Vademecum Interesting Plants: Berberis thunbergii - Berberys Thunberga

Berberys Thunberga, to roślina charakteryzująca się wieloma zaletami. Przy odpowiednich warunkach uprawy, w pełni mrozoodporna, również całkiem dobrze znosi czasowe przesuszenia podłoża. Miododajna, nadaje się do formowania, z dużym wachlarzem wyborów spośród odmian różniących się pomiędzy sobą pokrojem, docelową wysokością i (oczywiście) kolorytem listnej szaty. Liście sezonowe, zależnie od odmiany mogą mieć kolor zielony, żółty, czerwony (istnieje wiele

Japanese barberry.eng

Berberis thunbergii - Berberys Thunberga - Zuurbes

odmian o całej gamie pośrednich kolorów). Jesienią przed opadnięciem, przebarwiają się, (kolejny atut). Po wygrabieniu, nadają się do kompostownika. To grupa krzewów do zagospodarowania w przydomowych ogrodach, na obwódki, nieformalny żywopłot, do kompozycji z innymi roślinami, (którym sprzyjają podobne uwarunkowania uprawy), do przestrzeni naturalistycznych, parków, kompleksów zieleni miejskiej.

Pokrój zróżnicowany od lekko przewieszających się pędów do form ze sztywniejszymi, wyprostowanymi. Każda z odmian nadaje się do formowania; te 'słusznego wzrostu' oraz karłowe możemy przycinać do kształtu podług własnych upodobań. Najlepiej przycinać je w połowie października, albo w pierwszej połowie wiosny. Trzeba wcześniej zdecydować, czy będzie formowanie, czy kwitnienie. Cięcie po zakończeniu kwitnienia w upalne czerwcowe/lipcowe dni, niekorzystnie wpłynęłoby na kondycję rośliny.

Kwitnienie ma miejsce na przełomie maja i czerwca; trwa około dwa tygodnie. Kwiaty nie mają wielkiej wartości zdobniczej są drobne, w słonecznej palecie kolorów. Jednak wiedząc, że mamy do czynienia z rośliną miododajną, kwitnienie kwiatków ważna sprawa. Na egzemplarzach nieformowanych, po zakończeniu kwitnienia zaczną się zawiązywać niewielkie owoce. Będą to podłużne jagody, w zależności od odmiany w różnych odcieniach czerwieni. Uwaga, jagody nie nadają się spożywania przez ludzi. To jest zupełnie inny gatunek niż berberys pospolity. Pozostawmy te smakowitości dla skrzydlatych ogrodowych przyjaciół, skorzystają z nich na przełomie jesieni i zimy.

Berberis thunbergii - Berberys Thunberga - Zuurbes

'Admiration'

Odmiana formowana w kompozycji z innymi roślinami

Sadzonki berberysu Thunberga, można pobierać latem. Najlepiej ukorzeniać je w doniczce z ziemią lub piaskiem, którą należy ustawić w półcieniu i regularnie podlewać (nie przelewamy/nie przesuszamy). Lokowanie zakupionych sadzonek do podłoża na przełomie kwietnia i maja, albo we wrześniu (w tym tych własnoręcznie 'wykonanych'); wiosenne uziemienie to więcej czasu, aby roślina dobrze ukorzeniła się i przygotowała do nadchodzących trudnych zimowych uwarunkowań. Młodziki w listopadzie obsypujemy dodatkowym kilkucentymetrowym kopczykiem ziemi, który wiosną bez trudu będzie można rozgarnąć. Starszym egzemplarzom wystarczy ściółka. Gatunek toleruje podłoże o pH neutralnym w kierunku delikatnie zakwaszonego, więc na ściółkę zdaje egzamin przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa). Szyszki, tak jak inne części drzew iglastych zakwaszają glebę, a wiec doskonale nadają się do tworzenia ochronnej warstwy; (rozkładają się dłużej niż kora, czyli mniejszy nakład pracy). Od wiosny do początku listopada usuwamy części postarzałe, przemarznięte, przesuszone; wygrabiamy spod krzewu nadgniwające liście. Rośliny te najbardziej widowiskowo zaprezentują się na glebach drożnych, gdzie duża zasobność substancji odżywczych. Gleby uboższe w substancje odżywcze, 'dokarmiamy'. Korzystajmy z nawozów wieloskładnikowych przeznaczonych dla kwitnących krzewów liściastych, (dawkowanie, ilość według wskazówek na etykiecie). Jeśli prowadzimy ekologiczną zieloną przestrzeń, wtedy warto wykorzystać którąś z naturalnych metod nawożenia. Kompostem, rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, czosnek, pokrzywy), zasilamy do końca września.

Berberis thunbergii - Berberys Thunberga - Zuurbes

oraz Physocarpus opulifolius - Pęcherznica kalinolistna - Sneeuwbalspirea ( foto )

Kluczem w uprawie tego gatunku berberysu jest słowo DRENAŻ. Brak zastającej wody, brak przemarznięć brył korzeniowych późną jesienią i zimą, Roślinom tym również sprzyja wyższa wilgotność powietrza, także jeśli w pobliżu jakiś zbiornik wodny, przełoży się to na ich dłuższe i obfitsze kwitnienie. Panuje brak równowagi hydrologicznej w glebie, dlatego latem w czasie upałów i w bezśnieżne zimy, nie obędzie się bez dodatkowych wędrówek z konewką. Zimą, wodę w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin dostarczamy w bezmroźny dzień w południe; latem rano, albo pod wieczór.

Ekspozycja jasna, sprzyjająca zdrowemu kolorytowi liści, (odpada wystawa południowa i ciemne ogrodowe kąty). Karłowe odmiany idealnie sprawdzą się na obwódki nieogrodzonych przestrzeni. Cierniste rośliny spowodują, że okoliczne zwierzaki przestaną tam 'zaznaczać terytorium'.

Przykłady atrakcyjnych odmian:

* Berberys Thunberga 'Atropurpurea' - pokrój krzczasty, docelowe wysokości 1.5 do 2 metrów przy rocznych przyrostach do 0.2 metra. Kolor liści w sezonie purpurowe, jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na czerwony.

* Berberys Thunberga 'Aurea' - pokrój kulisty, docelowa wysokość 1 do 1.2 metra. Pędy są łukowato wygięte. Kolor liści w sezonie cytrynowożółte, jesienią przed opadnięcie przebarwiają się w soczyste czerwienie ze słonecznymi refleksami.

* Berberys Thunberga 'Bagatelle' - odmiana karłowa, docelowa wysokość pomiędzy 0.4, a 0.6 metra. Brązowo czerwone liście, które jesienią skrzą się szkarłatnym, bądź pomarańczowoczerwonym kolorytem.

* Berberys Thunberga 'Harlequin' - docelowa wysokość pomiędzy 1.5, a 2 metry. Rozłożysty pokrój, gdzie w większości wyprostowane pędy. Atrakcyjne upstrzenie liści. Czerwone blaszki nakrapiane są białymi, różowymi i szarymi plamkami. Jesienią przechodzą w kolor czerwonopomarańczowy.