środa, 16 grudnia 2020

Yucca filamentosa - Jukka karolińska - Palmlelie

                                Jukka karolińska, na początku uprawy, przy optymalnych warunkach, może wystawić naszą cierpliwość na próbę - długo długo nic, a potem ... piękne kwiatostany. A gdy już się rozgości, to na dobre. Nie jest rośliną inwazyjną, ale po prostu trudno jest się jej 'pozbyć', gdy zdecydujemy, że będzie dla niej bardziej odpowiednią inna miejscówka.

                                                                  Adam’s needle and thread.eng

Yucca filamentosa - Jukka karolińska - Palmlelie

W pełni sezonu zachwycające kwiatostany, zimozielone liściaste rozety - to dlatego podbija serca co raz większej ilości ogrodowych miłośników/miłośniczek pięknych roślin. Młode rośliny przed trudami zimowych warunków wymagają dodatkowego zabezpieczenia, starszych też nie ma co pozostawiać samym sobie. Jeśli liczymy na widowiskowe kwitnienie z bogatym pokrojem licznych pędów, trzeba troszkę bardziej się postarać. Bylina/krzew (kwestia sporna wśród botaników), tworzy na

wierzchołku korzeni bardzo silnie zredukowany pień z którego wyrasta rozeta liściowa. Po zakończeniu kwitnienia, usuwamy dość nisko pęd, ale nie ruszamy rozety, po przezimowaniu to właśnie z niej wyrosną młode rozetki, które z tygodnia na tydzień będą 'szły w masę'. Jeśli stare części będą 'straszyły' swoim wyglądem, wtedy je usuwamy. Regularnie również oczyszczamy roślinę z części przeschniętych, przemarzniętych, połamanych. 

                                Jukka karolińska, jest jednym z najbardziej mrozoodpornych i najmniej wymagających gatunków rodzaju, dlatego nadaje się do uprawy na naszej szerokości geograficznej. W zależności od odmiany oraz warunków uprawy,  pojedyncza rozeta osiąga wysokość/szerokość od 0.3 do 0.8 metra, przy kilku rozetach rozmiary zaczynają wyraźnie odznaczać obecność rośliny w ogrodowej przestrzeni. Pędy 'oblepione' dzwonkowatymi kremowymi kwiatami, mogą osiągać wysokość od 1 do 2.5 metra. Jest więc czym cieszyć oczy. Kwietny spektakl może rozpocząć się

Yucca filamentosa - Jukka karolińska - Palmlelie

już w połowie czerwca i trwać nieprzerwanie do końca lipca. Jeśli roślina zakwitnie później, okres kwitnienia 'zahacza' o sierpniowe dni. Aby ukazała w pełni swoje zdobnicze walory wymaga okresu przygotowawczego. To znaczy, że warto ją posadzić w maju, aby jej kwiatostany podziwiać dopiero w następnym roku w czerwcu. Macierzyste tereny, (południowa część Ameryki Północnej), to ciepło i wiele słońca. Dlatego nasadzenia jesienne tej rośliny są mniej praktykowane, niż wiosenne, gdzie plant przy 'zadamawianiu' ma szanse na bogatsze 'dostawy' energii słonecznej.  Podłoże przepuszczalne,gdzie pH w kierunku zasadowego. Przy glebie zakwaszonej, w dołek, a potem rok rocznie wiosną obkopując roślinę kilkunastoma niezbyt głębokimi dołkami , poza mieszanką świeżej ziemi zmieszanej z kompostem, wcieramy kilka kawałków kredy. Odpowiedni drenaż, to gwarancja w sukcesie uprawy tego gatunku. Miejsca zalewowe, te ze zbyt zbitą ziemią, odpadają. Przed posadzeniem, warto w dołek wsypać 10 do 15 centymetrów kamyków, zasłonić drobno oczkowaną siatką, będzie to przestrzeń zabezpieczająca bryłę korzeniową przed zgnilizną. Wiosną wskazane ściółkowanie kawałkami kory, (odpada odchwaszczanie, zmniejszenie wyparowywania wody). Przed nastaniem ziemi, należy zgarnąć ściółkę i obsypać rośliny kilkunastocentymetrową kołderką świeżej ziemi, którą na wiosnę nie trudno będzie rozsunąć. Potem kilka' dołków' z kompostem, nowa ściółka. Zasilamy od końca marca do momentu rozkwitu ostatnich kwiatostanów nawozem

Yucca filamentosa - Jukka karolińska - Palmlelie

wieloskładnikowym przeznaczonym dla roślin wieloletnich kwitnących, (ilość i częstotliwość, według zaleceń na etykiecie). W sezonie, możemy również posiłkować się dostawami rozcieńczonymi z wodą gnojówek, (żywokost, pokrzywy, czosnek).   Dla jukki karolińskiej, stały średni stopień wilgotności podłoża. Przy panującym braku równowagi hydrologicznej, latem i przy bezśnieżnych zimach, nie obejdzie się bez spacerów z konewką. Latem podlewamy rano, albo pod wieczór, gdy słońce już 'nie daje popalić', zaś zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin. 

                                        Rozmnażanie jukki karolińskiej z nasion, jest długotrwałe, roślinom trzeba zapewnić przez większość czasu wysokie temperatury. O wiele łatwiejszy sposób na pozyskanie młodych egzemplarzy, to oddzielenie od rośliny macierzystej niewielkich rozetek, (jak wcześniej w opisie, tym razem również usamodzielnienie maj - lipiec). 

                                      Bez wątpienia, mamy tutaj do czynienia z rośliną, która przy odpowiednich uwarunkowaniach 'potrafi się pokazać'. Umiejętnie wyeksponowana, latem pięknymi kwiatostanami przyozdobi zieloną przestrzeń, albo tę tarasową - tak właśnie, nadaje się do prowadzenia w uprawie pojemnikowej. Donica powinna być odpowiednich rozmiarów, z odpływem, z materiału dostosowanego do pozostania na zewnątrz w czasie trudnych zimowych warunków. Wtedy też mamy 'kontrolę' nad tym, że gatunek ten nie ma możliwości 'zadomowić się na stałe' w ogrodzie. 

Yucca filamentosa - Jukka karolińska - Palmlelie
'Golden Sword'


Yucca rostrata - Jukka rostrata - (Palmlelie soort) ( foto )

 

Przypisy:

Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]

https://en.wikipedia.org/wiki/Yucca_filamentosa

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jukka_karoli%C5%84ska

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz