*
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty - Myrtle spurge.eng |
Wilczomlecz mirtowaty, naturalnie występuje w basenie Morza Śródziemnego.najczęściej na otwartych przestrzeniach. Gdy się mu przyjrzymy, nie dziś, że
zdobywa sympatie i uznanie ogrodników, i z powodzeniem jest sadzony w ogrodach, ogródeczkach, a także jako roślina doniczkowa.
Już na pierwsze spojrzenie, naszą uwagę przyciągają niebiesko-zielone lub szaro-zielone lekko mięsiste liście. Poza tym, że bardzo dekoracyjne, spełniają praktyczny warunek rozwoju rośliny - dostosowały się do jej płożącego trybu życia.
Sukulent ten, kwitnie od połowy kwietnia, czasami do połowy lipca ( w zależności od szerokości geograficznej, im chłodniejsza wiosna, tym późniejsze kwitnienie). Bogato wtedy zaprezentowane są drobne żółte kwiatuszki z efektownymi
żółto-zielonymi podsadkami. Ten wilczomlecz kocha słońce, więc jeśli wybieramy miejsce nasadzenia, miejmy to na uwadze. Może być także sadzony w półcieniu. Najlepsza jest przepuszczalna, średnio żyzna gleba wapienna, ale tolerancja jest także dla neutralnej lub lekko kwaśnej.
To bardzo wytrzymała roślina. Bez problemu może rozwijać się w skupiskach miejskich, jak i przy szosie ( nie jest wrażliwa na zanieczyszczenia powietrza). Podźwignie się po niejednej suszy, z tym , że szybciej będzie gubił liście. Nie przepada za zbyt wilgotną glebą, jednak w czasie upałów i jego podlejmy, oszczędzimy sobie później łysiejących pędów. Generalnie, nie imają się go szkodniki i choroby.
Wilczomlecz mirtowaty ma od 10 do 25 centymetrów wysokości. Posadzony w osłoniętym miejscu,przed mroźnymi wiatrami, ze wskazaniem na ogrody skalne, wystawy kamienne, przyciąga do siebie piękne motyle, pszczółki i inne owady ( co jest dla nas korzystne, ponieważ ci smakosze po drodze również skorzystają z dóbr pozostałych roślin w naszym ogrodzie).
Jeśli obawiamy się, że wilczomlecz nie przezimuje ( znosi temperaturę do - 22°C, czyli USDA 6,9), wtedy sadźmy go w donicy i na zimę przenośmy w oświetlone, zadaszone miejsce. Ustawmy na płytach styropianowych, lub taborecie, drewnianej skrzynce, zawsze to dodatkowe zabezpieczenie korzeni. Bezpośrednio sadzone w gruncie, możemy zabezpieczyć podsypując dodatkową warstwą ziemi, a pędy osłaniając specjalną włókniną.
Przycinanie nie jest konieczne, ale jeśli zdecydujemy się na taki zabieg pielęgnacyjny, dostrzeżemy w następnym sezonie, że podjęliśmy słuszną decyzję. Stosujemy je po przekwitnięciu kwiatów ( od połowy czerwca do połowy lipca ). Po pierwsze, pokrój rośliny zwiększy swoją objętość wyraźniej niż, gdy jest pozostawiona sama sobie, a po drugie ograniczymy samosiew i to my będziemy decydowali,czy chcemy rozmnożyć roślinę i w jaki sposób to zrobimy.
Jest kilka technik nabycia nowych egzemplarzy. Pobieramy sadzonki zielne i zanurzamy je na 48 godzin w wodzie ( oczyszczenie z naturalnego lateksu), następnie sadzimy bezpośrednio do gruntu lub do donicy. Wiosenny wysiew nasion. Wykorzystanie samosiewek. Ostatecznie, poprzez podział bryły korzeniowe dużej, rozrośniętej rośliny.
Jesienią, wiosną, starajmy się uprzątnąć liście, które są w pobliżu wilczomlecza mirtowatego. To, że jest rośliną bardzo wytrzymałą, nie znaczy, że przeciwstawi się każdej chorobie grzybicznej ( a każdy rodzaj liścia, który się rozkłada, to możliwość odmiennej sekcji atakujących grzybów). Zastosujmy wówczas także przycinanie sanitarne ( usuńmy przemarznięte, gnijące i uszkodzone pędy).
Prace pielęgnacyjne wykonujmy w rękawiczkach ochronnych, bądźmy także czujni, aby sok mleczny nie dostał się do ranek na skórze, naszych ust lub do oczu, ponieważ to bardzo bolesne, piekące, niechciane doświadczenie.
Sukulent ten ładnie prezentuje się w nasadzeniu pojedynczym, jak i w grupie (na m2 od 7 do 9 sadzonek). Wszystko zależy od tego, czy chcemy zwartą grupę efektywnie prezentujących się roślin, czy damy pole do popisu temu jednemu, który bez wątpienia, nasz ogrodowy skalniak bardzo ożywi swoim śródziemnomorskim charakterem.
zdobywa sympatie i uznanie ogrodników, i z powodzeniem jest sadzony w ogrodach, ogródeczkach, a także jako roślina doniczkowa.
Już na pierwsze spojrzenie, naszą uwagę przyciągają niebiesko-zielone lub szaro-zielone lekko mięsiste liście. Poza tym, że bardzo dekoracyjne, spełniają praktyczny warunek rozwoju rośliny - dostosowały się do jej płożącego trybu życia.
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
Sukulent ten, kwitnie od połowy kwietnia, czasami do połowy lipca ( w zależności od szerokości geograficznej, im chłodniejsza wiosna, tym późniejsze kwitnienie). Bogato wtedy zaprezentowane są drobne żółte kwiatuszki z efektownymi
żółto-zielonymi podsadkami. Ten wilczomlecz kocha słońce, więc jeśli wybieramy miejsce nasadzenia, miejmy to na uwadze. Może być także sadzony w półcieniu. Najlepsza jest przepuszczalna, średnio żyzna gleba wapienna, ale tolerancja jest także dla neutralnej lub lekko kwaśnej.
To bardzo wytrzymała roślina. Bez problemu może rozwijać się w skupiskach miejskich, jak i przy szosie ( nie jest wrażliwa na zanieczyszczenia powietrza). Podźwignie się po niejednej suszy, z tym , że szybciej będzie gubił liście. Nie przepada za zbyt wilgotną glebą, jednak w czasie upałów i jego podlejmy, oszczędzimy sobie później łysiejących pędów. Generalnie, nie imają się go szkodniki i choroby.
 |
Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty
|
Wilczomlecz mirtowaty ma od 10 do 25 centymetrów wysokości. Posadzony w osłoniętym miejscu,przed mroźnymi wiatrami, ze wskazaniem na ogrody skalne, wystawy kamienne, przyciąga do siebie piękne motyle, pszczółki i inne owady ( co jest dla nas korzystne, ponieważ ci smakosze po drodze również skorzystają z dóbr pozostałych roślin w naszym ogrodzie).
Jeśli obawiamy się, że wilczomlecz nie przezimuje ( znosi temperaturę do - 22°C, czyli USDA 6,9), wtedy sadźmy go w donicy i na zimę przenośmy w oświetlone, zadaszone miejsce. Ustawmy na płytach styropianowych, lub taborecie, drewnianej skrzynce, zawsze to dodatkowe zabezpieczenie korzeni. Bezpośrednio sadzone w gruncie, możemy zabezpieczyć podsypując dodatkową warstwą ziemi, a pędy osłaniając specjalną włókniną.
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
Przycinanie nie jest konieczne, ale jeśli zdecydujemy się na taki zabieg pielęgnacyjny, dostrzeżemy w następnym sezonie, że podjęliśmy słuszną decyzję. Stosujemy je po przekwitnięciu kwiatów ( od połowy czerwca do połowy lipca ). Po pierwsze, pokrój rośliny zwiększy swoją objętość wyraźniej niż, gdy jest pozostawiona sama sobie, a po drugie ograniczymy samosiew i to my będziemy decydowali,czy chcemy rozmnożyć roślinę i w jaki sposób to zrobimy.
Jest kilka technik nabycia nowych egzemplarzy. Pobieramy sadzonki zielne i zanurzamy je na 48 godzin w wodzie ( oczyszczenie z naturalnego lateksu), następnie sadzimy bezpośrednio do gruntu lub do donicy. Wiosenny wysiew nasion. Wykorzystanie samosiewek. Ostatecznie, poprzez podział bryły korzeniowe dużej, rozrośniętej rośliny.
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
Jesienią, wiosną, starajmy się uprzątnąć liście, które są w pobliżu wilczomlecza mirtowatego. To, że jest rośliną bardzo wytrzymałą, nie znaczy, że przeciwstawi się każdej chorobie grzybicznej ( a każdy rodzaj liścia, który się rozkłada, to możliwość odmiennej sekcji atakujących grzybów). Zastosujmy wówczas także przycinanie sanitarne ( usuńmy przemarznięte, gnijące i uszkodzone pędy).
Prace pielęgnacyjne wykonujmy w rękawiczkach ochronnych, bądźmy także czujni, aby sok mleczny nie dostał się do ranek na skórze, naszych ust lub do oczu, ponieważ to bardzo bolesne, piekące, niechciane doświadczenie.
Sukulent ten ładnie prezentuje się w nasadzeniu pojedynczym, jak i w grupie (na m2 od 7 do 9 sadzonek). Wszystko zależy od tego, czy chcemy zwartą grupę efektywnie prezentujących się roślin, czy damy pole do popisu temu jednemu, który bez wątpienia, nasz ogrodowy skalniak bardzo ożywi swoim śródziemnomorskim charakterem.
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
 |
| Euphorbia myrsinites - Wilczomlecz mirtowaty |
Euphorbia - Wilczomlecz (gatunki) - Wolfsmelk (soorten) ( foto )
Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomlecz
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
https://en.wikipedia.org/wiki/Euphorbia_myrsinites
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz