wtorek, 19 czerwca 2018

Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse

                                    Melisa lekarska,pochodzi z południowej części Europy. Znana już była ponad dwa tysiące lat temu. Ta trwała roślina zielna (rozrasta się poprzez podziemne kłącza), poza wartością  dekoracyjną praz do kuchennych rewolucji (świeża do sałatek, suszona do naparów), pozyskała także wielu zwolenników, gdzie stosowano ją i  nadal pożytkuje, w celach leczniczych.
                                                    Lemon balm.eng
Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse

                             Właściwości cytrynowego ziela:
- działanie odprężające, relaksujące, uspokajające, naturalne panaceum na ból głowy;
- wspiera pracę układu pokarmowego (działanie rozkurczające);
- zmniejsza dolegliwości powodowane alergią sienną (kilkuminutowa inhalacja z olejków melisy);
- roślina ozdobna, doskonale nadająca się do połączeń naturalistycznych, ogrodów wiejskich, do
średnich pieter bylinowych (jako tło dla wyraziście kolorowych kwiatów) i oczywiście, w ziołowych zakątkach;
- roślina przyprawowa; młode listki, to doskonały dodatek z cytrynowym posmakiem,  nie tylko dla sałatek, ale dla odżywczych szejków, drinków, koktajli, lodów, deserów;
- plant znajdujący zastosowanie w kosmetologii (szampony, kremy, balsamy, maseczki);
- roślina miododajna. Można śmiało napisać, że jedna z najbardziej ulubionych przez pszczoły.
Można ją nie tylko posadzić w bliskości uli, ale także pachnące ziółko wcierać w nowe domki przeznaczone dla tych skrzydlatych ogrodowych przyjaciół.
                             
                         Pszczelnik, nie ma zbyt wygórowanych oczekiwań, jeśli chodzi o uprawę. Nie chodzi o to, aby przetrwał, ale pięknie, zdrowo rozrastał. Więc, już na samym początku, spełnimy jego podstawowe oczekiwania (względem ekspozycji, jakości podłoża i stopnia wilgotności w otoczeniu). Gdy będzie mu dobrze, wówczas stanie się naszym wieloletnim ogrodowym sojusznikiem. 



Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse

                                      Główną sezonową dekoracją są soczyście zielone, szerokojajowate, karbowane listki. Późną wiosną i latem, w kątach liści na łodydze wyrastają niewielkie kwietne ozdoby. Rosną w nibyokółkach. Pojedynczy kwiat wargowy, młody w żółtej odsłonie, dojrzewając wybarwia się na jaśniejszy, niemal biały kolor. Dojrzały egzemplarz melisy lekarskiej, jest w formie kępy, zajmuje około 50 centymetrów szerokości i osiąga podobną wysokość.
                                     Optymalne stanowisko do uprawy tego gatunku melisy, będzie ekspozycja w, tak zwanym, 'jasnym cieniu'. Silnie oddziałujące promienie słoneczne, czy zbyt duży cień, to nie są warunki korzystne do zdrowego rozwoju. Wskazana otulina z wyższych roślin, przy murze, płocie. Nie mamy do czynienia z rośliną ekspansywną, więc wystarczy po prostu czujne oko, aby wyznaczyć granice rozrastania kłączy.
Podłoże średnio żyzne, bądź próchniczne, o odczynie pH neutralnym, delikatnie zakwaszonym. Co wiosnę, otoczenie kęp możemy przekopać kompostem (krowiakiem, humusem). Jeśli nie posiadamy, użyjmy od maja do lipca nawozu, którego używamy do warzyw.
W czasie długotrwałej suszy, czy bezśnieżnej zimie, nie zapominamy o dostarczeniu życiodajnego płynu. Latem, z rana i pod wieczór, zimą w bezmroźne południe. Stosujemy wodę o zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.

                         
                                   
Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse

                                Najbardziej bogate w składniki mineralne są te części nadziemne melisy, które tniemy przed kwitnieniem i w pierwszej połowie sierpnia. Cięcie wykonujemy nisko, w zależności od potrzeb materiał zielarski wykorzystujemy bezpośrednio do spożycia, albo suszymy.
Można także prowadzić zioło w bardziej naturalnej odsłonie i sięgać po jego dobra, uszczykując wyłącznie kilka najmłodszych, potrzebnych nam na 'teraz' listków.
                             W naszej strefie klimatycznej, melisa lekarska nie jest w pełni mrozoodporna. Pewnie, przetrwa, ale gdy na zdrowiu zimą ucierpią części podziemne, w kolejnym sezonie odbije się to na ubogim położeniu tego, co nad. Także, pod koniec października tnijmy kępy nisko i obsypmy je dodatkowym dodatkowym kopczykiem ziemi, który na wiosnę rozgarniemy. W uprawie pojemnikowej, wtedy donicę kopcujemy, a górą także delikatnie obsypujemy ziemia.
                     Melisę lekarską pozyskuje się po przez wiosenny wysiew (inspekt, a mając pewność, że nie wrócą wiosenne przymrozki do gruntu), albo poprzez podział rozrośniętych starszych egzemplarzy.
                      Pamiętajmy, na napar z melisy nie można sobie pozwolić w okolicznościach, gdy zależy nam na wzmożonej uwadze i koncentracji. Poza rolą relaksacyjną, uspokajającą, u niektórych osób pojawia się senność - a to nie przysłuży się, na przykład, kierowcom, chirurgom.


Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse





Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse


 
 
 
 
Melissa officinalis - Melisa lekarska - Citroenmelisse

 
 
 
 
 
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Lemon_balm
https://pl.wikipedia.org/wiki/Melisa_lekarska
https://nl.wikipedia.org/wiki/Citroenmelisse

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz