poniedziałek, 21 stycznia 2019

Actinidia arguta - Aktinidia ostrolistna - Mini-kiwi

                         Aktinidia ostrolistna, będzie odpowiedzią dla tych, którzy chcą mieć w swoim ogrodzie oryginalne pnącze, które poza funkcją dekoracyjną, będzie także obficie plonować smacznymi kwaskowymi owocami. Obecnie, poza gatunkiem, który jest na duża skalę uprawiany w Japonii, Chinach i na dalekim wschodzie Azji (na Syberii), do sprzedaży trafiły także odmiany, które charakteryzują się

                                                     Hardy kiwi.eng
Actinidia arguta - Aktinidia ostrolistna - Mini-kiwi

jeszcze większą odpornością na choroby grzybiczne, a co ważniejsze, owocami, które do bezpośredniego spożycia, można o kilka dni dłużej przechowywać.
                                Pnącze to, w naturalnych warunkach, może osiągnąć do 50 metrów długości. Nie ma jednego głównego 'przewodnika'. Na pewnej długości, dotąd główny pęd, 'przekazuje' tę role jednemu ze swoich odrostów, młodszemu, który ma więcej sił witalnych, aby dać początek swoim
następcom. Liście, jajowate, zakończone ostro, o piłkowanych brzegach. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie maja. Kwiat pojedynczy pięciokrotny, w kolorze brudnej bieli. Na miejsce przekwitniętych ozdób, zawiązują się i dojrzewają do połowy września, drobne, osiągające najwyżej masę 10 gramów owoce. W zależności od odmiany, mogą mieć wierzchnią cieniutką skórkę w kolorze brązowawym, jasno fioletowym, najczęściej zielonkawym. Miąższ soczysty, delikatnie kwaskowy, dlatego w niektórych krajach, te kuliste smakołyki nazywane są mini-kiwi.
                     Jeśli dotąd, trudno było Wam spotkać je w sprzedaży, jest dobra wiadomość -  można pokusić się o ich uprawę we własnej ogrodowej przestrzeni. Pnącze to, charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością (-30°C), oraz niewielkimi nakładami pracy przy sezonowej uprawie. Oczywiście, będzie tak, jeśli już od samego początku zajmiemy się nim jak należy. 
                      Nasiona, można zakupić przez internet (nie róbmy tego, gdy na dworze minusowe temperatury). Przed wysianiem, warto im zrobić kilkugodzinną 'kąpiel' w letniej wodzie. Wysiew do rozsadnika, w temperaturze powyżej 18°C. W miejsce docelowe, roślinę sadzimy, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków.
Inne sposoby rozmnażania, to poprzez ukorzenienie sadzonek pędowych (czerwiec-lipiec), bądź poprzez zrobienie odkładów.

Actinidia arguta - Aktinidia ostrolistna - Mini-kiwi

                        Ekspozycja słoneczna, jednak nie tam, gdzie latem w szczytowych godzinach operują palące promienie. Tak zwany, 'jasny cień', to najbardziej optymalne rozwiązanie. Miejsce osłonięte przed silnymi mroźnymi wiatrami. Sam mur, ściana, to za mało; nie obędzie się bez dodatkowych podpór, na których spocznie ciężar pnącza, (kratki, trejaże, liny, może być także pergola). W naszej strefie klimatycznej, w zależności od odmiany, plant może osiągnąć długość od 10 do 15 metrów. 
                        Uprawa w glebie średnio ciężkiej, to znaczy takiej, która posiada dobrą zdolność magazynowania wody, umiarkowaną przepuszczalność i dość szybko się nagrzewa. Stały średni stopień wilgotności. W czasie suszy zwiększamy częstotliwość podlewania. Latem, wodę dostarczamy rano, lub pod wieczór, nie lejemy nią po nadziemnych częściach plantu. Nowa dostawa, gdy wierzchnia warstwa ziemi sucha. Nie pozostawiamy życiodajnego płynu na podstawce, czy w osłonce (przy uprawie pojemnikowej, pozostawiana na zewnątrz w zimę donica, powinna być wyposażona w odpowiednio grubsze zabezpieczenie, chroniące bryłę korzeniową przed przemarznięciem. W innym wypadku, pojemnik musi zostać przeniesiony do jasnego, chłodnego pomieszczenia i nie należy zapominać o mniej obfitym, niż w sezonie, podlewaniu). 
                        Przy założeniu, że jesienią będziemy się rozkoszowali smakiem kwaskowych owocków, od kwietnia do połowy września, używamy wieloskładnikowego  nawozu z przeznaczeniem do roślin jadalnych (może być ten sam, który wykorzystujemy przy krzewach owocowych). Albo, wiosną, ziemię w pobliżu bryły korzeniowej pnącza, przekopmy na niewielką głębokość krowiakiem, (kompostem, humusem).

Actinidia arguta - Aktinidia ostrolistna - Mini-kiwi

                                     Choć wspomniane już było, że roślina charakteryzuje się stosunkowo wysoką mrozoodpornością, młode egzemplarze, warto przed zimą zabezpieczyć. Obsypujemy je około 25 centymetrowym kopczykiem ziemi, albo używamy drobnej kory bez żywicy, czy trocin. Na wiosnę, zalecane ściółkowanie (zmniejszy się wyparowywanie wody, ominie nas odchwaszczanie).
                                  Wraz ze startem nowego sezonu wegetacyjnego, połączmy cięcie sanitarne z pielęgnacyjnym. Usuwamy wówczas pędy zniszczone, przemarznięte, wrastające do środka, te, które ocierają inne. Delikatnie skróćmy o 10 centymetrów długość każdego pędu, co spowoduje zwiększenie pokroju. Warto też, po 4, 5 latach uprawy, zacząć każdej wiosny usuwać po 2 do 3 stare pędy - takie odmładzanie, dobrze przysłuży się roślinie, która zachowa swoją witalność, a jesienne owoce będą bogatsze w substancje odżywcze, a to równa się temu, że i smaczniejsze.
                                 Nie patrzmy na to, że aktualnie aktinidia ostrolistna, to bardzo modne pnącze. Moda przemija. A my decydując się zaprosić do swojej zielonej przestrzeni to pnącze, zapraszamy wieloletnią żywą ozdobę, która w wdzięczności za okazane serce i dbałość, obdaruje nas mini-kiwi.


Actinidia arguta - Aktinidia ostrolistna - Mini-kiwi






Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Actinidia_arguta
https://pl.wikipedia.org/wiki/Aktinidia_ostrolistna
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mini-kiwi

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz