Lniczka obiedkowata, w zależności od naszych potrzeb i jakości warunków uprawy, może być prowadzona jako roślina jednoroczna, bądź wieloletnia. Urocza 'drobnica' pełnych koloru kwietnych buziek, może zdobić ogrodowy zakątek, (murki, szczeliny w płytach chodnikowych), od początku czerwca, nawet do połowy października. I choć posiada niewiele centymetrów wzwyż (pomiędzy 5, a 10), nadrabia ładnym, zwartym pokrojem 'majerankowych' listków i kolorowymi kwiatuszkami.
Chaenorhinum origanifolium.eng
W stanie dzikim, lniczka lebiodkolistna rośnie w Basenie Morza Śródziemnego. Występuje głównie na glebach suchych, kamienistych, bogatych w wapno; takich jak szczeliny skał wapiennych, zbocza, gruzowiska, murawy wapienne.
Przed zimą, roślina obumiera. Wiosną, pierwsze zaczynają rozwijać się drobne listki. Swoim kształtem przypominają te, jakie posiada majeranek (stąd w nazwie łacińskiej wyraźne odniesienie do tego podobieństwa). W ciemnej zieleni, stanowią wymarzone tło, aby jeszcze bardziej
podkreślić wdzięk niewielkich kwietnych ozdób, które rozwijają się na rozgałęzionych pędach. Kwiaty, u gatunku w delikatnym fiolecie, z e słonecznym 'gardełkiem', u odmian cały wachlarz odcieni fioletu i niebieskiego.
Ekspozycja delikatnie zacieniona, podłoże przepuszczalne o pH neutralnym w kierunku zasadowego. Jeśli nie jesteśmy pewni, czy 'maleństwa' poradzą sobie w naszym ogrodzie (gdzie, być może zbyt duże zakwaszenie), wówczas tak, gdzie mają być posadzone sadzonki, zetrzyjmy kawałek kredy i przemieszajmy z ziemią. A każdej kolejnej wiosny, dodawajmy tego wapienia do humusu, (krowiaka, czy kompostu), którym będziemy obkopywali otoczenie lniczki.
Roślina lepiej poradzi sobie z czasową suszą, niż z nadwyżką wody. Także, stopień wilgotności podłoża średni; gleby zalewowe, czy te, gdzie choćby czasami jest wysoki poziom wilgotności - odpadają.
Późną jesienią, wczesną wiosną, warto uprzątnąć 'miejscówkę' lniczki ze starych, zbędnych, rozkładających się części. Zdrowe otoczenie, zdrowe rośliny. Przy średnio żyznej glebie, wystarczy raz, właśnie o tej porze roku, dostarczyć substancji odżywczych, najlepiej z kompostownika, o czym było już powyżej wspomniane. Pomimo średniej tolerancji na słoneczne kąpiele, gdy wielodniowy upał, warto z rana, albo pod wieczór i te maleństwa podlać.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Chaenorhinum_origanifolium
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lniczka
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marjoleinbekje
Chaenorhinum origanifolium.eng
 |
Chaenorhinum - Lniczka
Chaenorhinum origanifolium - Lniczka obiedkowata, l.lebiodkolistna - Marjoleinbekje
'Blue dream'
|
W stanie dzikim, lniczka lebiodkolistna rośnie w Basenie Morza Śródziemnego. Występuje głównie na glebach suchych, kamienistych, bogatych w wapno; takich jak szczeliny skał wapiennych, zbocza, gruzowiska, murawy wapienne.
Przed zimą, roślina obumiera. Wiosną, pierwsze zaczynają rozwijać się drobne listki. Swoim kształtem przypominają te, jakie posiada majeranek (stąd w nazwie łacińskiej wyraźne odniesienie do tego podobieństwa). W ciemnej zieleni, stanowią wymarzone tło, aby jeszcze bardziej
podkreślić wdzięk niewielkich kwietnych ozdób, które rozwijają się na rozgałęzionych pędach. Kwiaty, u gatunku w delikatnym fiolecie, z e słonecznym 'gardełkiem', u odmian cały wachlarz odcieni fioletu i niebieskiego.
Ekspozycja delikatnie zacieniona, podłoże przepuszczalne o pH neutralnym w kierunku zasadowego. Jeśli nie jesteśmy pewni, czy 'maleństwa' poradzą sobie w naszym ogrodzie (gdzie, być może zbyt duże zakwaszenie), wówczas tak, gdzie mają być posadzone sadzonki, zetrzyjmy kawałek kredy i przemieszajmy z ziemią. A każdej kolejnej wiosny, dodawajmy tego wapienia do humusu, (krowiaka, czy kompostu), którym będziemy obkopywali otoczenie lniczki.
Roślina lepiej poradzi sobie z czasową suszą, niż z nadwyżką wody. Także, stopień wilgotności podłoża średni; gleby zalewowe, czy te, gdzie choćby czasami jest wysoki poziom wilgotności - odpadają.
Późną jesienią, wczesną wiosną, warto uprzątnąć 'miejscówkę' lniczki ze starych, zbędnych, rozkładających się części. Zdrowe otoczenie, zdrowe rośliny. Przy średnio żyznej glebie, wystarczy raz, właśnie o tej porze roku, dostarczyć substancji odżywczych, najlepiej z kompostownika, o czym było już powyżej wspomniane. Pomimo średniej tolerancji na słoneczne kąpiele, gdy wielodniowy upał, warto z rana, albo pod wieczór i te maleństwa podlać.
 |
Chaenorhinum origanifolium - Lniczka obiedkowata, l.lebiodkolistna - Majoleinbekje
'Blue dream'
|
 |
Chaenorhinum origanifolium - Lniczka obiedkowata, l.lebiodkolistna - Majoleinbekje
'Blue dream'
|
 |
Chaenorhinum origanifolium - Lniczka obiedkowata, l.lebiodkolistna - Majoleinbekje
'Blue dream'
|
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Chaenorhinum_origanifolium
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lniczka
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marjoleinbekje
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz