Vademecum Interesting Plants: Cercis canadensis - Judaszowiec kanadyjski

Judaszowiec kanadyjski, stanowi odpowiedź dla poszukiwaczy pięknie kwitnących wiosennych krzewów. Oryginalne kwiaty, ich ilość, kolor, przy tym wcale nie tak mały rozmiar dorosłego egzemplarza - wszystko to sprawia, że ten ozdobny krzew jest chętnie kupowany i do miejskich i do wiejskich ogrodowych zakątków. Także zielone kompleksy miejskie, aleje parkowe, wzbogacają swe kolekcje o tę roślinę.
Eastern redbud.eng

Cercis canadensis - Judaszowiec kanadyjski - (Judasboom)

                         Pomimo wizualnie krzewiastego pokroju, tak naprawdę, cała bogata korona rozrasta się od jednego niskiego pnia. Można więc uznać, że mamy do czynienia z niewielkim drzewkiem. W zależności od odmiany, w szkółkach i w centrach ogrodniczych, możemy zakupić egzemplarze, których docelowa wysokość będzie wynosiła pomiędzy 1.5,a 10 metrów.
   Wiosną, na zeszłorocznych pędach, zawiązują się kwietne pąki. Cieszyć można nimi,
a potem rozkwitniętymi różowymi motylkowymi kwiatami, miejscami także na pniu i w miejscach połączenia starych i młodych gałązek.
                          Nieco wcześniej, albo i w między czasie wiosennego kwitnienia, rozwijają się również sercowate, najpierw brązowawe, a potem soczyście zielone liście. Jesienią przebarwiają się na słoneczne kolory, po czym opadają. Od nich dłużej na drzewku/krzewie, utrzymują się niewielkie brązowawe strągi.
                       Obecnie na rynku, można zakupić także odmiany, które są bardziej odporne na wyższe temperatury minusowe. To jednak, nie zwalnia nas, aby młode sadzonki przez dwa, trzy sezony, zanim się nie zahartują, szczególniej dbać. (Opatulać na zimę agrowłókniną, podsypywać pień dodatkowym kilkunastocentymetrowym kopczykiem ziemi).
                        Jeśli chodzi o 'miejscówkę' dla tego gatunku judaszowca, dobrze ją przemyślmy. Podziemne część rośliny, to korzeń palowy - czyli, próby wykopywania, przesadzania, mogą zakończyć się katastrofą. Aby tego uniknąć, wybierzmy przemyślanie taki ogrodowy zakątek, gdzie nasz plan będzie miał zapewnioną przestrzeń do zdrowego wzrastania i rok rocznie coraz bogatszego kwitnienia.

Cercis canadensis - Judaszowiec kanadyjski - (Judasboom)

'Forest pansy' (III)

                                 Teraz osłonięty od mroźnych wiatrów. Młode sadzonki do gruntu, (wskazane), aby trafiały wiosną - zakwitną, a i nie narazimy ich na zmagania z nie zawsze przyjaznymi im zimowymi warunkami. Podłoże, przynajmniej średnio żyzne, przepuszczalne. Miejsca zlewowe, z ziemią gliniastą, zbitą, nie sprawdzą się. Stały średni stopień wilgotności gleby. O ile starszy egzemplarz przetrzyma kilkudniową suszę, tak nad młodzikami należy się w tym temacie pochylić.
Podlewamy z rana, albo pod wieczór. Przy bezśnieżnych zimach, robimy to w godzinach południowych w dniu, gdy temperatury na plusie.
                             Zasilamy, rok rocznie, w pierwszej połowie wiosny - kompostem (humusem, krowiakiem). W pobliżu rośliny, wykopujemy kilka kilkanaście niezbyt głębokich dołków i wypełniamy je 'dokarmiaczem' przemieszanym z ziemią.
                            Optymalna ekspozycja, to tak zwany, jasny cień. Nie palące promienie słoneczne, także nie dla zbyt dużego zacienienia.
                              Także wiosną, a jeśli jest taka potrzeba, to i w ciągu okresu wegetacyjnego, usuwamy przesuszone, przemarznięte, zniszczone gałązki. Judaszowca kanadyjskiego nie poddajemy cięciu formującemu. Ewentualnie, możemy usunąć pojedyncze gałązki, gdy te 'zaburzają' całokształt.
   Rodzynkiem, pośród wielu odmian, na pewno jest ta, która nazywa się 'Forest pansy'. Jej odmienność polega na tym, że zamiast zielonych, przez większość sezonu posiada czerwonawe liście, które na jesieni przebarwiają się w kontrastowe słoneczne barwy. Do tego drzewko 'wyposażone jest' także w czerwonawą korę (ładny kontrast z późno jesiennymi i zimowymi szarościami).