Orlica pospolita, orlica zgasiewka,to paprociowy szyk w zacienionych ogrodowych zakątkach. czy to na obrzeżasz gaików, w niewielkich laskach, pod koronami rozłożystych drzew - wszędzie tam, roślina ta z wielką naturalnością i z mocą koloru zaznaczy swoją obecność.
Eagle fern.eng
Przy optymalnych warunkach uprawy, pierzaste liście mogą osiągnąć długość do180 centymetrów, zaś tam, gdzie paprocie będą walczyły o przetrwanie, tylko 30; są sezonowe. My w naszych zielonych przestrzeniach, pragniemy, aby rośliny były zdrowe, aby prawidłowo się rozwijały, co jednocześnie równa się wysokiemu stopniowi dekoracyjności. Dlatego też, od samego początku
naszej ogrodowej przygody z tym gatunkiem orlicy, warto we właściwy sposób zadbać o jego potrzeby.
Nierzadko można tę paproć spotkać w stanie dzikim. Występuje w widnych i suchych borach mieszanych i borach sosnowych, często jej obecność, to dla nas potwierdzenie, że znajdujemy się w bardzo starym lesie. To w jakich 'miejscówkach ' rośnie, jasno kreśli nam obraz, jakie warunki uprawy powinniśmy jej stworzyć u siebie.
Możliwość rozmnażania wegetatywnego (z części kłącza) i przez zarodniki. Zarodnikuje od lipca do września. Wysiewamy zarodniki na niewielką warstwę ziemi; przy użyciu zraszacza z drobnymi oczkami spryskujemy wodą; zamykamy szczelnie przezroczysty plastikowy pojemnik i ustawiamy go na słonecznym parapecie. W pomieszczeniu powinno być nie mniej niż 16°C (im cieplej, tym szybciej w pojemniku się zazieleni). Po około dwóch tygodniach, powinny być pierwsze wschody. Gdy siewki będą wystarczająco wyrośnięte, pikujemy je do większych oddzielnych pojemników, a w momencie, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków, w miejsce docelowe do gruntu. Warto 'maluchy' przezimować pod dachem, (w chłodnym pomieszczeniu z dostępem do dziennego światła, z regularnymi niewielkimi dostawami wody).
Zdecydowanie mamy do czynienia z rośliną, która nie przepada za słonecznymi kąpielami. Możemy ją sadzić pojedynczo, w grupie, pośród innych paproci, czy przy innych roślinach, które lubią zacienione miejscówki. Wówczas, zwróćmy uwagę na wysokość pięter,
jakie tworzymy, róbmy nasadzenia tak, aby jedne rośliny nie zagłuszały pozostałych.
Podłoże żyzne, próchniczne, przepuszczalne; piaszczyste także doskonale się sprawdzi. Odczyn pH o umiarkowanym zakwaszeniu.
Dorosłe egzemplarze, charakteryzują się stosunkowo wysoką mrozoodpornością. Każdej wiosny, najpierw otoczenie roślin oczyszczamy ze starych, zbędnych części, a potem możemy zasilić paprotki kompostem (humusem, krowiakiem). Należy wykopać w pobliżu kęp kilka, kilkanaście niezbyt głębokich dołków i wypełnić je 'dokarmiaczem'. (Albo wykorzystać nawóz wieloskładnikowy do paproci).
I choć w kuchni japońskiej, młode pędy tego gatunku są przysmakiem (gosari), to dla nas każda z części tej rośliny mogłaby okazać się zabójcza. Dla nas, to roślina trująca (!). Jeśli więc taka paprociowa pięknotka jest w naszym ogrodzie, należy o tym zagrożeniu poinformować naszych domowników.
Średni stopień wilgotności podłoża, choć roślina jest tolerancyjna względem czasowych przesuszeń. Jeśli okres upałów w drugiej połowie wiosny, odbije się to na jej 'centymetrach ', będzie niższa, ale nadal pełna witalności. Przy długotrwałych upałach, warto jednak i do niej zawędrować z konewką.
Zarówno rodzajowa nazwa naukowa, jak i zwyczajowa nazwa polska pochodzi od układu wiązek przewodzących na przekroju ogonka liściowego, na którym układają się one w postać orła.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Pteridium_aquilinum
https://pl.wikipedia.org/wiki/Orlica_pospolita
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adelaarsvaren
Eagle fern.eng
 |
| Pteridium aquilinum - Orlica pospolita - Adelaarsvaren |
Przy optymalnych warunkach uprawy, pierzaste liście mogą osiągnąć długość do180 centymetrów, zaś tam, gdzie paprocie będą walczyły o przetrwanie, tylko 30; są sezonowe. My w naszych zielonych przestrzeniach, pragniemy, aby rośliny były zdrowe, aby prawidłowo się rozwijały, co jednocześnie równa się wysokiemu stopniowi dekoracyjności. Dlatego też, od samego początku
naszej ogrodowej przygody z tym gatunkiem orlicy, warto we właściwy sposób zadbać o jego potrzeby.
Nierzadko można tę paproć spotkać w stanie dzikim. Występuje w widnych i suchych borach mieszanych i borach sosnowych, często jej obecność, to dla nas potwierdzenie, że znajdujemy się w bardzo starym lesie. To w jakich 'miejscówkach ' rośnie, jasno kreśli nam obraz, jakie warunki uprawy powinniśmy jej stworzyć u siebie.
Możliwość rozmnażania wegetatywnego (z części kłącza) i przez zarodniki. Zarodnikuje od lipca do września. Wysiewamy zarodniki na niewielką warstwę ziemi; przy użyciu zraszacza z drobnymi oczkami spryskujemy wodą; zamykamy szczelnie przezroczysty plastikowy pojemnik i ustawiamy go na słonecznym parapecie. W pomieszczeniu powinno być nie mniej niż 16°C (im cieplej, tym szybciej w pojemniku się zazieleni). Po około dwóch tygodniach, powinny być pierwsze wschody. Gdy siewki będą wystarczająco wyrośnięte, pikujemy je do większych oddzielnych pojemników, a w momencie, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków, w miejsce docelowe do gruntu. Warto 'maluchy' przezimować pod dachem, (w chłodnym pomieszczeniu z dostępem do dziennego światła, z regularnymi niewielkimi dostawami wody).
Zdecydowanie mamy do czynienia z rośliną, która nie przepada za słonecznymi kąpielami. Możemy ją sadzić pojedynczo, w grupie, pośród innych paproci, czy przy innych roślinach, które lubią zacienione miejscówki. Wówczas, zwróćmy uwagę na wysokość pięter,
 |
| Pteridium aquilinum - Orlica pospolita - Adelaarsvaren |
jakie tworzymy, róbmy nasadzenia tak, aby jedne rośliny nie zagłuszały pozostałych.
Podłoże żyzne, próchniczne, przepuszczalne; piaszczyste także doskonale się sprawdzi. Odczyn pH o umiarkowanym zakwaszeniu.
Dorosłe egzemplarze, charakteryzują się stosunkowo wysoką mrozoodpornością. Każdej wiosny, najpierw otoczenie roślin oczyszczamy ze starych, zbędnych części, a potem możemy zasilić paprotki kompostem (humusem, krowiakiem). Należy wykopać w pobliżu kęp kilka, kilkanaście niezbyt głębokich dołków i wypełnić je 'dokarmiaczem'. (Albo wykorzystać nawóz wieloskładnikowy do paproci).
I choć w kuchni japońskiej, młode pędy tego gatunku są przysmakiem (gosari), to dla nas każda z części tej rośliny mogłaby okazać się zabójcza. Dla nas, to roślina trująca (!). Jeśli więc taka paprociowa pięknotka jest w naszym ogrodzie, należy o tym zagrożeniu poinformować naszych domowników.
Średni stopień wilgotności podłoża, choć roślina jest tolerancyjna względem czasowych przesuszeń. Jeśli okres upałów w drugiej połowie wiosny, odbije się to na jej 'centymetrach ', będzie niższa, ale nadal pełna witalności. Przy długotrwałych upałach, warto jednak i do niej zawędrować z konewką.
Zarówno rodzajowa nazwa naukowa, jak i zwyczajowa nazwa polska pochodzi od układu wiązek przewodzących na przekroju ogonka liściowego, na którym układają się one w postać orła.
 |
| Pteridium aquilinum - Orlica pospolita - Adelaarsvaren |
 |
| Pteridium aquilinum - Orlica pospolita - Adelaarsvaren |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Pteridium_aquilinum
https://pl.wikipedia.org/wiki/Orlica_pospolita
https://nl.wikipedia.org/wiki/Adelaarsvaren
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz