Iksora szkarłatna, roślinna egzotyka pod dachem i na letnisku. Dlaczego nie? Jeśli już od samego początku, będziemy we właściwy sposób dbali o potrzeby plantu, może on stać się wieloletnią ozdobą naszej domowej i tarasowej (balkonowej) przestrzeni.
Jungle geranium.eng
Iksora, pochodzi z subtropikalnych stref kontynentu azjatyckiego, szczególnie często spotykana w Indiach i na Si Lance. Rośnie tam, jako niewielkie drzewko, nierzadko jest także krzewem o bogatym pokroju. Wysokość dorosłego egzemplarza może wynosić nawet 3 metry, w naszych europejskich
warunkach, mając wybór pośród wielu odmian (w tym karłowych), możemy się spodziewać docelowej wysokości pomiędzy 40, a 120 centymetrami. Cieszy fakt, że u krzewów, szerokość może być nawet o 1/3 większa, niż ich wysokość. Więcej pędów, więcej kwiatów, więcej koloru.
Roślina zimozielona, na swoich macierzystych terenach, kwitnie prawie przez cały rok (z różnym natężeniem). Powinniśmy uwzględnić tę informację przy uprawie pojemnikowej (na przykład, przez jesień i zimę, tylko nieznacznie zmniejszyć podlewanie; dopilnować, w tym czasie, temperatura w 'jasnym' pomieszczeniu powinna wynosić pomiędzy 12, a 18℃ ).
Tak więc, całoroczną ozdobę stanowią liście. Naprzeciwlegle, bezogonkowe, albo na krótkich ogonkach, w kolorze głębokiej zieleni, błyszczące, o owalnie lancetowatym kształcie, z zaostrzonymi szczytami.
Na szczytach odgałęzień, pojawiają się pełne koloru kwiatostany. Mogą mieć barwę: żółtą, pomarańczową, czerwoną, różową, czerwono-pomarańczową. Doliczmy, odcienie tych kolorów podstawowych i 'robi się' spory wachlarz wyborów.
Pojedynczy kwiat, rurkowany, z czterema płatkami korony. 20 do 50 pojedynczych, może tworzyć baldach. Pokrój rośliny jest zwarty, kulisty, więc prezentacja w czasie kwitnienia jest bardzo widowiskowa. Przy uprawie na zewnątrz, jest duża szansa, że kwiaty zapylą motyle i doczekamy
dekoracyjnie prezentujących się owoców. Niewielkie, wybarwiają się z zieleni, poprzez czerwień, burgund, niemal do czerni.
Na letnisko, donicę wynosimy, gdy temperatura na zewnątrz (także nocą) nie będzie niższa, niż tak, która panuje w domu; oczywiście, także wtedy, gdy minie nagrożenie powrotu wiosennych przymrozków.
Taras, balkon, stół ogrodowy, albo wkopujemy pojemnik bezpośrednio do gruntu (spód z odpowiedniej wielkości dziurą), tak, aby jesienią, gdy temperatury spadają do 16℃, móc bez większych przeszkód na powrót naszą żywą ozdobę przenieść do domu (szklarni, garażu, na klatkę schodową - wszędzie tam, gdzie dostanie spory 'zastrzyk' dziennego światła, wodę i temperaturę w otoczeniu nie spadającą poniżej 12℃). Wówczas także, podlewamy nieco mniej niż w przez lato, ale wciąż podstawową wytyczną jest sprawdzenie w donicy wierzchniej warstwy gleby, jeśli przesuszona, dostarczamy wodę. Najkorzystniej deszczówka, albo woda przegotowana, oczywiście także w temperaturze takiej, która panuje w otoczeniu rośliny.
Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, bądź próchniczne; bardzo istotne, aby było o pH zakwaszonym (stąd już wiadomo, dlaczego woda z kranu 'w ostateczności').
Pojemnik z odpływem, pierwsza warstwa drenaż (keramzyt, żwirek, kamyki), następnie mieszanka ziemi ogrodowej, torfu, (humusu) i garść tego, co stanowi drenaż. Przesadzamy co rok, co dwa, wiosną, do niewiele większego pojemnika (o numer, dwa). Może zdarzyć się tak, że roślina zacznie wypuszczać korzenie powietrzne, usunąć je możemy dopiero przy przesadzaniu.
Nowe egzemplarze, pozyskujemy właśnie z nich, jaki i poprzez wysiew nasion, poprzez robienie odkładów, czy na przełomie wiosenno- letnim z pobrania sadzonek z piętką.
Podlewamy, gdy wierzchnia warstwa gleby przesuszona (metoda 'na palca'). Nie lejemy po nadziemnych częściach; latem, dostarczamy płyn z rana, albo pod wieczór, tak, aby rośliny w godzinach południowych 'nie ugotować'.
Nawozimy od kwietnia do połowy sierpnia, nawozem wieloskładnikowym z przeznaczeniem dla krzewów kwitnących. Dostarczamy substancje odżywcze, według wskazówek na etykiecie.
Ekspozycja słoneczna, ale wystawa południowa odpada. Światło dzienne powinno być rozproszone. Popalone, nieestetycznie wyglądające liście i słabe kwitnienie, to nie to, czego od iskory oczekujemy.
W przeciągu całego roku, usuwamy zniszczone, zestarzałe, chore, połamane części. Na przełomie marca i kwietnia, możemy przeprowadzić delikatne cięcie formujące - tak, aby roślina nabrała bardziej symetrycznego kulistego pokroju. Oczywiście, zabieg ten, będzie również sprzyjał zagęszczeniu , a wynika z tego w niedalekiej przyszłości, bogatsze kwitnienie.
Mamy do czynienia z krzewem, stosunkowo rzadko spotykanym, a przecież jego pielęgnacja, nie odbiega od tej, jaką stosujemy wobec naszych egzotycznych roślinnych pięknotek, (które także na zimę musimy przenosić pod dach, doglądać, podlewać odpowiednią ilością wody).
Może więc, jest to najlepszy czas, aby i ją zaprosić do swojej kwietnej przestrzeni.
Na zdjęciach, iskora szkarłatna rosnąca bezpośrednio w gruncie, przełom września i października, Cypr.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ixora_coccinea
https://pl.wikipedia.org/wiki/Iksora_szkar%C5%82atna
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pauwenkers
http://www.vip-colors.com/2018/10/cyprus-cypr-republika-cypryjska.html
Jungle geranium.eng
 |
| Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers |
Iksora, pochodzi z subtropikalnych stref kontynentu azjatyckiego, szczególnie często spotykana w Indiach i na Si Lance. Rośnie tam, jako niewielkie drzewko, nierzadko jest także krzewem o bogatym pokroju. Wysokość dorosłego egzemplarza może wynosić nawet 3 metry, w naszych europejskich
warunkach, mając wybór pośród wielu odmian (w tym karłowych), możemy się spodziewać docelowej wysokości pomiędzy 40, a 120 centymetrami. Cieszy fakt, że u krzewów, szerokość może być nawet o 1/3 większa, niż ich wysokość. Więcej pędów, więcej kwiatów, więcej koloru.
Roślina zimozielona, na swoich macierzystych terenach, kwitnie prawie przez cały rok (z różnym natężeniem). Powinniśmy uwzględnić tę informację przy uprawie pojemnikowej (na przykład, przez jesień i zimę, tylko nieznacznie zmniejszyć podlewanie; dopilnować, w tym czasie, temperatura w 'jasnym' pomieszczeniu powinna wynosić pomiędzy 12, a 18℃ ).
Tak więc, całoroczną ozdobę stanowią liście. Naprzeciwlegle, bezogonkowe, albo na krótkich ogonkach, w kolorze głębokiej zieleni, błyszczące, o owalnie lancetowatym kształcie, z zaostrzonymi szczytami.
Na szczytach odgałęzień, pojawiają się pełne koloru kwiatostany. Mogą mieć barwę: żółtą, pomarańczową, czerwoną, różową, czerwono-pomarańczową. Doliczmy, odcienie tych kolorów podstawowych i 'robi się' spory wachlarz wyborów.
Pojedynczy kwiat, rurkowany, z czterema płatkami korony. 20 do 50 pojedynczych, może tworzyć baldach. Pokrój rośliny jest zwarty, kulisty, więc prezentacja w czasie kwitnienia jest bardzo widowiskowa. Przy uprawie na zewnątrz, jest duża szansa, że kwiaty zapylą motyle i doczekamy
 |
| Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers |
dekoracyjnie prezentujących się owoców. Niewielkie, wybarwiają się z zieleni, poprzez czerwień, burgund, niemal do czerni.
Na letnisko, donicę wynosimy, gdy temperatura na zewnątrz (także nocą) nie będzie niższa, niż tak, która panuje w domu; oczywiście, także wtedy, gdy minie nagrożenie powrotu wiosennych przymrozków.
Taras, balkon, stół ogrodowy, albo wkopujemy pojemnik bezpośrednio do gruntu (spód z odpowiedniej wielkości dziurą), tak, aby jesienią, gdy temperatury spadają do 16℃, móc bez większych przeszkód na powrót naszą żywą ozdobę przenieść do domu (szklarni, garażu, na klatkę schodową - wszędzie tam, gdzie dostanie spory 'zastrzyk' dziennego światła, wodę i temperaturę w otoczeniu nie spadającą poniżej 12℃). Wówczas także, podlewamy nieco mniej niż w przez lato, ale wciąż podstawową wytyczną jest sprawdzenie w donicy wierzchniej warstwy gleby, jeśli przesuszona, dostarczamy wodę. Najkorzystniej deszczówka, albo woda przegotowana, oczywiście także w temperaturze takiej, która panuje w otoczeniu rośliny.
Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, bądź próchniczne; bardzo istotne, aby było o pH zakwaszonym (stąd już wiadomo, dlaczego woda z kranu 'w ostateczności').
Pojemnik z odpływem, pierwsza warstwa drenaż (keramzyt, żwirek, kamyki), następnie mieszanka ziemi ogrodowej, torfu, (humusu) i garść tego, co stanowi drenaż. Przesadzamy co rok, co dwa, wiosną, do niewiele większego pojemnika (o numer, dwa). Może zdarzyć się tak, że roślina zacznie wypuszczać korzenie powietrzne, usunąć je możemy dopiero przy przesadzaniu.
 |
| Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers |
Nowe egzemplarze, pozyskujemy właśnie z nich, jaki i poprzez wysiew nasion, poprzez robienie odkładów, czy na przełomie wiosenno- letnim z pobrania sadzonek z piętką.
Podlewamy, gdy wierzchnia warstwa gleby przesuszona (metoda 'na palca'). Nie lejemy po nadziemnych częściach; latem, dostarczamy płyn z rana, albo pod wieczór, tak, aby rośliny w godzinach południowych 'nie ugotować'.
Nawozimy od kwietnia do połowy sierpnia, nawozem wieloskładnikowym z przeznaczeniem dla krzewów kwitnących. Dostarczamy substancje odżywcze, według wskazówek na etykiecie.
Ekspozycja słoneczna, ale wystawa południowa odpada. Światło dzienne powinno być rozproszone. Popalone, nieestetycznie wyglądające liście i słabe kwitnienie, to nie to, czego od iskory oczekujemy.
W przeciągu całego roku, usuwamy zniszczone, zestarzałe, chore, połamane części. Na przełomie marca i kwietnia, możemy przeprowadzić delikatne cięcie formujące - tak, aby roślina nabrała bardziej symetrycznego kulistego pokroju. Oczywiście, zabieg ten, będzie również sprzyjał zagęszczeniu , a wynika z tego w niedalekiej przyszłości, bogatsze kwitnienie.
Mamy do czynienia z krzewem, stosunkowo rzadko spotykanym, a przecież jego pielęgnacja, nie odbiega od tej, jaką stosujemy wobec naszych egzotycznych roślinnych pięknotek, (które także na zimę musimy przenosić pod dach, doglądać, podlewać odpowiednią ilością wody).
Może więc, jest to najlepszy czas, aby i ją zaprosić do swojej kwietnej przestrzeni.
Na zdjęciach, iskora szkarłatna rosnąca bezpośrednio w gruncie, przełom września i października, Cypr.
 |
| Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers |
 |
| Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers |
 |
Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers
Sri Lanka |
 |
Ixora coccinea - Iksora szkarłatna - Pauwenkers
Sri Lanka |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ixora_coccinea
https://pl.wikipedia.org/wiki/Iksora_szkar%C5%82atna
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pauwenkers
http://www.vip-colors.com/2018/10/cyprus-cypr-republika-cypryjska.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz