Wilczomlecz okazały, wilczomlecz lśniący, w tropikach i w subtropikach to dekoracyjny krzew, który osiąga wysokość/szerokość do 2 metrów. W naszej strefie klimatycznej, ze względu na brak tolerancyjności dla temperatur poniżej 5°C (USDA 11A), roślina jest prowadzona w uprawie pojemnikowej. Latem może być wyeksponowana na zewnątrz, skąd
 |
| Euphorbia - Wilczomlecz - Wolfsmelk
Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały - Christusdoorn |
powrót pod dach, pod koniec sierpnia, ponieważ różnice temperatur pomiędzy dniem, a nocą, mogą niekorzystnie odbić się na pokroju 'doniczkowca'. Może on być przez cały rok pielęgnowany w mieszkaniu, (biurze, przestrzeniach hotelowych, czy restauracyjnych). W sprzedaży jest możliwość zakupu kultywarów karłowych, co znaczy, że roślina osiągnie
wysokość/szerokość pomiędzy 40, a 120 centymetrów. Ekspozycja bardzo jasna, wystawa południowa jak najbardziej się nada, nawet wówczas, gdy dzienne światło 'daje czadu'. Te wilczomleczowaty lubuje się w słonecznych kąpielach. Ustawiony pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną ciemnieć i w poszukiwaniu słońca wiotczeć.Wilczomlecz okazały, w wydaniu rośliny pokojowej, również posiada krzewiasty pokrój. U starszych egzemplarzy z grubymi, często powyginanymi pędami, a te z licznymi kolcami. Stąd potoczna nazwa rośliny 'korona cierniowa'. Liście zielone naprzemianległe, niewielkie, w zależności od odmiany - podługowate do odwrotnie jajowatych. I mięsiste - co jest tak bardzo charakterystyczne dla grupy sukulentów. Przysadki kwiatowe są bardzo trwałe, pojawiają się masowo na wierzchołkach pędów, otaczając wdzięcznie malutkie, drobniutkie kwiatuszki. Te przysadki, są główną ozdobą, jeśli chodzi o czas obfitego kwitnienia. Kolory podsadek: białe, czerwone, różowe oraz dwubarwne biało różowe, biało pomarańczowe, biało czerwone.
Nie dość, że roślina w przeciwieństwie do wielu innych, świetnie radzi sobie na słonecznym parapecie, to też znosi bez szwanku czasowe przesuszenia. Oczywiście, najobfitsze kwitnienie i zdrowy zwarty pokrój, gdy pielęgnacja tego gatunku wilczomlecza 'tip top'. Dlatego, od samego początku zajmiemy się nim we właściwy sposób, zgodnie z jego potrzebami. Gdy zakupimy 'kłujka', a chcemy ją przesadzić do innego, bardziej ozdobnego pojemnika, najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki, wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5
 |
Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały - Christusdoorn
'Baleria's' |
centymetrów kamyczków, żwirku, kulek styropianowych), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi, (w równych proporcjach). Prace pielęgnacyjne przy roślinie, wykonujmy je w rękawiczkach ochronnych. Nie tylko ze względu na to, że niebezpieczne kolce; ten jak wszystkie inne wilczomlecze, zawiera w swoich częściach mleczny sok, który w zetknięciu ze skórą może powodować podrażnienia lub wywołać silną reakcję alergiczną. Gdyby któryś z pędów, przypadkiem, został oderwany, ułamany, przyłóżmy kawałek wilgotnego ręcznika papierowego. Szybko 'wyciągnie' sok. Części te niech przez kilka dni się osuszą i po tym czasie dopiero je wsadźmy do odpowiedniego podłoża. Podlewanie maluchów dopiero po tygodniu.
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 15 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować wilczomleczowi lśniącemu radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko, dla ozdoby tarasu, zróbmy to gdy na dworze powyżej 19°C. Gdy
deszczowe lato, niestety za każdym razem będziemy musieli naszego
doniczkowca chować pod daszek - nawet przy 'top' odpływie nadwyżek wody, zbyt długo 'mokre nogi' - korzenie, to dwa kroki do
pojawienia się chorób grzybicznych i do zgnilizny tych części, co równa się wypadnięciu sukulenta.
Układ korzeniowy
rośliny jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do
wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu. Od marca do końca września podlewamy roślinę co 14 - 17
dni. Od października do końca marca, nie wydłużamy okresu dostarczania
wody, ale zmniejszamy jej ilość o 1/3. Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka
panuje w otoczeniu rośliny; woda odstała (24h), miękka, latem deszczówka.
Wysoka wilgotność powietrza w czasie upałów i zimą przy włączonych kaloryferach, to dla tego gatunku i dla naszego samopoczucia, będzie na plus. Kilka zwilżaczy wypełnionych wodą - powinno załatwić sprawę. Dla ułatwienia pielęgnacji tego ciernistego Pięknotka (czy innego sukulenta, bądź kaktusa),
proponuję jego dni podlewania zapisać
w/na kalendarzu.
 |
| Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały, w. lśniący - Christusdoorn |
 |
Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały - Christusdoorn oraz Polygala myrtifolia - Krzyżownica mirtolistna - Vleugeltjesbloem (foto ) |
 |
| Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały, w. lśniący - Christusdoorn |
 |
Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały - Christusdoorn
'Baleria's' |
 |
Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały - Christusdoorn
'Hermes'' |
 |
Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały - Christusdoorn
'Hermes' |
 |
| Euphorbia milii - Wilczomlecz okazały, w. lśniący - Christusdoorn |
.jpg)
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Euphorbia_milii
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomlecz
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomlecz_okaza%C5%82y
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz