etapy rozwoju rośliny, a także towarzyszących jej zabiegów pielęgnacyjnych od momentu rozpoczęcia okresu wegetacyjnego.
Cebule sadzimy na początku listopada (dobry czas także do końca marca, z tym, że kwitnienie w kolejnych miesiącach), do przepuszczalnego, średnio zasobnego podłoża. Bardzo dobrym dla tego gatunku śniedka, okazuje się podłoże, które także stosujemy dla kaktusów i sukulentów. Jeśli nie możemy takiego zakupić,
 |
| Ornithogalum dubium - Śniedek wątpliwy - Oranje vogelmelk |
wówczas stwórzmy we własnym zakresie: pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3.
Miejsce ekspozycji powinno być jasne. Światło rozproszone, to optymalne spełnienie oczekiwań rośliny. Pierwsze półtora miesiąca, wskazane, aby donica nie znajdowała się w pomieszczeniu, gdzie temperatura od 12 do 16°C. Następnie, przenosimy do cieplejszego pomieszczenia, albo wszystko biegnie naturalnym torem, gdyż w otoczeniu robi się cieplej ze względu na wiosenną porę roku (gdy bulwy sadzimy później).
Podlewamy wodą w temperaturze zbliżonej do tej, ,jaka panuje w otoczeniu śniedka. Wierzchnia warstwa podłoża powinna być przesuszona. Nie zostawiamy wody w osłonce, czy na spodku.
Wszystko to dotyczy okresu wegetacyjnego.
Najpierw pojawiają się liście, następnie pędy, an szczycie których zawiążą się kwiatostanowe pęki. Okres kwitnienia trwa nawet do sześciu tygodni.
W momencie, gdy widzimy, że kwiatostany wyraźnie straciły na swojej atrakcyjności, przycinamy pędy na wysokości 2/3 i nadal, z tym, że mniej obficie podlewamy roślinę przez kolejne trzy do czterech tygodni. W tym czasie liście zaczną żółknąć i zasychać.
 |
| Ornithogalum dubium - Śniedek wątpliwy - Oranje vogelmelk |
Nie będzie to wyglądało atrakcyjnie, ale taka właśnie śniedek przygotowuje się do spoczynku. Gdy liście będą wiotczejące, przesuszone, tniemy je nisko przy podłożu. Przenosimy doniczkę do pomieszczenia, w którym nie operuje ostre światło dzienne, zaprzestajemy całkowicie podlewania. W połowie października na nowo zaczynamy nawadniać, najpierw mniej, a potem, taką samą ilością wody i z częstotliwością, jakie były w poprzednim sezonie wegetacyjnym. Wierzchnią warstwę ziemi możemy wymienić na nową niewyjałowioną. Aby spulchnić ziemię, przy samych brzegach doniczki robimy patykiem dziurki. Nie zranimy bulwy, a napowietrzymy podłoże.
Przed rozpoczęciem trzeciego sezonu, wskazane je przesadzenie. Ta bulwiasta bylina przecież także potrzebuje przestrzeni do rozwoju. To także będzie dobry czas na pobranie młodych egzemplarzy.
W wielu źródłach, dotyczących uprawy śniedka wątpliwego, można wyczytać, że jest on rośliną mrozoodporną. Czy tak jest ? Zniósłby kilka dni, gdyby temperatura otoczenia wynosiła -5°C. Czy jednak, nawet przy dodatkowych zabezpieczeniach, będziemy mieli pewność, że kolejnej zimy nie będzie większych minusowych temperatur niż - 5°C. Właśnie. Poza tym, rośliny narażone na zmarznięcie, mało obficie kwitną, a nam przecież chodzi o uzyskanie tej pomarańczowej kwietnej energii.
Sadzenie tego gatunku śniedka , z założeniem, że jego uprawa będzie na zewnątrz, też ma swoją rację bytu - ale należy liczyć się z tym, że donice na zimę wędrują do chłodnego, jasnego pomieszczenia i , że okres kwitnienia będzie zdecydowanie później niż u tych egzemplarzy, którym całym rok sprzyja temperatura otoczenia powyżej 12°C.
Bez wątpienia, mamy tutaj z energetyczną kwietną pięknotką. Szczególnie, że kwitnie w chłodne miesiące, to bijące od niego ciepło, podwójnie doceniane. A, że 'przesypia na sucho' część roku, to też wielkie utrudnienie w jego pielęgnacji nie jest, wiedzą na pewno to ci, którzy także potrafią docenić walory, na przykład gloksynii (syningia ogrodowa) ,
 |
| Ornithogalum dubium - Śniedek wątpliwy - Oranje vogelmelk |
 |
| Ornithogalum dubium - Śniedek wątpliwy - Oranje vogelmelk |
Ornithogalum - Śniedek (gatunki) - Vogelmelk (soorten) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ornithogalum_dubium
http://vip-colors.blogspot.nl/2017/04/gloxinia-speciosa-syningia-ogrodowa.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz