Kamienie księżycowe, na rodzimych terenach rosną w Ameryce Środkowej. Grube, soczyste listki rosną dachówkowo, a nalot na nich, to dla nas informacja, że mamy do czynienia ze zdrowo rozwijającym się egzemplarzem.
Nie kupujmy okazów wystawionych na chłodzie, ta roślina przetrwa, ale będzie o słabej dekoracyjności
Moonstone.eng
Sadzimy w pojemniku z odpływem, bardziej szerszym niż wysokim. To lokalizacja na kilka sezonów, więc młode rozetki będą miały wystarczające miejsce do zdrowego rozwoju. Aby utrzymać zwarty bogaty pokrój , z czasem wielopokoleniowych rozetek, warto te starsze, łysiejące z pękatych listków, przycinać. Zachowujące urodę części odciętych pędów, można ukorzenić i stworzyć w ten sposób nowe egzemplarze. Zabieg ten wykonujmy wiosną.
Całoroczną ozdobą rośliny są owalne liście. Przy optymalnych warunkach uprawy,
na jesieni zacznie wyrastać pęd zakończony kwitną częścią. Oczekiwanie na kolorowe ozdoby, to nie kilka dni, a kilka tygodni. Zdarzyć się może, że dopiero na bożonarodzeniowe święta będziemy mieli elegancki kolorowy kwietny prezent. Ponad srebrzysto zielono niebieskimi listkami, w podobnym kolorze wznoszą się drobne kwiaty, są bardziej kremowe, a we wnętrzu są kolejne płatki o bardzo wyrazistej ceglastej barwie. Pełne kwiaty, nie są zbyt dekoracyjne, ani zbyt trwałe. Po przekwitnięciu, przycinamy pęd na wysokości rozety.
Po zakończeniu kwitnienia dobrze,aby roślina znalazła się w pomieszczeniu, gdzie optymalna temperatura od 10 do 16°C. Jeśli będzie wyższa, po prostu w następnym sezonie późniejsze kwitnienie.
Jeśli wynosimy księżycowe kamienie na letnisko, zadbajmy, aby nie padły ofiarą deszczu. Czerniejące, poplamione listki, to żadna interesująca ozdoba.
Zabiegi pielęgnacyjne, dotyczące tych 'kamieni', nie są wymagające; nie mamy do czynienia z rośliną samoobsługową. Dajmy coś od siebie, a przez wiele sezonów zyskamy w naszym otoczeniu żywą ozdobę, które urodę zauważy niejeden gość.
Najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 30:30:30. Jeśli posiadamy jedynie części, poczekajmy z dwa, trzy dni, aż obeschną. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w słonecznym miejscu. Sukulenta lubią ciepło i dzienne słońce. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną się wydłużać, co po jakimś czasie u dorosłego egzemplarza, zacznie wyglądać bardzo nieestetycznie.
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 6 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować Pachyphytum oviferum radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko, zróbmy to gdy na dworze powyżej 21°C. W domu wystawa południowa jak najbardziej wskazana, jedynie w naprawdę bardzo słonecznych dniach, odstawmy doniczkę na pół metra od parapetu.
Od maja do końca września podlewamy roślinę co 14 dni. Przykładowo, sukulent wielkości tego ze zdjęć, 150 mililitrami wody. Od października do końca kwietnia, wydłużamy okres dostarczania wody, robimy to raz w miesiącu, 200 mililitrów (niepełna szklanka). Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu.
Podlewamy nie często, a raz i solidnie. Gąbczaste listki, pędy wchłoną dostarczoną wodę i będą czerpać z niej energię przez kolejne tygodnie. Układ korzeniowy rośliny jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Pachyphytum_oviferum
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pachyphytum
Nie kupujmy okazów wystawionych na chłodzie, ta roślina przetrwa, ale będzie o słabej dekoracyjności
Moonstone.eng
 |
| Pachyphytum oviferum - (Księżycowe kamienie) - Pachyphytum, Eitjeswasblad |
Sadzimy w pojemniku z odpływem, bardziej szerszym niż wysokim. To lokalizacja na kilka sezonów, więc młode rozetki będą miały wystarczające miejsce do zdrowego rozwoju. Aby utrzymać zwarty bogaty pokrój , z czasem wielopokoleniowych rozetek, warto te starsze, łysiejące z pękatych listków, przycinać. Zachowujące urodę części odciętych pędów, można ukorzenić i stworzyć w ten sposób nowe egzemplarze. Zabieg ten wykonujmy wiosną.
Całoroczną ozdobą rośliny są owalne liście. Przy optymalnych warunkach uprawy,
na jesieni zacznie wyrastać pęd zakończony kwitną częścią. Oczekiwanie na kolorowe ozdoby, to nie kilka dni, a kilka tygodni. Zdarzyć się może, że dopiero na bożonarodzeniowe święta będziemy mieli elegancki kolorowy kwietny prezent. Ponad srebrzysto zielono niebieskimi listkami, w podobnym kolorze wznoszą się drobne kwiaty, są bardziej kremowe, a we wnętrzu są kolejne płatki o bardzo wyrazistej ceglastej barwie. Pełne kwiaty, nie są zbyt dekoracyjne, ani zbyt trwałe. Po przekwitnięciu, przycinamy pęd na wysokości rozety.
 |
| Pachyphytum oviferum - (Księżycowe kamienie) - Eitjeswasblad |
Po zakończeniu kwitnienia dobrze,aby roślina znalazła się w pomieszczeniu, gdzie optymalna temperatura od 10 do 16°C. Jeśli będzie wyższa, po prostu w następnym sezonie późniejsze kwitnienie.
Jeśli wynosimy księżycowe kamienie na letnisko, zadbajmy, aby nie padły ofiarą deszczu. Czerniejące, poplamione listki, to żadna interesująca ozdoba.
Zabiegi pielęgnacyjne, dotyczące tych 'kamieni', nie są wymagające; nie mamy do czynienia z rośliną samoobsługową. Dajmy coś od siebie, a przez wiele sezonów zyskamy w naszym otoczeniu żywą ozdobę, które urodę zauważy niejeden gość.
Najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 30:30:30. Jeśli posiadamy jedynie części, poczekajmy z dwa, trzy dni, aż obeschną. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w słonecznym miejscu. Sukulenta lubią ciepło i dzienne słońce. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną się wydłużać, co po jakimś czasie u dorosłego egzemplarza, zacznie wyglądać bardzo nieestetycznie.
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 6 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować Pachyphytum oviferum radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko, zróbmy to gdy na dworze powyżej 21°C. W domu wystawa południowa jak najbardziej wskazana, jedynie w naprawdę bardzo słonecznych dniach, odstawmy doniczkę na pół metra od parapetu.
Od maja do końca września podlewamy roślinę co 14 dni. Przykładowo, sukulent wielkości tego ze zdjęć, 150 mililitrami wody. Od października do końca kwietnia, wydłużamy okres dostarczania wody, robimy to raz w miesiącu, 200 mililitrów (niepełna szklanka). Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu.
Podlewamy nie często, a raz i solidnie. Gąbczaste listki, pędy wchłoną dostarczoną wodę i będą czerpać z niej energię przez kolejne tygodnie. Układ korzeniowy rośliny jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Pachyphytum_oviferum
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pachyphytum
Bardzo dokładny opis, dziękuję. Tego szukałam.
OdpowiedzUsuńDziękuję. Zapraszam do częstszych wizyt tutaj oraz do polubienia fanpag'u Vademecum Interesting Plants na facebook'u, (gdzie można przesyłać zdjęcia roślin oraz zadawać pytania na temat ich uprawy). Pozdrowienia!🤗
Usuń