czwartek, 10 grudnia 2020

Saccharum officinarum - Cukrowiec lekarski - Suikerriet

                             Cukrowiec lekarski, zwyczajowo nazywany (trzciną cukrową), to roślina wieloletnia, której użyteczność spożywczą docenia się na całym świecie. Zanim jednak o jej walorach użytkowych oraz  dekoracyjnych  - wyjaśnijmy, że z biologicznego punktu 'widzenia' nazywanie tej rośliny trzciną, jest nieprawidłowe. To zupełnie inny rodzaj, choć ta sama rodzina

                                                                                   Sugar cane.eng

Saccharum officinarum - Cukrowiec lekarski, trzcina cukrowa - Suikerriet

(wiechlinowate).  Cukier pozyskiwany z tego gatunku cukrowca, jest przy tym nazywany  trzcinowym, dla odróżnienia od drugiego popularnego na świecie cukru wyrabianego z pulpy buraczanej. Poza tym,że roślina posiada wiechowate ozdoby i 'tworzy' 65% rynek cukru, spełnia użyteczne funkcje w bardzo wielu innych dziedzinach i przemysłu, i życia. Części tego gatunku mogą być biopaliwem. Ziołolecznictwo, farmakologia, kosmetologia (działanie kojące,

antyseptyczne,przeciwbólowe, wykrztuśne, zewnętrznie wspomaganie gojenia ran po poparzeniach, zaś w formie olejków, balsamów nawilżające, skrubów - oczyszczenie twarzy z sebum, nawilżenie).  Zdecydowanie należy wspomnieć o tym, że cukrowiec doskonale nadaje się do kuchennych rewolucji nie tylko na skalę przemysłową, ale i w gospodarstwach domowych.  Z pędów pozyskuje się pożywny sok, który można spożywać bezpośrednio, albo wykorzystywać przy tworzeniu deserów, napojów, słodkich dań głównych. Ci, którzy zajmują się wytwarzaniem alkoholu w domowych warunkach, również doceniają wartości 'słodzące' i smakowe tej rośliny.

Saccharum officinarum - Cukrowiec lekarski - Suikerriet

Cukrowiec lekarski, jest to roślina wybitnie ciepłolubna i wilgociolubna. Okres wegetacji wynosi od 12 do 16 miesięcy, dlatego na naszej szerokości geograficznej możemy go uprawiać jedynie dla walorów zdobniczych. Ze względu na dość wysokie rozmiary, (u nas 2 do 5 metrów), zaleca się sadzenie roślin przy murze, wysokim płocie, z czasem posiłkując się podporami bylinowymi, albo podwiązaniami. Choć w takich warunkach będą odrosty, ale nie kwitnienie. Zakwitnie w 'foliaku', w szklarni, przy uprawie pojemnikowej w jasnym pomieszczeniu, gdzie w ziemie nie będzie spadków temperatury poniżej 5°C. Rozmnażanie cukrowca, nie zawsze należy do najprostszych. Dla młodych roślin niezbędne są wyższe temperatury, a nie wszyscy dysponujemy odpowiednimi pomieszczeniami, (powyżej 16°C). Początki, choćby próby potrzymania części pędów w wodzie, jeśli po kilku dniach wyrosną niewielkie jasne korzonki, można uznać, że 'ruszamy' z młodzikami ku wysokościom. Podłoże w donicy z odpływem przepuszczalne, żyzne. Podlewamy, gdy wierzchnia warstwa ziemi sucha. Cukrowiec lekarski to 'pijak', dlatego należy do niego wędrować z konewką często. Nie raz , a za dużo, a często i niewiele. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin

Saccharum officinarum - Cukrowiec lekarski - Suikerriet



Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]

https://pl.wikipedia.org/wiki/Trzcina_cukrowa

https://nl.wikipedia.org/wiki/Suikerriet

https://en.wikipedia.org/wiki/Saccharum_officinarum

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz