Krwiściąg lekarski, wyrazisty w kolorze, o właściwościach leczniczych, słusznych rozmiarów do ogrodów naturalistycznych, wiejskich, nowoczesnych, a także do nasadzeń pojemnikowych. Znany od dawien dawna, jeszcze kilkadziesiąt lat temu, służył jako środek antyseptyczny, przyspieszający gojenie ran, tamujący krwotoki i wspomagający pracę jelit. Dziś, przede wszystkim
Great burnet.eng
pożądany, ze względu na swe dekoracyjne walory. Bylinowym kompozycjom zadaje szyku i lekkości; dzięki jego poruszeniom ta część ogrodu jest wciąż tętniąca życiem. Roślina kryje w sobie wiele dóbr, (w ziołolecznictwie jest polecana jako
wspomaganie w walce z gronkowcem). Bordowa czerwone (u odmian także białe), charakterystyczne kwiatostany kryją w sobie smakowitości, za którymi bardzo przepada modraszek. Jeśli wybrane, odpowiadające potrzebom, miejsce nasadzenia, wówczas bylina wymaga bardzo niewiele nakładów pracy, a zdobi wytyczone zielone terytorium przez wiele sezonów.
Wysiew nasion, w pierwszej połowie wiosny do rozsadnika (nasiona nie muszą przechodzić procesu stratyfikacji). W miejsce docelowe przesadzamy siewki, gdy minie zagrożenie powrotu przymrozków. Najpierw rośnie w siłę rozetka liściowa, następnie z niej zaczynają wyrastać puste w środku, gdzieniegdzie ulistnione łodygi. Przy optymalnych warunkach pogodowych i uprawy, krwiściąg osiągnie 150 centymetrów wysokości. najczęściej jednak spotykamy go w wydaniu około metra (gdy urósł tylko do 40 centymetrów, znaczy coś mu w danym miejscu nie służy).
Liście, na długich ogonkach od 3 do 7 par. Pojedynczy, soczyście zielony, o kształcie szpiczasto jajowatym, o długości (w zależności od odmiany) od 5 do 8 centymetrów, ząbkowany.
Główne, pełne efektownego koloru ozdoby, zaczynają kwitnąć już pod koniec czerwca. Z różnym natężeniem, proces ten trwa do połowy września.
Jajowate główki kwiatów, nie mają płatków. Działki,jaki pręciki są koloru brunatnoczerwonego, u odmian mogą być także białe. Jeśli wszystko idzie pomyślnie (pogoda, warunki uprawy), to od końca września wypełnione nasionami niełupki zaczynają się samoistnie wysiewać. Nie obawiajmy się, że krwiściąg zawojuje nam cały ogród. Nie jest to gatunek ekspansywny, nie trzeba zakładać wokół rozrastającego się kłącza obroży.
Duża tolerancja na miejskie zanieczyszczenia, kwitnienie niemal przez całe lato - nic tylko czas na poszukiwanie nasion. A dalej, to wybór słonecznego ogrodowego zakątka, gdzie stała wyższa niż średnia wilgotność podłoża. Naturalnie, krwiściąg lekarski porasta łąki, narzecza, zbocza rowów - jest wszędzie tam, gdzie w pobliżu woda. A, że miejsca te zazwyczaj są bogate w torf, gliniaste, to i my w naszej przestrzeni, wypada, abyśmy udostępnili miejscówkę, w której podłoże przynajmniej średnio żyzne i choć z kilkoma garściami gliny i torfu. Dopiero do tygodnia po pikowaniu sadzonek, zaczynamy nawożenie. Używajmy kompostu w granulacie, bądź płynnych 'dokarmiaczy' według wskazówek na etykiecie (od maja do końca lipca).
W czasie suszy, dodatkowo nawadniamy. Bez wody, zahamowanie kwitnienia, a co za tym idzie, nikłe szanse na zawiązanie niełupek, które miałyby się wypełnić nasionami. Najczarniejszy suszowy scenariusz to taki, że roślina zaniknie.
Także, przy uprawie pojemnikowej, nie możemy pozwolić sobie na to, aby podłoże było często przesuszone; konewki w ruch.
Czy pełniąc funkcję leczniczą, czy teraz zdobniczą - krwiściąg lekarski, staje na wysokości zadania. Nie przytłacza, dodaje otoczeniu ruchu, kolorytu i potrafi przy swoich 'stołach' ugościć wielu przyjaznych naszemu ogrodowi niewielkich skrzydlatych przyjaciół.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Sanguisorba_officinalis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krwi%C5%9Bci%C4%85g_lekarski
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_pimpernel
Great burnet.eng
 |
Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel
oraz Veronicastrum virginicum - Przetacznikowiec wirginijski - Virginische ereprijs ( foto )
|
pożądany, ze względu na swe dekoracyjne walory. Bylinowym kompozycjom zadaje szyku i lekkości; dzięki jego poruszeniom ta część ogrodu jest wciąż tętniąca życiem. Roślina kryje w sobie wiele dóbr, (w ziołolecznictwie jest polecana jako
wspomaganie w walce z gronkowcem). Bordowa czerwone (u odmian także białe), charakterystyczne kwiatostany kryją w sobie smakowitości, za którymi bardzo przepada modraszek. Jeśli wybrane, odpowiadające potrzebom, miejsce nasadzenia, wówczas bylina wymaga bardzo niewiele nakładów pracy, a zdobi wytyczone zielone terytorium przez wiele sezonów.
Wysiew nasion, w pierwszej połowie wiosny do rozsadnika (nasiona nie muszą przechodzić procesu stratyfikacji). W miejsce docelowe przesadzamy siewki, gdy minie zagrożenie powrotu przymrozków. Najpierw rośnie w siłę rozetka liściowa, następnie z niej zaczynają wyrastać puste w środku, gdzieniegdzie ulistnione łodygi. Przy optymalnych warunkach pogodowych i uprawy, krwiściąg osiągnie 150 centymetrów wysokości. najczęściej jednak spotykamy go w wydaniu około metra (gdy urósł tylko do 40 centymetrów, znaczy coś mu w danym miejscu nie służy).
Liście, na długich ogonkach od 3 do 7 par. Pojedynczy, soczyście zielony, o kształcie szpiczasto jajowatym, o długości (w zależności od odmiany) od 5 do 8 centymetrów, ząbkowany.
Główne, pełne efektownego koloru ozdoby, zaczynają kwitnąć już pod koniec czerwca. Z różnym natężeniem, proces ten trwa do połowy września.
 |
| Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel |
Jajowate główki kwiatów, nie mają płatków. Działki,jaki pręciki są koloru brunatnoczerwonego, u odmian mogą być także białe. Jeśli wszystko idzie pomyślnie (pogoda, warunki uprawy), to od końca września wypełnione nasionami niełupki zaczynają się samoistnie wysiewać. Nie obawiajmy się, że krwiściąg zawojuje nam cały ogród. Nie jest to gatunek ekspansywny, nie trzeba zakładać wokół rozrastającego się kłącza obroży.
Duża tolerancja na miejskie zanieczyszczenia, kwitnienie niemal przez całe lato - nic tylko czas na poszukiwanie nasion. A dalej, to wybór słonecznego ogrodowego zakątka, gdzie stała wyższa niż średnia wilgotność podłoża. Naturalnie, krwiściąg lekarski porasta łąki, narzecza, zbocza rowów - jest wszędzie tam, gdzie w pobliżu woda. A, że miejsca te zazwyczaj są bogate w torf, gliniaste, to i my w naszej przestrzeni, wypada, abyśmy udostępnili miejscówkę, w której podłoże przynajmniej średnio żyzne i choć z kilkoma garściami gliny i torfu. Dopiero do tygodnia po pikowaniu sadzonek, zaczynamy nawożenie. Używajmy kompostu w granulacie, bądź płynnych 'dokarmiaczy' według wskazówek na etykiecie (od maja do końca lipca).
W czasie suszy, dodatkowo nawadniamy. Bez wody, zahamowanie kwitnienia, a co za tym idzie, nikłe szanse na zawiązanie niełupek, które miałyby się wypełnić nasionami. Najczarniejszy suszowy scenariusz to taki, że roślina zaniknie.
Także, przy uprawie pojemnikowej, nie możemy pozwolić sobie na to, aby podłoże było często przesuszone; konewki w ruch.
Czy pełniąc funkcję leczniczą, czy teraz zdobniczą - krwiściąg lekarski, staje na wysokości zadania. Nie przytłacza, dodaje otoczeniu ruchu, kolorytu i potrafi przy swoich 'stołach' ugościć wielu przyjaznych naszemu ogrodowi niewielkich skrzydlatych przyjaciół.
 |
| Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel |
 |
| Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel |
 |
| Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel |
 |
Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel
oraz Veronicastrum virginicum - Przetacznikowiec wirginijski - Virginische ereprijs ( foto )
|
 |
| Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel |
 |
| Sanguisorba officinalis - Krwiściąg lekarski - Grote pimpernel |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Sanguisorba_officinalis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krwi%C5%9Bci%C4%85g_lekarski
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_pimpernel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz