wtorek, 6 września 2022

Persicaria virginiana - Persicaria wirginijska, Rdest wirginijski

                                           Persicaria wirginijska, Persikaria w., Rdest wirginijski - ogrody przydomowe, naturalistyczne, angielskie, rustykalne, bylinowe rabaty kompleksów zieleni miejskiej - wszędzie tam, gdzie dociera przefiltrowane światło dzienne. Lokowanie sadzonek zakupionych, bądź pozyskanych z podziału, wiosną, albo od początku września do połowy października. Rośliny posadzone w kwietniu mają więcej

                                                            Jumpseed.eng

Persicaria virginiana - Persicaria wirginijska, Rdest wirginijski
'Lance Corporal'

czasu, niż te uziemione jesienią, aby ugruntować swoją pozycje przed nadejściem wymagających zimowych uwarunkowań. Dobrze ukorzenione egzemplarze, całkiem nieźle poradzą sobie z zimowymi spadkami temperatury. W zależności od tego, jaka docelowa wysokość odmian, młodziki sadźmy w odległościach  od 0.3 do 0.5 metra od siebie. Każdy z nich powinien przecież mieć zapewnioną przestrzeń na zdrowy rozwój i wytworzenie zwartego obfitego pokroju. Ten, w zależności od kultywaru i warunków uprawy, to wysokości/szerokości pomiędzy 0.8, a 1.6 metra. Można więc tę bylinę zagospodarować na środkowe, albo wyższe piętra kompozycji z innymi wieloletnimi, które charakteryzują się podobnymi predyspozycjami i nie będą zbyt ekspansywne. 

Pędy są sztywne wzniesione i niezbyt aktywnie, ale rozgałęziają si. Główna ozdobę stanowią charakterystyczne zaokrąglone liście, u gatunku zielone z charakterystycznym brązowawym wzorem podobnym do litery 'V', u odmian nakrapiane, bądź wielobarwne. Przykłady atrakcyjnych odmian'Lance Corporal' (jasnozielone z charakterystycznym 'nadrukiem' V);  'Painter's Palette' (odmiana trójbarwna, gdzie biało zielone blaszki z owym brązowawym symbolem);  'Compton's form' (ta z szerokim 'V' po środku zielonej lancetowatej blaszki). Atrakcyjne odmiany tych odmian podbija wartość wiechowatych cienkich kwiatostanów w kolorze bieli, różu, albo intensywnej czerwieni, czy bordo. Kwitnienie zaczyna się pod koniec lata i z pojedynczymi akcentami trwa do pierwszych przymrozków.  

Najprościej pozyskać młodziki z wiosennego podziału. Inne techniki rozmnażanie, to przez jesienny wysiew nasion (niezbędny proces stratyfikacji), albo sadzonkowanie pędów wczesnym latem. Tak więc, jesienią części górne wyłysiałych pędów z przekwitniętymi

Persicaria virginiana - Persicaria wirginijska, Rdest wirginijski
'Lance Corporal'
oraz Hydrangea arborescens  - Hortensja krzewiasta  - Sneeuwbal ( foto )

kwiatostanami, warto przyciąć (całość skracamy o około 1/3 wysokości). Roślina dzięki temu zachowa substancje odżywcze na wymagające zimowanie i na kolejny sezon. Wiosenny termin cięcia rdestu jest tym,  który przełoży się na stworzenie zwartego bogatego pokroju. Pędy skracamy o połowę, skracanie 'fryzurki' na początku kwietnia. 

                                          Persicaria wirginijska dobrze rośnie na każdym rodzaju gleby, jeżeli tylko jest ona umiarkowanie wilgotna, nie będzie grymasił, gdy nieco wyższy stopień wilgotności podłoża. Na swoich naturalnych siedliskach, to jest na kontynencie Ameryki Północnej i w Japonii, bylinę tę można spotkać przy brzegach strumieni i stawów, na łąkach. Jej rozwojowi sprzyja wyższy stopień wilgotności powietrza. Gdy rdest wirginijski już dobrze się zakorzeni, znosi krótkotrwałą suszę, jednak wówczas roślina zrzuca część liści, które wcześniej żółkną i pędy są wyłysiałe. Dlatego podczas suchych i upalnych lat zaleca się jego regularne podlewanie. Zimą, wodę w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin dostarczamy w bezmroźny dzień w południe; latem rano, albo pod wieczór. Bylina ta nie lubi zbyt słonecznej ekspozycji, gleb o zbyt wysokim stopniu wilgotności, ani zbrylonych przesuszonych.  

                                       Gleby uboższe w substancje odżywcze, 'dokarmiamy'. Korzystajmy z nawozów wieloskładnikowych przeznaczonych dla bylin kwitnących, (dawkowanie, ilość według wskazówek na etykiecie). Jeśli prowadzimy ekologiczną zieloną przestrzeń, wtedy warto wykorzystać którąś z naturalnych metod nawożenia. Kompostem, rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, czosnek, pokrzywy), zasilamy od połowy kwietnia do końca września. Zalecane ściółkowanie korowiną - ta warstwa zimą to kołderka chroniąca części podziemne przed przemarzaniem,  natomiast latem zmniejszy się dzięki niej  wyparowywanie wody, no i odpada nam odchwaszczanie.

Persicaria virginiana - Persicaria wirginijska, Rdest wirginijski
'Lance Corporal'



 
 
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Persicaria_virginiana
https://www.vip-colors.com/2016/07/hydrangea-arborescens-hortensja.html
https://www.vip-colors.com/2022/04/ogrod-naturalne-metody-nawozenia.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz