Diksonia antarktyczna, jest paprocią drzewiastą. Nazywana również dwuwijka antarktyczna lub diksonia południowa. Wielu miłośników przyrody potrafi popadać w zachwyty niemal nad każdą rośliną. Diksonia antarktyczna, jest tą, na którą raz spojrzysz i już wiesz, że ona faktycznie jest wyjątkowa i zachwycająca. Nie chodzi tylko o bogactwo listnych pióropuszów, czy o nietuzinkowy wygląd (w porównaniu z innymi paprociami), po prostu roślina ta wnosi
Soft tree fern.eng
do miejsca, w którym jest wyeksponowana, świat bogactwa przyrody, piękno i powiew egzotyki. Ogólna odporność i tolerancja na mało sprzyjające warunki uprawy, (gdzie inne rośliny z rzędu cyatheales 'by padły'), to kolejne atuty, które przemawiają za tym, aby wziąć pod uwagę zaproszenie tego gatunku do mieszkalnej, biurowej, bądź restauracyjnej przestrzeni. Również niejeden
z zimowych ogrodów, goszcząc taki nieprzeciętny okaz zyskałby zupełnie nową, atrakcyjniejszą całoroczną odsłonę.
Taka to paproć, co wyglądem bardziej przypomina palmę, a nie inne gatunki troskliwie pielęgnowane na paprociowisku, czy w domowych przestrzeniach. Kłodzina to ona, zaraz po ozdobnych paprociowych liściach, 'robi najlepszą robotę'. Rozwój i budowa kłodziny różni się zasadniczo od pnia drzew iglastych i typowych liściastych. Przedrośle wypuszcza początkowo kilka liści, otaczających stożek wzrostu i zwiększających średnicę walca osiowego. Każdy następny liść wzmacnia podstawę osi. Z czasem dolne liście zasychają i w ten sposób kłodzina 'idzie w górę' i przez cały czas nad sobą ma zachwycający parasol soczystej zieleni.
W naturalnych warunkach, gatunek ten rośnie na wyżynnych terenach kontynentu australijskiego w niskich i w średnich piętrach roślinności. Dla nas, uprawiających go w donicach oznacza tyle, że czerpie światło przefiltrowane, a temperatura otoczenia wynosi od 10 do 26°C. Czyli mamy do czynienia z rośliną, którą o cieplejszych porach roku, możemy prowadzić w uprawie zewnętrznej.
Diskonię antarktyczną, znana jest z powolnego wzrostu, więc o ile w 'dziczy' osiąga wysokość od 5, nawet do 12 metrów, to jako doniczkowiec 'nie podskoczy' wyżej niż 2, góra 2.5 metra. Oczywiście nadal są to imponujące rozmiary. Wiadoma sprawa, najbardziej efektownie paproć wyeksponuje swoje listne wdzięki, mając odpowiednią przestrzeń do rozwoju.
Pozyskując egzemplarze z zarodników, liczmy się z tym, że pierwsze lata,to dla nas czas kształtowania cierpliwości (rok rocznie urosną od 6 do 8 centymetrów).
Zakupując zarodniki, zwróćmy uwagę, aby sklep stacjonarny, czy internetowy miał dobrą opinię. Nikt znający się na uprawie paproci, nie będzie nam wysyłał tych maleństw zimą.
Najlepiej akcję 'wysiew' przeprowadzić w najcieplejsze miesiące. Do wschodów są niezbędne temperatury powyżej 21°. W plastikowy przezroczysty pojemnik wsypujemy próchniczne, zakwaszone podłoże, lokujemy zarodniki, całość zraszamy i zamykamy szczelnie wieczkiem. Pudełko wystawiamy na parapet - słońce i ciepło to jest to. Dopilnujmy, aby podłoże nigdy nie było suche. Gdy 'maleństwa' osiągną wysokość powyżej 6 centymetrów, można je lokować do osobnych 'mieszkanek'.
Podłoże przepuszczalne, zasobne, o pH delikatnie zakwaszonym. Wówczas, przy rok rocznym przesadzaniu na wiosnę do większego o numer pojemnika (z odpływem), nie musimy w ciągu roku dodatkowo rośliny zasilać.
Ekspozycja wschodnia, bądź północna. O ile zarodnikom w graj, gdy słoneczne kąpiele, to paprociowy doniczkowiec kiepsko sobie radzi, gdy padają na niego silnie operujące promienie słoneczne. Zbyt duże zacienienie, również niekorzystnie odbije się na wzroście i ogólnej prezentacji rośliny.
W czerwcu może być wystawiona do cienistego ogrodowego zakątka, pod dach powinna wrócić
najpóźniej w połowie września - coraz większe różnice temperatur pomiędzy dniem a nocą, mogą odbić się na jej zdrowiu.
Regularnie usuwamy nieestetyczne, zasychające liście.
Bardzo ważną kwestą są regularne dostawy wody. W naturalnych warunkach, gatunek żyje w otoczeniu, gdzie jest wysoka wilgotność powietrza. Także, nie rzecz w 'zalewaniu' przy podlewaniu, a utrzymaniu stałego średniego stopnia. Technika sprawdzania 'na palec' - pierwsza warstwa gleby sucha, dostawa wody (zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny, nie lejemy nią po liściach, a po kłodzinie bardzo rzadko).
Na spodku możemy ustawić kamyki, a dopiero na nich doniczkę - stamtąd czerpanie wody jest bezpieczne. W żadnym wypadku, nie zostawiajmy wody w osłonce, czy na spodku, gdy pojemnik stoi bezpośrednio na nim.
Gdy w pomieszczeniu pracują kaloryfery, albo latem przy wysokich temperaturach - warto posiłkować się nawilżaczami. Kilka pojemników wypełnionych wodą i ustawionych w pobliżu rośliny, nie tylko przysłuży się jej korzystnemu wyglądowi, ale i naszemu lepszemu samopoczuciu.
Przy niewysokim egzemplarzu, można także od czasu do czasu zastosować zabieg zraszania.
Wykonujemy go rano,albo pod wieczór (w naturalnych warunkach o tych porach dnia na roślinach osiada rosa). Używamy zraszacza, u którego sitko ma bardzo drobne oczka. Wówczas unikniemy sprzątania zasychających plam wody z parkietu.
Bez dwóch zdań, diksonia antarktyczna, to bardzo atrakcyjna, a do tego rzadko spotykana roślina. Mając miejsce do jej uprawy, wiedzę jak ją prowadzić - warto zaprosić ją do swojego otoczenia.
Soft tree fern.eng
 |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
do miejsca, w którym jest wyeksponowana, świat bogactwa przyrody, piękno i powiew egzotyki. Ogólna odporność i tolerancja na mało sprzyjające warunki uprawy, (gdzie inne rośliny z rzędu cyatheales 'by padły'), to kolejne atuty, które przemawiają za tym, aby wziąć pod uwagę zaproszenie tego gatunku do mieszkalnej, biurowej, bądź restauracyjnej przestrzeni. Również niejeden
z zimowych ogrodów, goszcząc taki nieprzeciętny okaz zyskałby zupełnie nową, atrakcyjniejszą całoroczną odsłonę.
Taka to paproć, co wyglądem bardziej przypomina palmę, a nie inne gatunki troskliwie pielęgnowane na paprociowisku, czy w domowych przestrzeniach. Kłodzina to ona, zaraz po ozdobnych paprociowych liściach, 'robi najlepszą robotę'. Rozwój i budowa kłodziny różni się zasadniczo od pnia drzew iglastych i typowych liściastych. Przedrośle wypuszcza początkowo kilka liści, otaczających stożek wzrostu i zwiększających średnicę walca osiowego. Każdy następny liść wzmacnia podstawę osi. Z czasem dolne liście zasychają i w ten sposób kłodzina 'idzie w górę' i przez cały czas nad sobą ma zachwycający parasol soczystej zieleni.
W naturalnych warunkach, gatunek ten rośnie na wyżynnych terenach kontynentu australijskiego w niskich i w średnich piętrach roślinności. Dla nas, uprawiających go w donicach oznacza tyle, że czerpie światło przefiltrowane, a temperatura otoczenia wynosi od 10 do 26°C. Czyli mamy do czynienia z rośliną, którą o cieplejszych porach roku, możemy prowadzić w uprawie zewnętrznej.
 |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
Diskonię antarktyczną, znana jest z powolnego wzrostu, więc o ile w 'dziczy' osiąga wysokość od 5, nawet do 12 metrów, to jako doniczkowiec 'nie podskoczy' wyżej niż 2, góra 2.5 metra. Oczywiście nadal są to imponujące rozmiary. Wiadoma sprawa, najbardziej efektownie paproć wyeksponuje swoje listne wdzięki, mając odpowiednią przestrzeń do rozwoju.
Pozyskując egzemplarze z zarodników, liczmy się z tym, że pierwsze lata,to dla nas czas kształtowania cierpliwości (rok rocznie urosną od 6 do 8 centymetrów).
Zakupując zarodniki, zwróćmy uwagę, aby sklep stacjonarny, czy internetowy miał dobrą opinię. Nikt znający się na uprawie paproci, nie będzie nam wysyłał tych maleństw zimą.
Najlepiej akcję 'wysiew' przeprowadzić w najcieplejsze miesiące. Do wschodów są niezbędne temperatury powyżej 21°. W plastikowy przezroczysty pojemnik wsypujemy próchniczne, zakwaszone podłoże, lokujemy zarodniki, całość zraszamy i zamykamy szczelnie wieczkiem. Pudełko wystawiamy na parapet - słońce i ciepło to jest to. Dopilnujmy, aby podłoże nigdy nie było suche. Gdy 'maleństwa' osiągną wysokość powyżej 6 centymetrów, można je lokować do osobnych 'mieszkanek'.
Podłoże przepuszczalne, zasobne, o pH delikatnie zakwaszonym. Wówczas, przy rok rocznym przesadzaniu na wiosnę do większego o numer pojemnika (z odpływem), nie musimy w ciągu roku dodatkowo rośliny zasilać.
Ekspozycja wschodnia, bądź północna. O ile zarodnikom w graj, gdy słoneczne kąpiele, to paprociowy doniczkowiec kiepsko sobie radzi, gdy padają na niego silnie operujące promienie słoneczne. Zbyt duże zacienienie, również niekorzystnie odbije się na wzroście i ogólnej prezentacji rośliny.
W czerwcu może być wystawiona do cienistego ogrodowego zakątka, pod dach powinna wrócić
 |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
najpóźniej w połowie września - coraz większe różnice temperatur pomiędzy dniem a nocą, mogą odbić się na jej zdrowiu.
Regularnie usuwamy nieestetyczne, zasychające liście.
Bardzo ważną kwestą są regularne dostawy wody. W naturalnych warunkach, gatunek żyje w otoczeniu, gdzie jest wysoka wilgotność powietrza. Także, nie rzecz w 'zalewaniu' przy podlewaniu, a utrzymaniu stałego średniego stopnia. Technika sprawdzania 'na palec' - pierwsza warstwa gleby sucha, dostawa wody (zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny, nie lejemy nią po liściach, a po kłodzinie bardzo rzadko).
Na spodku możemy ustawić kamyki, a dopiero na nich doniczkę - stamtąd czerpanie wody jest bezpieczne. W żadnym wypadku, nie zostawiajmy wody w osłonce, czy na spodku, gdy pojemnik stoi bezpośrednio na nim.
Gdy w pomieszczeniu pracują kaloryfery, albo latem przy wysokich temperaturach - warto posiłkować się nawilżaczami. Kilka pojemników wypełnionych wodą i ustawionych w pobliżu rośliny, nie tylko przysłuży się jej korzystnemu wyglądowi, ale i naszemu lepszemu samopoczuciu.
Przy niewysokim egzemplarzu, można także od czasu do czasu zastosować zabieg zraszania.
Wykonujemy go rano,albo pod wieczór (w naturalnych warunkach o tych porach dnia na roślinach osiada rosa). Używamy zraszacza, u którego sitko ma bardzo drobne oczka. Wówczas unikniemy sprzątania zasychających plam wody z parkietu.
Bez dwóch zdań, diksonia antarktyczna, to bardzo atrakcyjna, a do tego rzadko spotykana roślina. Mając miejsce do jej uprawy, wiedzę jak ją prowadzić - warto zaprosić ją do swojego otoczenia.
 |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
 |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
 |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg "Diksonia antarktyczna uprawa,Paproć,Drzewiasta paproć,Drzewiasta paproć zdjęcia,rośliny egzotyczne w domu,Rośliny doniczkowe,Diksonia antarktyczna,") |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg "Diksonia antarktyczna uprawa,Paproć,Drzewiasta paproć,Drzewiasta paproć zdjęcia,rośliny egzotyczne w domu,Rośliny doniczkowe,Diksonia antarktyczna,") |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
.jpg) |
| Dicksonia antarctica - Diksonia antarktyczna - Tasmaanse boomvaren |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Diksonia_antarktyczna
https://en.wikipedia.org/wiki/Dicksonia_antarctica
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tasmaanse_boomvaren
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Diksonia_antarktyczna
https://en.wikipedia.org/wiki/Dicksonia_antarctica
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tasmaanse_boomvaren