niedziela, 26 marca 2017

Scilla peruviana - Cebulica Peruwiańska - Caribbean Jewel

                                  Cebulica peruwiańska, może z dużym powodzeniem przez wiele lat zdobić nasz ogród. Wystarczy spełnić kilka warunków, a ta bylina cebulowa odwdzięczy się nam rok rocznie, pięknym bogatym kwitnieniem. Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego oraz z Północno - Zachodniej Afryki.
                            Ciemnozielone liście są wąskie i lancetowate. Pośród nich gęsto rosną łodygi ( 15 - 40 centymetrów wysokości ), które są bezpieczną podstawą do rozkwitu kolorowych, pełnych gwiazdkowych kwiatostanów.   Te kule mają  od 6 do 10 centymetrów średnicy.




                                                            Portuguese squill.eng
Scilla peruviana - Cebulica Peruwiańska - Sc.peruv.nl




                                    Pojedynczy kwiatek jest szeroki na około półtora centymetra, ma sześc płatków. W jednej kuli jest od 40 do 100 niewielkich kwiatuszków ( pszczókom bardzo odpowiada ta ilość). Kolor, kształt i pora kwitnienia - to wszystko
zachęca pasjonatów ogrodnictwa do uprawy tej rośliny. Jej  kwiaty są widoczną ozdobą, a fakt, że cebulica peruwiańska nie jest zbyt popularna, jeszcze bardziej  podbija jej atrakcyjność. Biały, jasnoniebieski, ciemnoniebieski lub fioletowy - takimi kolorami kwiatostanów może nas oczarowywać ta roślina. Kwitnienie rozpoczyna się zazwyczaj w połowie maja, choć przy sprzyjających warunkach już pod koniec kwietnia możemy zacząć cieszyć się pierwszymi kwiatami tej rośliny.
Dla przykładu, kilka odmian:
* cebulica peruwiańska 'Alba' ( połyskujące białe, pachnące delikatnie kwiaty),
* cebulica peruw. 'Blue Midnight' ( o kolorze podchodzącym prawie pod granatowy ),
* cebulica peruw. 'Hughie' ( lekko cieniowane na niebiesko i fioletowo,ta odmiana nadaje się na kwiat cięty).





Scilla peruviana - Cebulica Peruwiańska - Sc.peruv.nl



                            
                                        Czego cebulicy peruwiańskiej potrzeba do pełni szczęścia? Słońca i osłoniętego miejsca od silnych wiatrów. Żyznej, przepuszczalnej gleby i braku mrozu. Otóz to, mrozoodporność bliska zeru. Co więc robić? Zamiast trudzić się i kombinować jak zabezpieczać na czas zimy i przed jesiennymi deszczami, , posadźmy w większych donicach, które można przenosić. Roślina ta lubi spokój, więc nie wykopujemy cebul po przekwitnięciu kwiatostanów ( nieatrakcyjne kule kwiatowe z łodygą usuwamy pięć centymetrów od podłoża). Większa donica przysłuży się dla nas tym, że kolejne cebule przybyszowe będą miały przestrzeń do życia. Po trzech, czterech latach , przesadzamy ( najodpowiedniejszy czas to wczesna jesień, gdy opada część liści ). Pomimo nawożenia, ziemia się wyjaławia, a poza tym, mamy okazję naocznie stwierdzić, czy donica jest wystarczająca, czy jednak trzeba użyć dla rozmnożonych cebul większej.




Scilla peruviana - Cebulica Peruwiańska - Sc.peruv.nl



                                    Co interesujące, przez zimę, wciąż zachowują część ciemnozielonych liści. Roślinę przenieśmy w miejsce z dostępem do światła dziennego, gdzie temperatura najniższa to 5°C. Nie stawiajmy donicy bezpośrednio na zimnej posadzce, warto ustawić ją na taborecie, albo warstwie styropianu. Zimne stopy, a móżg ( cebula) może się  rozchorować, albo w zamian za słabą opiekę, słabo zakwitnąć. 
                                  Podlewanie, częstsze, ale mniejsze, niż raz, a zbyt dużo.Od końca czerwca do początku września ograniczmy podlewanie, to okres spoczynku. Zimą nie używajmy zimnej wody, tylko taką o temperaturze pokojowej. W porównaniu z wiosną, podlewajmy 2/3, róbmy to do południa. 
Nie doprowadźmy do wysuszenia cebul! W sezonie wegetacyjnym nawozimy roślinę uniwersalnymi środkami do roślin cebulowych ( od połowy kwietnia do połowy czerwca).
                                  Sadzenie cebuli w donicy, to do  80% jej wysokości, jeśli zdecydujemy się do gruntu, na dwie wysokości cebuli. W obu przypadkach odstęp cebul to pomiędzy 12, a 15 centymetrami. 



Scilla peruviana - Cebulica Peruwiańska - Sc.peruv.nl



                                   Roślinę wynosimy na letnisko w ogrodzie ( na tarasie, balkonie ), najpierw ją hartując.Na stałe zostawmy wtedy, gdy odejdzie realne zagrożenie przymrozkami. 
 Zabiegi pielęgnacyjne dodatkowe, to usuwanie opadających, chorych, słabych liści. Stosując regularną pieczę, nie powinniśmy mieć większych problemów z uprawą tej rośliny. 
                                  Słońce, odpowiedni drenaż, brak częstej ingerencji do 'życia' cebulek, ustawienie w osłoniętym miejscu, podlewanie i nawożenie - to tylko tyle, aby móc się cieszyć ogryginalną rośliną w naszym klimacie.









Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cebulica
https://nl.wikipedia.org/wiki/Scilla_peruviana
https://en.wikipedia.org/wiki/Scilla_peruviana
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz