Kalanchoe, w wydaniu odmian botanicznych, stanowi kolejną kwietną odsłonę z wielkiego rodzaju kalanchoe. Zimozielone, mięsiste, delikatnie błyszczące listki, to cało roczna ozdoba. Mogą być jajowate, pierzastowrębne, trójkątne. Wczesną wiosną, przy odpowiedniej pielęgnacji, pojawiają się główne dekoracje, dziesiątki, jeśli nie setki, delikatnych, drobnych dzwonkowatych kwiatów.
Pełne koloru Pięknotki, zwieszają się na rozgałęziających się pędach, które wyrastają kilkanaście centymetrów ponad zwarty pokrój zielonych liści. Kwiaty mogą być, w zależności od kultywaru, w kolorach słonecznych, pomarańczowych, różowych, lub czerwonym.
Cześć pędów ma za zadanie wytworzyć kwiaty, a następnie wspomagać wytwarzanie nasion, druga
część pędów, , ma ekspansywny apetyt na zajmowanie, luźno opadając, co raz to większego obszaru. Z czasem pędy drewnieją.
W pielęgnacji w domu, to znaczy dla nas tyle, że jesteśmy właścicielami sukulenta, który będzie się rozrastał i tylko od nas zależy, czy zdecydujemy się na uprawę bardzo rozrośniętej żywej ozdoby, kwitnącej co sezon, czy wszystko to łącznie.
Poza podstawowymi zabiegami, o których za chwilę, interesuje nas, aby mieć te bardzo ozdobne kwiaty co roku. Aby tak się stało, od końca listopada do połowy lutego, egzemplarz botanicznej odmiany kalanchoe, powinien być ustawiony w pomieszczeniu, w którym światła dziennego nie będzie więcej niż 8 godzin. Można też wspomagać się światłem sztucznym w pomieszczeniu bez dostępu światła dziennego. Temperatura wówczas pomiędzy 12, a 16℃. Gdy rozpocznie się kwitnienie, oczywiście przenosimy roślinę w bardziej wyeksponowane miejsce, a to znaczy także, że do cieplejszego pokoju (kwitnie wczesną wiosną). Trzeba pamiętać, aby nie było zbyt gorąco, a powietrze zbyt suche. Pąki kwietne i dopiero co rozwijające się dzwonkowe ozdoby, zaczną opadać.
Kalanchoe, zniesie nawet temperatury bliskie 0℃. Jednak, takie warunki, podobnie jak te powyżej 16℃, zimą, skutecznie zahamuje proces kwitnienia (a także wzrostu i rozwoju rośliny).
Tę botaniczną wariację płodnolistu, nabywamy drogą zakupu konkretnej sadzonki w sklepie ogrodniczym lub poprzez pobranie z rośliny macierzystej liścia i umieszczenie go w osobnym pojemniku ( optymalny czas, to połowa wiosny). Sprawa o tyle interesująca, że należy cała jego płaszczyznę lekko docisnąć do średnio wilgotnego podłoża - po kilkunastu dniach, zauważymy na jego obrzeżach liścia wyrastające nowe, malutki listki.I w ten sposób, na świecie pojawiają się kolejne rozmnóżki. Bądźmy cierpliwi, w kolejnych dniach te maleństwa wzbogacą się w niewielkie korzonki. Wówczas delikatnie rozstawmy listki pojedynczo po brzegach tej donicy, albo wsadźmy do innych pojemników. Jeśli coś szłoby nie po naszej myśli, cała nadzieja pozostaje w tym, że ów pojedynczy, pobrany listek ukorzeni się i to na jego bazie wyrośnie zdrowy, elegancki egzemplarz (wsadzamy go ogonkiem do gruntu i delikatnie dociskamy blaszkę do podłoża). Nie ma co się poddawać, próbujmy i uczmy się, co i jak z konkretną rośliną. Po pewnym czasie, będzie o wiele więcej sukcesów, niż porażek( a i te ostatnie, potrafią być bardzo kształcące).
Podstawowe zasady pielęgnacji odnoszą się do mieszanki podłoża, ilości oraz częstotliwości dostarczania wody, dostępu do światła dziennego.
Pojemnik tylko o numer, góra dwa większy od bryły korzeniowej, z odpływem, wysypany pierwszą warstwą pięciocentymetrową kamykami, żwirkiem, czy keramzytem. Jeśli nie jesteśmy w stanie zakupić specjalnej ziemi dla sukulentów, czy kaktusów; wymieszajmy tę do kwiatów doniczkowych z piaskiem i na przykład, drobnymi kamykami (5:3:2).
Żyworódka nie przepada za zbyt dużą ilością wody, podlewajmy więc wówczas, gdy mamy pewność, że wierzchnia warstwa powierzchni jest dobrze przesuszana. Nie pozostawiajmy wody na podstawce.
Część pobranej wody jest kumulowana w soczystych listkach. Polityka sukulentów.
Gdy kwiatostany zaczną usychać, obetnijmy je wraz z pędami, na których kwitnęły, a w temacie podlewania zacznijmy przez miesiąc ,dwa, mniej dawać wody. Roślina potrzebuje odpoczynku., Potem na nowo wracamy do , średnio, jednotygodniowego rozsądnego podlewania. Woda, zawsze powinna być w zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu.
Gdy, w kolejnym sezonie 'wybije' łodyga i zaczynają się zawiązywać pąki, tych, efektownie wyglądających dzwoneczków, zaczynamy delikatne nawożenie ( najbardziej wskazany nawóz do kaktusów). Robimy to dwu, trzykrotnie przez cały wegetacyjny okres.
Miejsce ustawienia kalanchoe, powinno być osłonięte od przeciągów, jasne. Nie w bezpośrednim słońcu i nie w cieniu. Latem, bez przeszkód możemy swego doniczkowca wynieść na letnisko. Zbyt dużo cienia, nieestetycznie wydłużające się pędy, zbyt mocna ekspozycja słoneczna, to przesuszenie, zniszczenie części liści.
Pod koniec wiosny, na początku lata, uszczykujemy pędy. Pomocne jest to przy zagęszczeniu pokroju.
Ze względu na zwieszający pokrój, sugerowane wyeksponowanie w podwieszanych pojemnikach, koszach. W miejscu, którym będzie odpowiednia przestrzeń, na rozwój i dekoracyjną prezentację. W grę wchodzi także pojemnik w ogrodzie skalnym (latem), czy na egzotycznej, tropikalnej ścianie. Niewielkie egzemplarze, na pewno bardzo elegancko będą się prezentowały jako parapetowce (tam, gdzie umiarkowany dostęp do światła dziennego).
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalanchoe
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kalancho%C3%AB
 |
| Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas |
Pełne koloru Pięknotki, zwieszają się na rozgałęziających się pędach, które wyrastają kilkanaście centymetrów ponad zwarty pokrój zielonych liści. Kwiaty mogą być, w zależności od kultywaru, w kolorach słonecznych, pomarańczowych, różowych, lub czerwonym.
Cześć pędów ma za zadanie wytworzyć kwiaty, a następnie wspomagać wytwarzanie nasion, druga
część pędów, , ma ekspansywny apetyt na zajmowanie, luźno opadając, co raz to większego obszaru. Z czasem pędy drewnieją.
W pielęgnacji w domu, to znaczy dla nas tyle, że jesteśmy właścicielami sukulenta, który będzie się rozrastał i tylko od nas zależy, czy zdecydujemy się na uprawę bardzo rozrośniętej żywej ozdoby, kwitnącej co sezon, czy wszystko to łącznie.
Poza podstawowymi zabiegami, o których za chwilę, interesuje nas, aby mieć te bardzo ozdobne kwiaty co roku. Aby tak się stało, od końca listopada do połowy lutego, egzemplarz botanicznej odmiany kalanchoe, powinien być ustawiony w pomieszczeniu, w którym światła dziennego nie będzie więcej niż 8 godzin. Można też wspomagać się światłem sztucznym w pomieszczeniu bez dostępu światła dziennego. Temperatura wówczas pomiędzy 12, a 16℃. Gdy rozpocznie się kwitnienie, oczywiście przenosimy roślinę w bardziej wyeksponowane miejsce, a to znaczy także, że do cieplejszego pokoju (kwitnie wczesną wiosną). Trzeba pamiętać, aby nie było zbyt gorąco, a powietrze zbyt suche. Pąki kwietne i dopiero co rozwijające się dzwonkowe ozdoby, zaczną opadać.
 |
| Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas |
Kalanchoe, zniesie nawet temperatury bliskie 0℃. Jednak, takie warunki, podobnie jak te powyżej 16℃, zimą, skutecznie zahamuje proces kwitnienia (a także wzrostu i rozwoju rośliny).
Tę botaniczną wariację płodnolistu, nabywamy drogą zakupu konkretnej sadzonki w sklepie ogrodniczym lub poprzez pobranie z rośliny macierzystej liścia i umieszczenie go w osobnym pojemniku ( optymalny czas, to połowa wiosny). Sprawa o tyle interesująca, że należy cała jego płaszczyznę lekko docisnąć do średnio wilgotnego podłoża - po kilkunastu dniach, zauważymy na jego obrzeżach liścia wyrastające nowe, malutki listki.I w ten sposób, na świecie pojawiają się kolejne rozmnóżki. Bądźmy cierpliwi, w kolejnych dniach te maleństwa wzbogacą się w niewielkie korzonki. Wówczas delikatnie rozstawmy listki pojedynczo po brzegach tej donicy, albo wsadźmy do innych pojemników. Jeśli coś szłoby nie po naszej myśli, cała nadzieja pozostaje w tym, że ów pojedynczy, pobrany listek ukorzeni się i to na jego bazie wyrośnie zdrowy, elegancki egzemplarz (wsadzamy go ogonkiem do gruntu i delikatnie dociskamy blaszkę do podłoża). Nie ma co się poddawać, próbujmy i uczmy się, co i jak z konkretną rośliną. Po pewnym czasie, będzie o wiele więcej sukcesów, niż porażek( a i te ostatnie, potrafią być bardzo kształcące).
Podstawowe zasady pielęgnacji odnoszą się do mieszanki podłoża, ilości oraz częstotliwości dostarczania wody, dostępu do światła dziennego.
Pojemnik tylko o numer, góra dwa większy od bryły korzeniowej, z odpływem, wysypany pierwszą warstwą pięciocentymetrową kamykami, żwirkiem, czy keramzytem. Jeśli nie jesteśmy w stanie zakupić specjalnej ziemi dla sukulentów, czy kaktusów; wymieszajmy tę do kwiatów doniczkowych z piaskiem i na przykład, drobnymi kamykami (5:3:2).
 |
| Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas |
Żyworódka nie przepada za zbyt dużą ilością wody, podlewajmy więc wówczas, gdy mamy pewność, że wierzchnia warstwa powierzchni jest dobrze przesuszana. Nie pozostawiajmy wody na podstawce.
Część pobranej wody jest kumulowana w soczystych listkach. Polityka sukulentów.
Gdy kwiatostany zaczną usychać, obetnijmy je wraz z pędami, na których kwitnęły, a w temacie podlewania zacznijmy przez miesiąc ,dwa, mniej dawać wody. Roślina potrzebuje odpoczynku., Potem na nowo wracamy do , średnio, jednotygodniowego rozsądnego podlewania. Woda, zawsze powinna być w zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu.
Gdy, w kolejnym sezonie 'wybije' łodyga i zaczynają się zawiązywać pąki, tych, efektownie wyglądających dzwoneczków, zaczynamy delikatne nawożenie ( najbardziej wskazany nawóz do kaktusów). Robimy to dwu, trzykrotnie przez cały wegetacyjny okres.
Miejsce ustawienia kalanchoe, powinno być osłonięte od przeciągów, jasne. Nie w bezpośrednim słońcu i nie w cieniu. Latem, bez przeszkód możemy swego doniczkowca wynieść na letnisko. Zbyt dużo cienia, nieestetycznie wydłużające się pędy, zbyt mocna ekspozycja słoneczna, to przesuszenie, zniszczenie części liści.
Pod koniec wiosny, na początku lata, uszczykujemy pędy. Pomocne jest to przy zagęszczeniu pokroju.
Ze względu na zwieszający pokrój, sugerowane wyeksponowanie w podwieszanych pojemnikach, koszach. W miejscu, którym będzie odpowiednia przestrzeń, na rozwój i dekoracyjną prezentację. W grę wchodzi także pojemnik w ogrodzie skalnym (latem), czy na egzotycznej, tropikalnej ścianie. Niewielkie egzemplarze, na pewno bardzo elegancko będą się prezentowały jako parapetowce (tam, gdzie umiarkowany dostęp do światła dziennego).
 |
| Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas |
 |
| Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas |
 |
| Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas |
 |
Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas
'Lucky Bells' |
 |
Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas
'Lucky Bells' |
 |
Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas
'Lucky Bells' |
 |
Kalanchoe varietas, Bryophyllum varietas
'Lucky Bells' |
Kalanchoë (soorten) - Kalanchoe (gatunki) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalanchoe
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kalancho%C3%AB
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz