piątek, 14 września 2018

Ostrya carpinifolia - Chmielograb europejski, ostria grabolistna - Europese hopbeuk

                           Chmielograb europejski, spotkany w sierpniowym słońcu, na pewno na większości z sympatyków przyrody, zrobi bardzo dobre wrażenie. Wysoka dekoracyjność, przebarwiających się z żółtego na kolor pomarańczowy owoców, jest zachwycająca. Te części rośliny, przypominają charakterystyczne wiechowate kwiatostany chmielu - stąd też nie dziwi, że roślina posiada właśnie taką nazwę. Pochodzi z tej samej rodziny, co brzozy, a także jak i one, jest drzewem zaliczanym do pionierskich.


                                              European hop-hornbeam.eng
Ostrya carpinifolia - Chmielograb europejski, ostria grabolistna - Europese hopbeuk


Bez trudu rozgości się na terenach, które dla innych drzew mogłyby się niesprzyjającymi (częściowo skaliste podłoże, gleby zbite, ubogie). Chmielograb europejski, naturalnie rośnie w we wschodniej części Turcji, na Kaukazie, a także w południowo zachodniej części Europy. Być może to tylko kwestia kilku tysięcy lat, jak ostria grabolistna, znajdzie sposób i 'przejdzie' Alpy, aby zawojować
dalszą południową część kontynentu. Na pewno, bardzo pomocny i sprzyjający w działaniach poszerzania terytorium przez to drzewo, jest człowiek. Czar pomarańczowych owoców, podświetlanych zachodzącym słońcem, zapewne zadziałał nie tylko na wyobraźnię kolekcjonerów, ale i na tych, którzy zapragnęli, zapragną mieć tę żywą ozdobę w swojej ogrodowej przestrzeni. Drugim istotnym powodem nasadzeń, jest możliwość zalesiania tym gatunkiem chmielograbu, miejsc zdegradowanych i suchych.

                           Drzewo rośnie powoli, wbrew informacjom z niektórych źródeł, rzadko kiedy osiąga 20 metrów wysokości, częściej dorasta do 16. W pierwszej fazie wzrostu, ma stożkowaty pokrój, gdy egzemplarz jest już dojrzały, wówczas jego korona staje się kulista (i w miarę symetryczna).
                            Pierwsze wiosną rozwijają się z pąków soczyście zielone liście; są podobne do tych jakie posiada grab, z tym, że bardziej zaostrzone na końcach. I one, przyczyniają się do efektownego prezentowania drzewa, szczególnie jesienią, przebarwiając na złote, żółte i pomarańczowe kolory.
                       Kwitnienia trwa pomiędzy marcem, a kwietniem. Kwiaty żeńskie, niepozorne, męskie bardzo przypominają wyglądem brzozowe kotki. I to właśnie na tych przekwitających 'wisiorkach', zaczynają zawiązywać się oryginalne w wyglądzie owoce. Niewielkie orzeszki, osłonięte charakterystyczną okrywą, zdobią drzewo od lipca do późnej jesieni (zasychając przechodzą z jasno słonecznego koloru, przez głęboką żółć, pomarańcz, do jasnego brązu). Opadają liście, drzewo wchodzi w stan spoczynku.



Ostrya carpinifolia - Chmielograb europejski, ostria grabolistna - Europese hopbeuk


                                 Ostria grabolistna, nie jest zbyt popularna w przemyśle meblarskim, wykorzystuje się jej drewno do wykonywania niektórych instrumentów muzycznych,czy po prostu na opał. Ze względu na to, że w sezonie zwraca uwagę swoją urodą, jest w południowej części Europy, bardzo chętnie sadzona jako soliter w parkach i w kompleksach zieleni miejskiej. Nadaje się także do średnich i dużych ogrodów prywatnych.
                                Gdy klimat zbliżony do tego jaki panuje w Hiszpanii, we Włoszech, we Francji, wówczas młode drzewko należy posadzić w, tak zwanym, 'jasnym cieniu', gdzie stała wilgotność podłoża. W Polsce, możemy pozwolić sobie na sadzenie w miejscu bardzo słonecznym. Natura chmielograbu europejskiego, to siła i umiejętność przetrwania w mało sprzyjających warunkach, jednak my chcąc mieć bogate kwitnienie, a co za tym idzie piękne pomarańczowe owocowanie, zastosujmy na początku uprawy godniejsze warunki - a roślina się nam z latami odwdzięczy, upiększając naszą zieloną przestrzeń.
                               Ekspozycja jasna, wystawa jak najbardziej południowa. Gleba średnio żyzna, o odczynie pH neutralnym, z ukierunkowaniem na bardziej zasadowe (gdy w naszym ogrodzie jest kwaśna, należy w dołek zetrzeć kawałki kredy i przemieszać ziemię; potem co wiosnę tak startą kredę, dostarczać z kompostem, wkopując w dołki utworzone w okręgu równo z koroną drzewa).
                             Stała średnia wilgotność podłoża. Ostria poradzi sobie z suszą, niebezpieczne dla niej mogą być gleby zalewowe i te, w których stopień wilgotności jest zbyt wysoki.
Młode sadzonki, jedno, dwuletnie, warto przed zimą zabezpieczyć. Starsze egzemplarze, zahartowane, poradzą sobie. Dla młodzików, późną jesienią, przed przymrozkami pod pień wyższy, około 20 centymetrowy kopczyk ziemi, plus owinięcie pnia słomianą matą, czy drobno oczkowaną siatką.
Na wiosnę zaleca się ściółkować (odpada zachwaszczanie, bardziej równomierna transpiracja szparkowa). Jeśli jednak chcemy wykorzystać miejsce pod koroną do obsadzenia innymi roślinami, nic nie stoi na przeszkodzie. Tylko wybierzmy takie planty, którym odpowiadają warunki uprawy naszego oryginalnego gatunku chmielograbu.



Ostrya carpinifolia - Chmielograb europejski, ostria grabolistna - Europese hopbeuk







Ostrya carpinifolia - Chmielograb europejski, ostria grabolistna - Europese hopbeuk







Ostrya carpinifolia - Chmielograb europejski, ostria grabolistna - Europese hopbeuk






Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ostrya_carpinifolia
https://pl.wikipedia.org/wiki/Chmielograb_europejski
https://nl.wikipedia.org/wiki/Europese_hopbeuk

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz