Grab pospolity, to gatunek średniej wielkości drzewa liściastego z rodziny brzozowatych. Dorosły egzemplarz osiąga pomiędzy 20, a 25 metrów wysokości, gdzie silnie zagęszczona pędami korona osiąga podobne rozmiary jeśli chodzi o szerokość. Roślina bardzo trwała i wytrwała, choć oczywiście witalniej i piękniej ozdobi zielone otoczeni, gdy od samego początku uprawy zostanie 'uziemiona' we właściwej, optymalnej miejscówce.
Helzenteer.eng
Liście zielone, pojedyncze, podwójnie piłkowane, nerwy spodem omszone. Blaszki na krótkich ogonkach, eliptyczne lub jajowate, charakterystycznie wachlarzowato pofałdowane. Jesienią listki przebarwiają się na słoneczne kolory i przed nadejściem zimy opadają.Wiosną, kwiaty żeńskie są
niepozorne i tworzą luźne, wzniesione kłosy, kwiaty męskie wyrastają na szczycie gałązek i tworzą kotki o długości.
Ze względu na swoje walory zdobnicze, długowieczność oraz wytrzymałość na trudne warunki atmosferyczne, (czasowe susze, niskie temperatury zimą), popularne jest z sadzonek grabu formowanie żywopłotów. W zależności od potrzeb, rośliny można prowadzić od 'malucha' nawet do 3.5 metra. Warto w sadzonki zaopatrzyć się w szkółce leśnej, (wówczas po bardzo satysfakcjonującej cenie za sztukę), albo gdy się jest posiadaczem leśnego zakątka, z tego naturalnego środowiska pozyskać młodziki. Gdy zakup roślin z nagim korzeniem, szczególnie ważne jest to, że w tym momencie należy zadbać, aby nie rzucić ich na wiele godzin byle gdzie, aby zasychały. Skoro sadzenie po południu, albo na drugi dzień, rzućmy na ziemię, obsypmy kilkoma łopatami ziemi i zakryjmy część korzeniową workiem jutowym, (siatką drobno oczkowaną,kawałkiem plandeki).
Dla zwartego pokroju, sadzimy sztuka od sztuki co 20 do 30 centymetrów. O ile pierwsze cztery lata, nie będziemy widzieli spektakularnych przyrostów, później obyte z uwarunkowaniami glebowymi i atmosferycznymi graby 'ruszą' widocznie.
Te malutkie także należy przycinać, przynajmniej raz w roku. Wpłynie to na bogatsze krzewienie się i nieco przyspieszy wzrost. Cięcie takich żywopłotów wykonujemy w połowie czerwca i pod koniec sierpnia. Zbyt wczesne wiosenne, czy zbyt późne jesienne cięcia, mogłyby się źle odbić nie tylko na formie, ale i na zdrowiu roślin. U małych sadzonek tniemy nie więcej niż 1/4 długości pędów. Zaś u 'wyrośniętego' żywopłotu, może to być nawet 1/3, grunt, aby nie przesadzać. Właśnie, co do przesadzania, siewki pod lasem można znaleźć 'na bogato', ale przesadzenie kilkuletnich drzew, może
(choć nie musi) odbić się na ich dalszym funkcjonowaniu.
Przed sadzeniem, warto spulchnić ziemię - przepuszczalność podłoża, to gwarancja, że podziemne części młodych sadzonek pierwsze zimy nie przemarzną, a jesienią nie będzie tam zastawać woda (co może wywołać choroby grzybiczne).. Idąc w lata, graby będą bardziej odporne na niesprzyjające warunki pogodowe.
Gleba średnio żyzna, o pH neutralnym w kierunku zasadowego. Jeśli w naszym ogrodzie nie mamy takiej, zetrzyjmy w dołek kilka kawałków kredy. Każdej wiosny można obkopać żywopłot kilkunastoma, kilkudziesięcioma niezbyt głębokimi dołkami, które wypełniamy ziemią przemieszaną z kompostem i ze startymi kawałkami kredy. Również dokarmianie 'przy okazji' letnich spacerów z konewką przy innych ogrodowych roślinach; gdzie rozcieńczona gnojówka z wodą (z pokrzyw, ze skrzypu, czy z żywokostu).
Stały umiarkowany stopień wilgotności podłoża. O ile czasowe susze nie będą groźne, to miejsca 'zbite', zalewowe całkowicie nie wchodzą w grę. Młodziki w czasie suszy podlewamy, (rano, albo pod wieczór).
Ekspozycja w tak zwanym 'jasnym cieniu', albo otwarta na słoneczne kąpiele, ale nie tak, gdzie są one w godzinach południowych.
Późną jesienią, wczesną wiosną szczotką 'wyczesujemy' część suchych liści z żywopłotu, większość opadnie, więc nie będzie problemu z ich wygrabieniem i uprzątnięciem.
Grab zwyczajny, jako drzewo liściaste, to dla człowieka również źródło pozyskiwania drewna twardzielowego. Jest ono bardzo twarde, ciężkie, sprężyste i trudne w obróbce; również wykorzystywane na opał. Ma dużą wartość opałową – jedną z największych wśród naszych rodzimych drzew. Dawniej ze względu na twardość robiono z niego m.in. koła młyńskie, a z gałęzi – klatki dla ptaków. Także ma zastosowanie do wyrobu niektórych instrumentów muzycznych, np. trzonków młoteczków fortepianowych, pałeczek perkusyjnych, a także do produkcji korpusów strugów stolarskich, pobijaków.
Helzenteer.eng
 |
| Carpinus betulus - Grab pospolity - Haagbeuk |
Liście zielone, pojedyncze, podwójnie piłkowane, nerwy spodem omszone. Blaszki na krótkich ogonkach, eliptyczne lub jajowate, charakterystycznie wachlarzowato pofałdowane. Jesienią listki przebarwiają się na słoneczne kolory i przed nadejściem zimy opadają.Wiosną, kwiaty żeńskie są
niepozorne i tworzą luźne, wzniesione kłosy, kwiaty męskie wyrastają na szczycie gałązek i tworzą kotki o długości.
Ze względu na swoje walory zdobnicze, długowieczność oraz wytrzymałość na trudne warunki atmosferyczne, (czasowe susze, niskie temperatury zimą), popularne jest z sadzonek grabu formowanie żywopłotów. W zależności od potrzeb, rośliny można prowadzić od 'malucha' nawet do 3.5 metra. Warto w sadzonki zaopatrzyć się w szkółce leśnej, (wówczas po bardzo satysfakcjonującej cenie za sztukę), albo gdy się jest posiadaczem leśnego zakątka, z tego naturalnego środowiska pozyskać młodziki. Gdy zakup roślin z nagim korzeniem, szczególnie ważne jest to, że w tym momencie należy zadbać, aby nie rzucić ich na wiele godzin byle gdzie, aby zasychały. Skoro sadzenie po południu, albo na drugi dzień, rzućmy na ziemię, obsypmy kilkoma łopatami ziemi i zakryjmy część korzeniową workiem jutowym, (siatką drobno oczkowaną,kawałkiem plandeki).
Dla zwartego pokroju, sadzimy sztuka od sztuki co 20 do 30 centymetrów. O ile pierwsze cztery lata, nie będziemy widzieli spektakularnych przyrostów, później obyte z uwarunkowaniami glebowymi i atmosferycznymi graby 'ruszą' widocznie.
Te malutkie także należy przycinać, przynajmniej raz w roku. Wpłynie to na bogatsze krzewienie się i nieco przyspieszy wzrost. Cięcie takich żywopłotów wykonujemy w połowie czerwca i pod koniec sierpnia. Zbyt wczesne wiosenne, czy zbyt późne jesienne cięcia, mogłyby się źle odbić nie tylko na formie, ale i na zdrowiu roślin. U małych sadzonek tniemy nie więcej niż 1/4 długości pędów. Zaś u 'wyrośniętego' żywopłotu, może to być nawet 1/3, grunt, aby nie przesadzać. Właśnie, co do przesadzania, siewki pod lasem można znaleźć 'na bogato', ale przesadzenie kilkuletnich drzew, może
 |
| Carpinus betulus - Grab pospolity - Haagbeuk |
(choć nie musi) odbić się na ich dalszym funkcjonowaniu.
Przed sadzeniem, warto spulchnić ziemię - przepuszczalność podłoża, to gwarancja, że podziemne części młodych sadzonek pierwsze zimy nie przemarzną, a jesienią nie będzie tam zastawać woda (co może wywołać choroby grzybiczne).. Idąc w lata, graby będą bardziej odporne na niesprzyjające warunki pogodowe.
Gleba średnio żyzna, o pH neutralnym w kierunku zasadowego. Jeśli w naszym ogrodzie nie mamy takiej, zetrzyjmy w dołek kilka kawałków kredy. Każdej wiosny można obkopać żywopłot kilkunastoma, kilkudziesięcioma niezbyt głębokimi dołkami, które wypełniamy ziemią przemieszaną z kompostem i ze startymi kawałkami kredy. Również dokarmianie 'przy okazji' letnich spacerów z konewką przy innych ogrodowych roślinach; gdzie rozcieńczona gnojówka z wodą (z pokrzyw, ze skrzypu, czy z żywokostu).
Stały umiarkowany stopień wilgotności podłoża. O ile czasowe susze nie będą groźne, to miejsca 'zbite', zalewowe całkowicie nie wchodzą w grę. Młodziki w czasie suszy podlewamy, (rano, albo pod wieczór).
Ekspozycja w tak zwanym 'jasnym cieniu', albo otwarta na słoneczne kąpiele, ale nie tak, gdzie są one w godzinach południowych.
Późną jesienią, wczesną wiosną szczotką 'wyczesujemy' część suchych liści z żywopłotu, większość opadnie, więc nie będzie problemu z ich wygrabieniem i uprzątnięciem.
Grab zwyczajny, jako drzewo liściaste, to dla człowieka również źródło pozyskiwania drewna twardzielowego. Jest ono bardzo twarde, ciężkie, sprężyste i trudne w obróbce; również wykorzystywane na opał. Ma dużą wartość opałową – jedną z największych wśród naszych rodzimych drzew. Dawniej ze względu na twardość robiono z niego m.in. koła młyńskie, a z gałęzi – klatki dla ptaków. Także ma zastosowanie do wyrobu niektórych instrumentów muzycznych, np. trzonków młoteczków fortepianowych, pałeczek perkusyjnych, a także do produkcji korpusów strugów stolarskich, pobijaków.
 |
| Carpinus betulus - Grab pospolity - Haagbeuk |
 |
| Carpinus betulus - Grab pospolity - Haagbeuk Rysunek z książki Tadeusza Traczyka 'Rośliny lasu liściastego' |
 |
| Carpinus betulus - Grab pospolity - Haagbeuk Informacje na temat tego drzewa w książce 'Umiejętności lasowa' |
 |
| Carpinus betulus - Grab pospolity - HaagbeukInformacje na temat tego drzewa w książce 'Umiejętności lasowa' |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Grab_pospolity
https://nl.wikipedia.org/wiki/Haagbeuk
https://nl.wikipedia.org/wiki/Haagbeuk
Umiejętność lasowa tom I– wydawnictwo Ruthenus, Krosno. 2005 rok. Str.228 do 233
Tadeusz Traczyk, Rośliny lasu liściastego. Warszawa: Państwowe zakłady wydawnictw szkolnych, 1965.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz